Χθες ο Ολυμπιακός έδειξε ακριβώς το αντίθετο πρόσωπο σε σχέση με το προηγούμενο ευρωπαϊκό του παιχνίδι. Δηλαδή ήταν καλός επιθετικά αλλά τραγικός αμυντικά. Δεν είναι για πολλά πολλά σχόλια το ματς. Ο Μαρίν έδειξε ότι είναι ότι καλύτερο διαθέτει ο Ολυμπιακός από τα άκρα. Με διαφορά ο καλύτερος παίχτης του σήμερα τουλάχιστον για 50-55 λεπτά καθώς μετά λογικά κουράστηκε και δεν είχε καθαρό μυαλό κάνοντας λάθη. Και ο λόγος; Ότι όλες οι προσπάθειες – ενέργειες των ερυθρόλευκων ξεκίναγαν από την πλευρά του καθώς στο άλλο άκρο της επίθεσης έπαιξε και για τα 90 λεπτά ο Σεμπά. Είναι απίστευτο πως παίζει αυτός ο άνθρωπος βασικός και για τα 90. Όποτε πήγαινε η μπάλα στα πόδια του χανόταν αυτομάτως. Μηδέν ντριπλα 0 δημιουργία μόνο αμυντικά βοηθάει αλλά αυτό δεν αρκεί… Ο Ideye μπροστά πάλεψε έδωσε μάχες αλλά ούτε killer είναι και αυτός από προσωπικές ενέργειες πολύ λίγα πράγματα. Και αν δεν βάλεις γκολ δεν νικάς και το έμαθε καλά ο ΟΣΦΠ καθώς έκανε πολλές καλές ευκαιρίες μόνο που δεν τις μετέτρεψε σε κάποιο τέρμα. Μεστό παιχνίδι από τον Cambiasso που είχε πάλι το ρόλο να δημιουργεί από την πίσω ζώνη κυρίως με τη μία αλλά λόγω ηλικίας μένει από ανάσες. Θετικός σήμερα ο Μιλι πάλεψε, έκοψε, μοίρασε καλά την μπάλα αλλά μέχρι εκεί. Ο Φουρτούνης καλός θύμισε κάτι από πέρυσι προσπάθησε να πάρει πρωτοβουλίες, ήταν μέσα στις φάσεις, έβγαλε ωραίες συνεργασίες με τον Μαρίν αλλά στο 2ο ημίχρονο χάθηκε και αυτός και σωστά αντικαταστάθηκε αλλά όχι από τον Τσορι. Άλλη συζήτηση αυτή αλλά και με τον Αργεντίνο μάγο μέσα δεν νομίζω να άλλαζε κάτι καθώς δεν έβλεπα κάποιον να μπορούσε να σκοράρει όσα και να δημιουργούσε ο μαέστρος. Οι αλλαγές δεν βοήθησαν καθώς ο Cardozo δεν πήρε μια σωστή πάσα, ο Elyounoussi εκτός από τη φάση που έπρεπε να σκοράρει δεν έκανε σχεδόν τίποτα και ο τέλος ο Martinez προσπάθησε να δημιουργήσει καταστάσεις κυρίως με κάθετες μπαλιές αλλά δεν τα κατάφερε.
Και πάμε στην άμυνα. Κλάψε με μάνα μου, κλάψε με μια νύχτα με φεγγάρι. Το έργο είναι αντίο ζωή από την αρχή της σεζόν. Η συγκεκριμένη τετράδα είναι απλά της πλάκας. Έχω δει πολλές φορές γκέλες αμυντικών σαν αυτές του Da Costa αλλά δεν έχω ξαναδεί αμυντικό δίδιμο να μην κερδίζει ούτε μια κεφαλιά. Έτσι μπήκε το γκολ, ο ΑΠΟΕΛ ότι έκανε το έκανε με σέντρες και στο κέντρο μετά από γέμισμα τερματοφύλακα χάθηκαν όλες οι μονομαχίες (και χαρισμένη δεύτερη κίτρινη στον αμυντικό ογκόλιθο Μποτία). Ο Ντελαμπέγια αμυντικά μέτριος και επιθετικά ανέβαινε σωστά αλλά σέντρα – δημιουργία γενικά 0 και αυτός. Δεξιός οπισθοφύλακας σαν τον Φιγκέιρας δύσκολα θα ξαναπεράσει από τον Ολυμπιακό για αυτό πρέπει να τον απολαύσουμε όλοι ανεξαρτήτως προτιμήσεων όσο προλαβαίνουμε. Δεν υπάρχει το παιδί τι να πω. Στα χαμένα πάντα, ούτε ξέρει που πατάει και που βρίσκετε με ένα απλανές βλέμμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του. Οι επιθετικοί να περνάνε από δίπλα του να σκοράρουν, να δημιουργούν ευκαιρίες και αυτός να βαδίζει ατάραχος με το μαλλί να ανεμίζει. Ήμαρτον που λέει και ο άλλος. Πως έπαιζε Σεβίλη αυτό το παιδί δεν θα μάθω ποτέ. Μηδέν τοποθετήσεις, μηδέν συμμετοχή στις φάσεις αμυντικά, μηδέν δημιουργία αλλά 10 στο style και στον τσαμπουκά, να τα λέμε όλα.
Κλείνοντας φταίει και ο Μπέντο αλλά είναι σε αδιέξοδο. Τι αδιέξοδο; Ποιοτικό. Αυτούς έχει με αυτούς (δεν) θα πάει σε μια διαδρομή που μάλλον δεν θα καταλήξει καλά. Λογικά ο Ολυμπιακός κάπως θα περάσει από τον όμιλο αλλά μετά στα παιχνίδια που είναι τελικοί δεν έχει τύχη έτσι.
