Μεγάλη είναι η κουβέντα που γίνεται για το αν τελικά θα μπορέσει η ελληνική οικονομία να ξανασταθεί όρθια μέσα σε αυτήν την αρένα λεόντων των αγορών που σε περιμένουν στη γωνία με κάθε σου λάθος. Βυθισμένοι καθώς βρισκόμαστε στον φαύλο κύκλο του ευρώ όλοι σχεδόν οι παραγωγικοί μας συντελεστές βρίσκονται σε αδράνεια χωρίς κιόλας προοπτική αξιοποίησης τους μελλοντικά.
Έχουμε δεσμευτεί μέσω συνθηκών με την ευρώπη και δεν μπορούμε να παράξουμε απλά αγαθά που θα μας βοηθούσαν να σταθούμε ξανά ως οικονομία. Βροντερό παράδειγμα είναι τα γεωργικά αγαθά από τα οποία μόνο ντομάτες, σιτάρι και βαμβάκι πλέον η πλειοψηφία των αγροτών σπέρνει μοιάζοντας βολεμένοι και χωρίς φαντασία. Λίγοι είναι αυτοί οι οποίοι έχουν ουσιαστικά στραφεί στις εναλλακτικές καλλιέργειες όπως η στέβια, το ρόδι, το γκοντζι μπέρι τα οποία επιφέρουν αρκετά μεγάλα ποσά κερδών σε όποιους ασχοληθούν συστηματικά με την καλλιέργειά τους.
Η ζάχαρη και η σταφίδα επιπλέον είναι από τα “βαριά” χαρτιά της ελληνικής γης, τα οποία μας τα νέκρωσε η Ε.Ε προκειμένου να τα εισάγουμε από την Αγγλία και τη Γαλλία χωρίς να μας αφήνουν να εκμεταλλευτούμε το παραγωγικό μας συγκριτικό πλεονέκτημα με αυτές τις χώρες στους συγκεκριμένους παραγωγικούς συντελεστές. Όμως βλέπετε αν μας άφηναν η Ελλάδα δεν θα χρειαζόταν να χρηματοδοτείται ακόμα και για να εκδώσει εκπαιδευτικά φυλλάδια και θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε επαρκώς τα εθνικά μας έσοδα, ώστε σε περιόδους οικονομικών κρίσεων να μπορέσουμε να στηρίξουμε την ελληνική οικονομία και να έχουμε την ευχέρεια να πάρουμε ισοδύναμα μέτρα προκειμένου να μην αναγκαζόμαστε να υπακούμε στις επιταγές των δανειστών και να είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε μέτρα τα οποία πλήττουν τις μεσαίες και εργατικές τάξεις. Διότι μετά έρχονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις και μας βροντοφωνάζουν πως υπήρχε μόνο αυτή η λύση αλλιώς το απόλυτο χάος με την οικονομική καταστροφή.
Η χρηματοδότηση της Ελλάδας είναι εξασφαλισμένη μέχρι το 2018, οπότε είναι μια πολύ καλή ευκαιρία τώρα μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα να βρούμε τα μέτρα τα οποία θα ενισχύσουν ουσιαστικά την ελληνική οικονομία. Μόνο η κρατικοποίηση όλων των κτηρίων των off-shore εταιριών που βρίσκονται στην Ελλάδα και η ρευστοποίηση αυτών αρκούν για να ξεχρεώσουμε μέχρι το τελευταίο ευρώ. Αυτό λέει πολλά και με αυτό επιλέγω να κλείσω. Καλή μας συνέχεια.