Κανείς από εμάς δεν κατάλαβε πότε άρχισε να δύει η εποχή του καλοκαιριού. Τον Ιούνιο κάνουμε σχέδια για τις διακοπές μας, την άδεια της δουλειάς, την τακτοποίηση των υποχρεώσεών μας. Κάνουμε τις απαραίτητες αγορές από μαγιό και ομπρέλες μέχρι αεροπορικά εισιτήρια και ξενοδοχεία. Μέχρι να φτάσει ο Ιούλιος καθόμαστε σε αναμμένα κάρβουνα στη κυριολεξία. Ο καύσωνας παραμονεύει ακόμα και κάτω από τα πλατάνια κάτι που ίσχυε και συνεχίζει να ισχύει φέτος. Εμείς, δροσιζόμαστε με μία μικρή εξόρμηση στο βουνό ή για τους δέσμιους ακόμη της δουλειάς, με μία παγωμένη μπύρα στο μπαλκόνι μας. Όλα είναι μία ιδέα, όπως να ακούω να λένε πολλοί τώρα τελευταία. Γιατί να επιλέξεις ένα πολυτελέστατο ξενοδοχείο με πλήρη διατροφή, όταν μπορείς να μείνεις σε ένα μικρό δωμάτιο μπροστά στη θάλασσα και να φας σε μία ψαροταβέρνα στη μέση του πουθενά; Ιδού η απορία μου για κάθε καλοκαίρι που περνάει.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά έφτασε και ο Αύγουστος με τους μισούς από εμάς να αναρωτιούνται τι έκαναν όλο αυτό το καιρό. Το άγχος για να οργανώσουμε τα πάντα μας έκανε να μην προσέξουμε καν τη μαγεία του καλοκαιριού που ήρθε και έφυγε. Όλα πρέπει να είναι σχεδιασμένα, τακτοποιημένα, οργανωμένα. Αυτή η εποχή είναι συνώνυμο της ξεγνοιασιάς, της παιδική ανεμελιάς που αποκτάνε ακόμα και οι ενήλικες. Ξεχνάμε τη βαβούρα και τις υποχρεώσεις, κάνοντας ένα διάλειμμα. Παίρνουμε το αυτοκίνητο ή ακόμα και ένα καΐκι και επισκεπτόμαστε το χωριό μας ή ένα νησάκι. Μόνο μία βαλίτσα χρειαζόμαστε και μένουμε σε ένα παραθαλάσσιο δωμάτιο ή στο πατρικό μας. Ξαναζούμε τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Ζέστη, παιχνίδι, το καρπούζι να στάζει στα μάγουλά μας. Να και η ψαροταβέρνα στην ακροθαλασσιά. Φρέσκο ψάρι και τοπικό τσίπουρο με επιδόρπιο το ηλιοβασίλεμα. Έτσι θα ζήσουμε μία μέρα σαν να μην υπάρχει αύριο.
Καλό καλοκαίρι!!