Οι Χατζηφραγκέτα ανήκουν σίγουρα στις μπάντες που δεν σου περνούν αδιάφορες. Είτε τους λατρεύεις είτε τους μισείς, το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή θα ασχοληθείς με την μουσική τους, θα την ακούσεις και ενδόμυχα θα γελάσεις.
Αποτελούνται από τον Βαγγέλη Χατζηγιάννη και τον Πάνο Φραγκιαδάκη οι οποίοι γνωρίστηκαν στη Σιβιτανίδειο Σχολή και από το 2007 άρχισαν να δημιουργούν κομμάτια παίζοντάς τα σε μικρά μαγαζιά. Αγαπημένες τους θεματικές αποτελούν ο φραπές, η “φράπα”, όπως λένε οι ίδιοι, αλλά και η “Μαρία”, το ”Μαράκι”, που όπως έχουν πει δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο αλλά ένα “σουξεδιάρικο” όνομα αφού είναι το πιο συνηθισμένο. Κάθε δίσκος τους είναι και διαφορετικός αφού πειραματίζονται με πολλά είδη όπως το ρεμπέτικο και το χιπ χοπ. Μουσική που φαίνεται να είναι ασυνδύαστη μεταξύ της, ακαταλαβίστικοι στίχοι γραμμένοι σουρρεαλιστικά και χωρίς καμία συνοχή αλλά και περίεργος τονισμός ή προφορά σε κάποιες λέξεις είναι μερικά από τα στοιχεία που τους έχουν κάνει να ξεχωρίζουν ανάμεσα σε τόσα πολλά συγκροτήματα. Το καυστικό τους χιούμορ αλλά και η αναφορά τους σε άλλους καλλιτέχνες ή στην πολιτική γενικότερα είναι μερικά από τα μοτίβα τους. Για αυτούς, σκοπός των τραγουδιών τους είναι να σου φτιάξουν την ημέρα και στοχεύουν στο να ακούγονται από όλες τις ηλικίες.
Σε κάθε τους live επικρατεί πανικός και οι ίδιοι πολλές φορές παίζουν και 4 ώρες ασταμάτητα τόσο επειδή τους αρέσει όσο και για να ευχαριστήσουν το κοινό τους. Πολλές φορές αυτοσχεδιάζουν στην σκηνή και σε κάθε τους συναυλία αποκτούν ακόμα περισσότερους θαυμαστές. Απλά παιδιά, “λαικά”, όπως μας συστήνονται, βρίζουν, καυτηριάζουν και διακωμωδούν την τραγικότητα του σήμερα με τον δικό τους τρόπο. Αρκεί να ακούσεις ένα-δύο κομμάτια τους για να τους αγαπήσεις και να ταυτιστείς. Κάπως έτσι τυχαία τους ανακάλυψα και εγώ και πλέον αποτελούν μία από τις αγαπημένες μου μουσικές επιλογές. Οπότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τους αναζητήσεις στο youtube και να είσαι σίγουρος ότι σε λίγο καιρό και εσύ θα τους συστήνεις σαν μία από τις αγαπημένες σου μπάντες.