Μερικά ακόμα, κλασικά βιβλία (εδώ μπορείς να δεις το πρώτο μέρος), που μας έχουν συγκινήσει, έχουμε ταξιδέψει ή ακόμα και να μας έχουν αλλάξει την οπτική που βλέπουμε, ορισμένα πράγματα. Παρακάτω θα γνωρίσεις, θα θυμηθείς πέντε ιστορίες που θέτουν ερωτήματα στον σύγχρονο αναγνώστη.
Τα βιβλία που έχουμε ανάγκη είναι εκείνα που πέφτουν σαν το τσεκούρι στην παγωμένη θάλασσα της ψυχής μας. F. Kafka
1 Ο Δον Κιχώτης – Miguel de Cervantes Saavedra (1605)
Ο Δον Κιχώτης είναι ένα μυθιστόρημα που επηρέασε αρκετά την ισπανική λογοτεχνία. Οι ιστορίες του πρωταγωνιστή έχουν αναφερθεί σε πολλά βιβλία για παιδιά. Είναι ένα από τα κλασικότερα μυθιστορήματα, που απευθύνεται στον σύγχρονο αναγνώστη. Λέγεται πως ο συγγραφέας, συνέλαβε την ιδέα της ιστορίας όταν βρισκόταν στην φυλακή.
Ο Αλόνσο Κιχάνο, δεν ξέρουμε που ακριβώς βρίσκεται αλλά γνωρίζουμε ότι είναι ένας απλός αγρότης που μένει με την ανηψιά του και την οικονόμο του παππού του. Επίσης μας είναι γνωστό ότι διαβάζει πολλά βιβλία για τον ιπποτισμό, με αποτέλεσμα να πιστεύει ότι είναι ένας ιππότης και αυτοονομάζεται σε Δον Κιχώτης. Παίρνει την μεγάλη απόφαση να ξεκινήσει ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες, συντροφιά με το (κοκαλιάρικο) άλογο του, τον Ροσινάντε – σαν άλογο του ιππότη δεν θα μπορούσε να μην φοράει κι αυτό μια μεταλλική πολεμική στολή. Για κακή του τύχη όμως, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τραυματίζεται και έτσι γυρίζει πίσω στο σπίτι του. Όμως οι περιπέτειες δεν τελειώνουν εκεί, έχει πείσει τον εαυτό του ότι η αγαπημένη του έχει πέσει σε μια παγίδα με μάγια και προσπαθεί να την σώσει… «Πώς φαίνεται ότι δεν έχεις ιδέα από περιπέτειες! Αυτοί εκεί είναι γίγαντες και, αν φοβάσαι, πήγαινε στην άκρη να προσευχηθείς, όσο θα δίνω την άνιση μάχη ενάντια τους.»
2 Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι – Oscar Wilde (1890)
Το «πορτραίτο» του Oscar Wilde, είναι ένα από βιβλία που ίσως σε κουράζουν αλλά σου δίνει υλικό για σκέψη. Ο πρωταγωνιστής, Ντόριαν Γκρέι γοητευμένος από την αψεγάδιαστη ομορφιά του, αποφασίζει να πουλήσει την ψυχή του με αντάλλαγμα να παραμείνει για πάντα ένας πανέμορφος νεαρός. Επηρεασμένος λοιπόν από αυτό, αρχίζει να μπλέκεται σε μια ζωή με ανήθικες επιλογές όμως αυτό μένει κρυφό, για την κοινωνία είναι ένας τζέντλεμαν. Αργά ή γρήγορα όμως το πορτραίτο του θα εμφανίσει τις φθορές του.
3 Ο ηλίθιος – Φιόντορ Ντοστογιέφσκι (1868)
Ο Ντοστογιέφσκι αποτελεί μια ξεχωριστή κατηγορία στην λογοτεχνία, για την ακρίβεια χαρακτηρίζεται ως κορυφαίος μυθιστοριογράφος του ρεαλισμού του 19ου αιώνα. Οπότε, το δύσκολο μέρος σ’ αυτό το σημείο ήταν να αποφασίσω ποια ιστορία θα έμπαινε στην λίστα μου.
Ο «Ηλίθιος» είναι ένας άντρας που πάσχει από επιληψία και νοσηλεύεται στην Ελβετία, θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίζουμε αθώο, απόμακρο από τους κοσμικούς κύκλος και έξω από τα γεγονότα. Όταν επιστρέφει στην Πετρούπολη και βρίσκεται κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας τότε βρίσκεται και στο κέντρο της προσοχής, με διάφορες έννοιες θα μπορούσαμε να πούμε. Οι άντρες τον θεωρούν «χαζό», οι γυναίκες αντίθετα γοητεύονται. Εδώ θα πρέπει να σημειώσω ότι το τέλος του, ίσως θεωρηθεί άδικο.
4 Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι – Milan Kundera (1984)
Νιώθω ότι άργησα αρκετά να διαβάσω αυτό το βιβλίο. Πρόκειται για ένα ερωτικό μυθιστόρημα που δεν ξεκολλάει από τα χέρια σου μέχρι να το τελειώσεις. Ο τρόπος που παρουσιάζονται τα γεγονότα, είναι τόσο απλός και κατανοητός που όλα εξελίσσονται ομαλά για να σου δώσουν την ευκαιρία να τα επεξεργαστείς. Ο ήρωα του βιβλίου, Τόμας, είναι ένας επιτυχημένος γιατρός με κύρια χαρακτηριστικά την μανία του να ασκεί κριτική στο πολιτικό σύστημα και να αρνείται να δεθεί συναισθηματικά με τις σχέσεις του. Γι αυτό και όλες είναι εφήμερες ή όπως την χαρακτηρίζει «ερωτικές φίλιες» . Αυτά βέβαια μέχρι να γνωρίσει την Τερέζα μια κοπέλα έξυπνη που καταφέρνει να είναι στο επίκεντρο της ζωής του Τόμας. Όχι βέβαια, όπως θα ήθελε η ίδια. Η Τερέζα αργότερα θα γίνει και επίσημα σύζυγος του, παρ’ όλου που τον έχει ερωτευτεί θα πρέπει να ανεχτεί και τις διάφορες ερωμένες του που συνεχίζει να έχει, τις «ερωτικές φιλίες» όπως αναφέρω και παραπάνω, μεταξύ άλλων και την Σαμπίνα.
5 Ο Ακατονόμαστος – Beckett Samuel
Ο κύριος στο βιβλιοπωλείο με είχε προειδοποιήσει λέγοντας μου «Είσαι σίγουρη; είναι από τα δύσκολα βιβλία». Νόμιζα ότι είναι υπερβολικός, πλέον ξέρω ότι ήταν επιεικής. Ο ακατονόμαστος είναι ένα βιβλίο χωρίς καμία χρονική συνέχεια, δεν υπάρχει η κλασική δομή του λόγου και της πλοκής. Πιστεύω πως είναι από τα βιβλία που δεν τα «καταβροχθίζει» κανείς το πρώτο κι ολας βράδυ αλλά αργά, αργά προσπαθώντας να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά.
«Ναι αλλά το στόμα μου, δεν θα τ΄ ανοίξω δεν έχω στόμα και τι έγινε, θα μου φυτρώσει ένα, στην αρχή μια τρυπίτσα, που θα ανοίγει, θα βαθαίνει, ο αέρας θα ορμήσει μέσα μου, ο ζωογόνος αέρας, κι αμέσως μετά έξω μου, ουρλιάζοντας. Αλλά μήπως ζητάω πολλά, ζητώντας τόσα πολλά, από τόσα λίγα, είναι άραγε σκόπιμο;»
){kind=link}