Με το δεξί ξεκίνησε τις επίσημες υποχρεώσεις της η Εθνική Ελλάδος, αφού 5 λεπτά αποδείχτηκαν αρκετά για να επιβληθεί απέναντι στο πολύ αδύναμο αλλά φιλότιμο Γιβραλτάρ. Η πολύ μικρή δυναμική του αντιπάλου καθιστά το παιχνίδι ακατάλληλο για την εξαγωγή οποιουδήποτε συμπεράσματος, ωστόσο αν υπάρχει κάποια πτυχή του ματς που χωράει ανάλυση, αυτή είναι το σύστημα με το οποίο αγωνίστηκε η Ελλάδα. Ο Μίκαελ Σκίμπε παράταξε την ομάδα με το χιλιοφορεμένο στα γήπεδα της Ευρώπης 4-5-1, συνεχίζοντας τους πειραματισμούς και τις αλλαγές διατάξεων, κάτι το οποίο είναι λογικό, αφού ο Γερμανός τεχνικός είναι καινούργιος στην ομάδα και ψάχνει να βρει τις καλύτερες δυνατές επιλογές σχημάτων και προσώπων. Ας δούμε λοιπόν τα συστήματα με τα οποία έχει παρατάξει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μέχρι στιγμής ο Σκίμπε, με μερικά σχόλια για τη λειτουργικότητα του καθενός.
- 4-4-2. Τον σχηματισμό αυτόν έχουν επιλέξει σπουδαίοι τεχνικοί τα τελευταία χρόνια, όπως ο Κλαούντιο Ρανιέρι και ο Ντιέγκο Σιμεόνε, επαναφέροντας τον στο σύγχρονο ποδόσφαιρο με σπουδαία αποτελέσματα. Η Εθνική χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο σύστημα στα ματς με Λουξεμβούργο ( ήττα 0-1) και Αυστραλία ( ήττα 0-1) και έδειξε να έχει προβλήματα στην επιθετική λειτουργία. Αυτό οφείλεται στη απουσία καθαρόαιμων εξτρέμ αφού οι Φορτούνης, Μπακασέτας και Χολέβας (λιγότερο) δεν μπορούν να αποδώσουν στα άκρα της επίθεσης με συνέπεια οι δύο επιθετικοί να μην τροφοδοτούνται με επάρκεια, ενώ το κέντρο με παίκτη λιγότερο υστερεί σε τρεξίματα και μαρκάρισμα, προκαλώντας προβλήματα στην αμυντική λειτουργία. Με αυτό το σύστημα η ομάδα αδυνατεί να αξιοποιήσει και τους λίγους παίκτες που διαθέτει με επιθετικές αρετές, αφού Φορτούνης και Πέλκας αποδίδουν μόνο στη θέση << 10 >>.
- 4-3-3. Στο νικηφόρο παιχνίδι με την Αυστραλία (2-1) η Εθνική παρουσίασε πολύ καλό πρόσωπο και στις δύο πλευρές του γηπέδου εφαρμόζοντας το συγκεκριμένο σύστημα. Πιο στιβαρό στην άμυνα, χωρίς να χρειάζεται καθαρόαιμα εξτρεμ, αλλά παίκτες που πατάνε πιο πολύ περιοχή και με το κέντρο να διαθέτει πολυκοσμία και τρεξίματα, ο σχηματισμός έδειξε να ταιριάζει στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, αν και για ακόμα μια φορά αφοπλίζονται ο Φορτούνης (κυρίως) και Μάνταλος (λιγότερο), με την ομάδα να μην έχει την πολυτέλεια να χάσει αυτούς τους παίκτες.
- 3-6-1. Σε πολλά ματς συμπεριλαμβανόμενης και της λευκής ισοπαλίας με την Τουρκία, η ομάδα παρατάχθηκε με μια παραλλαγή του ιταλικού 3-5-2, προσθέτοντας έναν παίκτη στο κέντρο και παίζοντας με έναν προωθημένο. Το σχήμα αυτό πρέπει να το βλέπουμε μόνο όταν η ομάδα προσπαθεί να διατηρήσει αποτέλεσμα, αφού κλείνει πολύ αποτελεσματικά κάθε διάδρομο μεσοαμυντικά, αλλά αδυνατεί πλήρως να παρουσιαστεί επικίνδυνη επιθετικά, αφού δεν υπάρχουν στο ρόστερ μέσοι που να πατάνε περιοχή και να δημιουργούν προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα. Ίσως χρειαστεί στα ματς με το Βέλγιο και με τη Βοσνία εκτός έδρας.
- 3-5-2. Αυτό φαίνεται να είναι το σύστημα το οποίο προετοιμάζει για την ομάδα ο ομοσπονδιακός μας τεχνικός και φαντάζει ως η πιο ορθολογική επιλογή με βάση το υπάρχον ρόστερ, τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία της ομάδας. Αν υπάρχει μία θέση στην οποία η Ελλάδα διαθέτει τρομερά ποιοτικούς παίκτες, αυτή είναι οι κεντρικοί αμυντικοί και οι ίδιοι πρέπει να είναι το βασικό θεμέλιο της ομάδας. Η τριάδα στην άμυνα λοιπόν είναι απαραίτητη ενώ με έναν περιφερειακό επιθετικό δίπλα στον Μήτρογλου η ομάδα γίνεται αυτομάτως πολύ πιο επικίνδυνη (Ο Καρέλης είναι εξαιρετικός σε αυτόν τον ρόλο).
- 4-5-1. Το σύστημα με το οποίο παρουσιάστηκε η ομάδα στις τελευταίες νίκες της με Γιβραλτάρ και Ολλανδία είναι ο δεύτερος ισχυρός διεκδικητής για το βασικό σχήμα της Εθνικής. Είναι γνωστό σε όλους τους παίκτες και μέχρι στιγμής έχει φέρει καλά αποτελέσματα. Βαρόμετρο για το σύστημα όμως είναι τα εξτρέμ, θέση στην οποία μέχρι στιγμής η ομάδα πονάει. Η φόρμα στην οποία θα βρίσκονται οι Γιαννιώτας, Λάζαρος, Φετφατζίδης αλλά και το πρόσωπο που θα δείξουν μέσα στην χρονιά οι Καλτσάς, Φούντας και Μυστακίδης θα κρίνουν το κατά πόσο θα χρησιμοποιηθεί αυτό το σχήμα. Εγώ προσωπικά περιμένω να δω και το κατά πόσο θα αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που θα τους δωθούν οι Τσιλιανίδης, Μανθάτης και κυρίως ο δανεικός στο Βέλγιο Κολοβός.
Έχει λοιπόν μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε που θα καταλήξει ο Σκίμπε, τώρα που αρχίζει και μαθαίνει πρόσωπα και καταστάσεις, ενώ θα πρέπει να ευχηθούμε όλοι οι παίκτες να είναι υγιείς και να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό στα δύσκολα ματς που έρχονται.
ΥΓ1 : Ο φετινός ΠΑΟ αποτελεί πραγματικά μια πληγή για την Εθνική ομάδα, παίζοντας με έναν Έλληνα μεταξύ εντεκάδας και πάγκου και κανέναν απεσταλμένο στην Εθνική.
ΥΓ2 : Αν η Ελλάδα πονάει σε μία θέση περισσότερο από τα εξτρέμ, αυτή είναι στα κεντρικά χάφ, όπου η έλλειψη ποιότητας και επιλογών είναι τεράστια. Θα είναι πραγματικό έγκλημα να μείνουν <<στο ψυγείο>> από τις ομάδες τους οι Μανιάτης και Τζιόλης.
