Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η ζωή, τουλάχιστον στον πλανήτη μας κι έτσι όπως την ξέρουμε και την αντιλαμβανόμαστε, ειδικά όταν την παρατηρείς σαν τρίτος από την δική σου οπτική γωνία και λίγο αποστασιοποιημένα, για να μπορείς να δείς αυτά που οι άλλοι δεν μπορούν να δούν την στιγμή που τα βιώνουν. Είναι συναρπαστικό να συνειδητοποιείς ότι υπάρχει αφθονία ζωντανών οργανισμών που παλεύουν για να κατακτήσουν την θέση τους στον κόσμο. Με μία τόσο έντονη δραστηριότητα, συνειδητοποιείς τελικά πόσο μικρό μέρος είναι η Γή μας. Κι όμως μας χωράει στοργικά όλους και αποδεικνύεται καθημερινά ότι υπάρχει πάντα μια θέση για όλους μας.
Καθημερινά αναπτύσσουμε σχέσεις αγάπης, φιλίας, μίσους, στοργής με άλλους ανθρώπους, ακόμη δενόμαστε πολλές φορές και με τα υπόλοιπα όντα του πλανήτη, έναν σκύλο ή μια γάτα που μοιραζόμαστε το ίδιο διαμέρισμα, το ίδιο νερό και περίπου το ίδιο φαγητό. Παντού αιωρούνται συναισθήματα και ο καθένας έχει την δική του ιστορία να πεί, κι αυτό πολλαπλασιάστε το με περίπου 6 δις ανθρώπων που υπάρχουν στον πλανήτη, οι οποίοι αυξάνονται με γεωμετρικό ρυθμό. Ακόμη και οι μικροσκοπικοί οργανισμοί, τα κύτταρα και οι ιοί, πολλαπλασιάζονται και παλεύουν μεταξύ τους για να καθιερωθούν στο “σπίτι” τους, στον οργανισμό δηλαδή που θα τους φιλοξενήσει.
Κάθε μέρα κοιτάζω τον χάρτη της Γής και αναρωτιέμαι εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή που εγώ κοιτάζω τον χάρτη και σκέφτομαι πως να είναι η ζωή στην Ζανζιβάρη για παράδειγμα, άραγε θα υπάρχει κάποιος στην Ζανζιβάρη που να σκέφτεται πως να είναι η ζωή στην Ελλάδα; Αναλογίζομαι τις πιθανότητες που υπάρχουν να συμβαίνει αυτό. Ανάμεσα στα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζούν εκεί, αν έστω κι ένας αναλογίζεται εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή το ίδιο με εμένα, αυτομάτως άθελά μας και εν αγνοία μας, έχουμε αναπτύξει μεταξύ μας μία σχέση ιδιαίτερη που δεν στηρίζεται στην φυσική επαφή, την οπτική επαφή ή την λογική. Σαν να υπάρχει ένα παγκόσμιο δίχτυ ανάμεσά μας, που αγνοούμε την ύπαρξή του, το οποίο όμως μας ενώνει με κάποια μορφή σχέσης πνευματικής και ψυχικής. Συνειδητοποιεί κανείς εν τέλη ότι μας ενώνουν πολύ περισσότερα από όσα μας χωρίζουν. Ακόμη κι αν εγώ μισώ κάποιον, έχω αναπτύξει για πρώτη φορά μια σχέση μαζί του. Ακόμη κι αυτή η απλή σκέψη, δεν είναι μαγική; Δεν περιορίζει τον θυμό για τις μικροδιαφορές που μπορεί να έχουν δύο άνθρωποι, και το αντικαθιστά με θαυμασμό; Μετά από όλα αυτά όποιος σας πεί ότι δεν υπάρχει μαγεία, θα τον πιστεύατε;
Το σημαντικότερο προϊόν των ανθρωπίνων σχέσεων είναι ότι παράγουν δυνατά συναισθήματα που είναι ικανά να αλλάξουν τον κόσμο. Το μυαλό, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, και η καρδιά είναι ο μόνος τρόπος για να πετάξει κάποιος με την ταχύτητα της σκέψης και του συναισθήματος πέρα από τα μικρά και ασήμαντα σύνορα της λογικής ή των χωρών της Γής, και να ενωθεί με τον κόσμο. Ακόμη, ολοένα και περισσότεροι ερευνητές με την βοήθεια της προηγμένης πια τεχνολογίας, αποδεικνύουν ότι ακόμη κι ένα άγγιγμα με κάποιον άλλον άνθρωπο, κρατά αυτούς τους δύο ανθρώπους για πάντα ενωμένους σε ένα άλλο ανώτερο επίπεδο, αόρατο για τα μάτια του ανθρώπου, ορατό μόνο για μια ανοιχτή ψυχή. Να λοιπόν μια ζωντανή απόδειξη ότι όλοι είμαστε ένα και μην πιστέψετε ούτε λεπτό ότι 1+1=2, αυτά πιστεύουν όσοι κινούνται στον άξονα της λογικής.
Όποιος θέλει να κινηθεί στον κατακόρυφο άξονα του συναισθήματος που ενώνει τον κόσμο με τον ουρανό πρέπει να ξέρει ότι 1+1=1, κάτι που παραδέχονται σπουδαίοι επιστήμονες και άρχοντες της λογικής με μία φιλοσοφική φυσικά έννοια. Ακόμη κι αν λογιστούμε όμως την μαθηματική ή καλύτερα αριθμητική του σκοπιά πως είναι δυνατόν να γεφυρώνουμε το χαοτικό χάσμα μεταξύ των αριθμών; Κατά το κοινώς παραδεδεγμένο οι αριθμοί είναι άπειροι, άρα και το κενό ανάμεσα στο ο,1,2 είναι κι αυτό άπειρο αφου παρεμβάλλονται άπειροι δεκαδικοί αριθμοί. Και σαν να μην έφτανε αυτό συγκρίνουμε έμμεσα τα άπειρα διαστήματα. Δεν υπάρχει στην ουσία άλλος αριθμός παρά μόνο το ένα. Το συμπέρασμα όμως που εξάγεται είναι ότι όλοι είμαστε ένα, όλος ο κόσμος είναι ένα. Δεν υπάρχουν δύο όψεις του νομίσματος, ούτε δίλημμα, γιατί η αλήθεια είναι μία και ακούει στο όνομα της αγάπης. Υπ’αυτήν την έννοια λοιπόν, ο καθένας πρέπει να ξέρει ότι ποτέ δεν είναι μόνος, ακόμη κι αν οι συνθήκες της ζωής του, του επιβάλλουν να νιώσει έτσι. Πάντα υπάρχει κάποιος για όλους μας. Και λέω κάποιος, ενώ ξέρω ότι είμαστε ένας για όλους και όλοι για ένα, ή τουλάχιστον έτσι πρέπει να είμαστε, ο κόσμος είναι φτιαγμένος με αυτόν τον τρόπο. Είμαστε ενωμένοι με διάφορους τρόπους και είδη σχέσεων. Κάποιοι όμως, έστω και λίγοι, συνειδητοποιούν αυτήν την ενότητα. Η μοναξιά λοιπόν όπως όλα στην ζωή είναι επιλογή του ανθρώπου. Ψάχνω προσεκτικά τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσω για να περιγράψω κάτι τόσο μεγάλο και μαγικό, γιατί πραγματικά είναι κάτι που αξίζει να ανοίξουμε τις καρδιές μας για να το νιώσουμε.
https://www.youtube.com/watch?v=i2qP71todYo
Και τώρα μια συναρπαστική ομιλία που αποδεικνύει με επιστημονικά μέσα και πειράματα την δύναμη των συναισθημάτων αλλά και την ύπαρξη του παγκόσμιου δικτύου που μας ενώνει.
Για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχει κι ένα ακόμη μια ομιλία του ίδιου κυρίου που ονομάζεται “divine matrix” ή στα ελληνικά “η θεϊκή μήτρα” που χωρίζεται σε δύο βίντεο και έχει και ελληνικούς υπότιτλους. Μπορείτε να το αναζητήσετε!
2 Comments
Ανώνυμος
Θεωρώ καταλήγει λίγο ουτοπικα το αρθρο αλλά ωραίο κ ευχαριστο!
Γιάννης Πλουμιστός
Τι θα ήταν η ζωή χωρίς λίγη “ουτοπία”? Σε ευχαριστώ πολϋ όμως που μπήκες στον κόπο να το διαβασεις και να σχολιασεις!