Η Θεσσαλονίκη χθες και σήμερα

Υπάρχει κάποιος Έλληνας που δεν αγαπά τη Θεσσαλονίκη ή δεν πέρασε καλά όταν την επισκέφτηκε? Σ’ αυτήν την πόλη όλα είναι χαλαρά, απλά και ο κόσμος της φαίνεται πάντα ευτυχισμένος. Τουλάχιστον έτσι ήταν πριν αρχίσει να τη χτυπά κι αυτήν το αισχρό πολιτικό μας σύστημα. Θυμάμαι πάντα και αναπολώ τις βόλτες στην παραλία με τα πόδια ή με τα ποδήλατα, τη θέα των Κάστρων, το Λευκό Πύργο, τη φοιτητό-συνάντηση στην Καμάρα, τη Διεθνή έκθεση, τις ταβέρνες της Άθωνος, το κρασάκι στο Μπιτ Παζάρ, την πλατεία Ναυαρίνου, την πλατεία Αριστοτέλους με τα περιστέρια και άλλα πολλά χαρακτηριστικά μέρη αυτής της πόλης και αγαπημένες συνήθειες που με κάνουν να θέλω να ζήσω εκεί για το υπόλοιπο της ζωής μου.

Με τα χρόνια όμως και με την εμφάνιση της κρίσης άρχισε να γίνεται γνωστή και μια πιο άσχημη πλευρά της. Τα έργα στο μετρό τα οποία ποτέ δεν ολοκληρώνονται και από κανέναν αρμόδιο δημιουργούν μια άσχημη εικόνα καθώς υπάρχει μεγάλη κίνηση στη γύρω περιοχή όπου εκεί κάνουν τα ψώνια τους πολλοί πολίτες. Ο Έλληνας ανέκαθεν πετούσε σκουπίδια κάτω αλλά πλέον το κακό έχει παραγίνει. Σκουπίδια σε όλη την πόλη που μυρίζουν, το καυσαέριο από την αυξημένη κίνηση που την έχει σκεπάσει από πάνω, οι κλειστές επιχειρήσεις και τα κτίρια προς πώληση, η εγκληματικότητα και το τρέξιμο, το άγχος των κατοίκων είναι σήμερα μια δυσάρεστη πραγματικότητα. Ακόμα και στη νύχτα η διαφορά φαίνεται όχι τόσο στον αριθμό των ανθρώπων που διασκεδάζουν αλλά στη μειωμένη κατανάλωση. Επίσης το γενικό σύστημα υγείας της χώρας καθρεφτίζεται και στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στην έλλειψη προσωπικού και ιατρικών μηχανημάτων

Σίγουρα όμως δεν παύει και δε θα πάψει να είναι η πόλη της καρδιάς μας με τις αναρίθμητες επιλογές διασκέδασης και ψυχαγωγίας για όλα τα γούστα. Αυτό που ισχυρίζονται όλοι ότι εκπέμπει έναν ερωτισμό είναι αληθές και πολλά ζευγαράκια την προτιμούν για την έξοδό τους ή και τη μόνιμη εγκατάστασή τους. Κάποιοι την προτιμούν και την εμπιστεύονται για το νέο τους επαγγελματικό ξεκίνημα. Είναι ο προορισμός των φοιτητών γι’ αυτό και την ονομάζουμε Πανεπιστημιούπολη καθώς προσφέρει αρκετά τμήματα στα ΑΕΙ και ΤΕΙ αλλά και διάφορες αξιόλογες ιδιωτικές σχολές. Τέλος πολλοί καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από αυτό το συγκεκριμένο γεωγραφικό κομμάτι του χάρτη και της έγραψαν τα πιο γνωστά και λατρεμένα ελληνικά τραγούδια όπως “Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα”, “Θα πάρω το αμάξι μου στην τσέπη χαρτζιλίκι και απόψε τα μεσάνυχτα θα ρθω Θεσσαλονίκη”, “Στο Λευκό τον Πύργο πήρα τα φιλιά σου”, “Στα Λαδάδικα πουλάν αυτό που θες”, “Σ΄ αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα” και άλλα πολλά. Γεννήθηκαν σπουδαίοι τραγουδιστές, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, ποιητές, επιστήμονες, αθλητές και αναδείχτηκαν γενικά απίστευτα ταλέντα. Θα νιώθω πάντα μαγεμένη από τα κάλλη της και τη λαχτάρα να τη χαρώ όσο μπορώ περισσότερο. Ας συνεχίσουμε να είμαστε περήφανοι γι’ αυτήν τη ξεχωριστή πόλη.