Γόβα ή Αρβύλα: Κιθαρίστας ή Ντράμερ;

Γόβα ή αρβύλα;

Την άλλη Κυριακή παντρεύεται η αδελφή του φίλου μου του Στάθη. Με το Στάθη γνωριστήκαμε στο Λύκειο, τότε λίγο μετά τον εμφύλιο, αλλά δεν σταματήσαμε ποτέ να κάνουμε παρέα αν κι έχουν περάσει πολλάααα χρόνια. Είναι μια σχέση που έχει περάσει από σαράντα κύματα κι ακόμη αντέχει.

Η μεγαλύτερη κρίση επήλθε όταν του γνώρισα την Τούλα. Βγαίνανε 3 εβδομάδες περίπου κι έληξε εντυπωσιακά με τα ασφαλιστικά μέτρα που της έκανε. Ευτυχώς τον έπεισα ότι για όλα υπεύθυνες ήταν οι ορμόνες της που είχαν απορυθμιστεί και τα απέσυρε.

O φίλος μου ο Στάθης

Καλό παιδί ο Στάθης αλλά είχε ένα μεγάλο ελάττωμα, του άρεσαν οι ψηλοτάκουνες γόβες. Όχι, δεν είναι αυτό που φαντάζεσαι! Πίστευε απλά ότι όλες οι γυναίκες εκτός ελαχίστων περιπτώσεων (δουλειές σπιτιού, γυμναστήριο και περίπτωση κατάταξης στο αντάρτικο), πρέπει να φοράνε ψηλοτάκουνα. Γι’ αυτό και οι σχέσεις του όλες δεν κρατούσαν πάνω από τρίμηνο. Μόλις έβαζε η άλλη το σταράκι την έτζαζε.

Πάλι μ’ έπιασε η λογοδιάρροια και απομακρύνθηκα από το θέμα. Συναντηθήκαμε λοιπόν στο Ζόναρς, όχι μέσα, απ’ έξω, και πήγαμε Μεταξουργείο να πιούμε μπυρίτσα. Δεν πρόλαβα να πιώ μια γουλιά η βαριόμοιρη κι άρχισε:

• Κοίτα κακομοίρα μου μη μου ‘ρθεις στο γάμο με τίποτε αρβύλες πάλι και τίποτε γαλότσες περίεργες, θα σε πετάξω έξω. Στ’ ορκίζομαι! Θα φορέσεις εκείνες τις υπέροχες γόβες που είχες πάρει πέρυσι την Πρωτοχρονιά. Ναι αυτές που είχες βγάλει στο 10λεπτο και σ’ όλες τις φωτογραφίες είσαι ξυπόλυτη. Και είσαι και κοντή!

Πάσχισα να του εξηγήσω ότι οι λόγοι που δεν φοράω γόβες είναι σοβαροί αλλά τζίφος. Έχω φορέσει τόσο τακούνι από τα 18 εως τα 37 μου που έγκωσα. Τότε  είχα νταραβέρι μ’ έναν τύπο ορειβάτη κι αυτός με μύησε στα αθλητικά και στις αρβύλες. Μ’ έσερνε σε όλα τα βουνά και τα ρουμάνια, εγώ ένα ράκος από το πρώτο μισάωρο, ούτε ποτά, τσιγάρα και μόνο υγιεινά φαγητά. Αναμενόμενο ήταν  η ιστορία μας βέβαια να τελειώσει άδοξα αλλά ο έρωτας μου με τα ίσια παπούτσια μόλις ξεκίναγε.

Μεταξουργείο 22:30

Ως αποτέλεσμα μετά από 3 μπύρες και αρκετούς εκβιασμούς με έκανε να του υποσχεθώ ότι θα τις φορέσω τελικά στο γάμο. Το τι έγινε εκείνη την ημέρα θα σας τα πω μια άλλη φορά. Φυσικά ζήσαμε στιγμές απείρου κάλους κι εγώ για άλλη μια φορά έγινα θέαμα.

Αγαπητά μου αγόρια κι εμείς το ξέρουμε ότι το τακούνι σου δίνει ύψος, κάνει το πόδι να φαίνεται μακρύ και αποκτάς τις υπέροχες γάμπες της Άντζι Ντίκινσον, αλλά μπείτε στη θέση μας. Θέλουμε κι εμείς να περπατάμε χωρίς να πονάνε τα πόδια μας. Θέλουμε άνεση και παρδαλό καλτσάκι. Να περπατάμε σε πλακόστρωτα χωρίς το φόβο να σαβουριαστούμε. Θέλουμε να μας θέλετε με ή χωρίς γόβες. Κι ας είμαστε κοντές! Κι ας μην έχουμε τα πόδια της Σκλεναρίκοβα. Γιατί είμαστε όλες όμορφες και υπέροχες! Πάνω απ’ όλα είμαστε Γυναίκες!

Κρατήστε λοιπόν μια γλυκιά γεύση από το υπέροχο τραγούδι της Ιουλίας Καραπατάκη και του Ορέστη Ντάνου ” Τακούνια για καρφιά”

http://https://www.youtube.com/watch?v=T9QSC8S8q94