Το άκρως επιτυχημένο franchise των Πειρατών της Καραϊβικής επανήλθε την άνοιξη αυτή και το πέμπτο μέρος του βασίζεται στο ταπεραμέντο του Τζόνι Ντεπ και το χιούμορ τόσο του ιδίου όσο και του σεναρίου γενικότερα για να καλύψει τις αδυναμίες του.
Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Η Εκδίκηση του Σαλαζάρ (2017)
Περιπέτεια εποχής, 123΄
Σκηνοθεσία: Joachim Rønning & Espen Sandberg
Σενάριο: Jeff Nathanson
Πρωταγωνιστούν: Johnny Depp, Brandon Thwaites, Kaya Scodelario, Javier Bardem
|
Ο Τζακ Σπάροου, ο άσπονδος φίλος του Μπαρμπόσα, ο πειρατής-φάντασμα Σαλαζάρ και δύο νέοι με ιδιαίτερες ικανότητες εμπλέκονται στο κυνήγι της Τρίαιανας του Ποσειδώνα, ενός μυθικού αντικειμένου που μπορεί να λύσει όλες τις θαλάσσιες κατάρες. |
Κάποτε βασιλιάς του Χόλιγουντ, ο άνθρωπος που αλλάζει εμφάνιση σε κάθε ταινία, ο Τζόνι ο Ντεπ περνά, στα 54 του χρόνια, την πιο δύσκολη φάση της καριέρας αλλά και της ζωής του. Ένα επεισοδιακό διαζύγιο, το οποίο γύρισε και την κοινή γνώμη εναντίον του με τις καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία, προβλήματα με το αλκοόλ, ανούσιες υπέρογκες δαπάνες οδήγησαν, αναπόφευκτα, σε μια κάμψη στην πλούσια καριέρα του. Για να την αναβιώσει, λοιπόν, κατέφυγε στον παλιό, δοκιμασμένο και αγαπημένο χαρακτήρα του, τον πειρατή Τζακ Σπάροου. Και τα κατάφερε.
Ο Τζακ Σπάροου που υποδύεται ο, εμφανώς γερασμένος, Ντεπ έχει σημάδια από τον ίδιο τον ηθοποιό όπως τον περιγράψαμε πριν. Μέθυσος, σκιά του εαυτού του (αρχικά) και χωρίς να μπορεί να κρατήσει ούτε το πλήρωμά του σε τάξη, επανέρχεται στη δράση μετά την προτροπή δυο νέων: του γιου του «Ιπτάμενου Ολλανδού» Henry Turner (Thwaites) και μια αποφασιστική νεαρή αστρονόμο (Scodelario), που ίσως κι αυτή να σχετίζεται συγγενικά με κάποιο από τα κεντρικά πρόσωπα. Χάρη σ΄ αυτούς ο Τζακ ξαναβρίσκει νόημα στις περιπέτειές του και ξεκινά μια καινούρια αναζήτηση.
Ταυτόχρονα, όμως, η νέα απειλή λέγεται Σαλαζάρ (Μπαρδέμ), ένας παλιός αντίπαλος του Τζακ που τώρα είναι… φάντασμα και τον αναζητά μαζί με το πλοίο-φάντασμα που διαθέτει, τρομοκρατώντας τις θάλασσες. Διφορούμενο ρόλο διαδραματίζει κι ο έτερος κεντρικός χαρακτήρας του franchise, ο Μπαρμπόσα, που βλέπει την κυριαρχία του στις θάλασσες να απειλείται, καθώς και ο βρετανικός στόλος που έχει τις δικές του φιλοδοξίες, αλλά ως συνήθως αποδεικνύεται… γατάκι.
Όπως και η προηγούμενη, τέταρτη ταινία, έτσι κι αυτή, δεν έχει και πολύ σενάριο. Η υπόθεση είναι μάλλον πρόχειρη και προσχηματική, σίγουρα όχι αρκετή για να βγάλει μια δίωρη ταινία. Η ειδοποιός διαφορά, ωστόσο, έγκειται στο γεγονός πως στα Επικίνδυνα Νερά τα σεναριακά κενά έμειναν ασυμπλήρωτα, με αποτέλεσμα την καταφανώς πιο βαρετή ταινία της σειράς, ενώ η Εκδίκηση του Σαλαζάρ τα κάλυψε με το πανέξυπνο χιούμορ, δια στόματος –κυρίως- Τζόνι Ντεπ και τις αξιόλογες ερμηνείες των πρωταγωνιστών, που έδωσαν μια πρωτόγνωρη κωμική νότα στην ταινία, μια νότα που εμφανώς χρειαζόταν καθώς ούτε οι ηθοποιοί, ούτε το σενάριο μπορούν να πλησιάσουν τα πρώτα χρόνια (Η Κατάρα του Μαύρου Μαργαριταριού), τότε που ο Τζόνι, ο Ορλάντο και η Κίρα (οι δύο τελευταίοι συναγωνίζονται εδώ τον Luke Skywalker για το βραβείο πιο σύντομης εμφάνισης σε σίκουελ) ήταν νέοι, ωραίοι και ορεξάτοι.
Σ΄ αυτό το σημείο να επαινέσουμε και τον Χαβιέ Μπαρδέμ, έναν ηθοποιό που ξεκίνησε ως ζεν πρεμιέ και ανδρικό sex symbol στις ταινίες του Αλμοδοβάρ αλλά φοράει πολύ καλά το μανδύα του «κακού» (Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους, Skyfall), δημιουργώντας μεγαλύτερη ποικιλία στο πλούσιο ρεπερτόριό του. Παρ΄ όλα αυτά, η ταινία είναι ένα προσωπικό στοίχημα του Τζόνι Ντεπ –αν και πρωταγωνιστεί λιγότερο σε σχέση με τις προηγούμενες- ο οποίος πήρε μια άξια, και απαραίτητη για τον ίδιο, τονωτική ένεση για τη συνέχεια της καριέρας του.
Αυτοί είναι λοιπόν οι Πειρατές της Καραϊβικής στην πέμπτη εμφάνισή τους. Οι ιδέες και οι χαρακτήρες εξαντλούνται, αλλά η ταινία πετυχαίνει χάρη στο χιούμορ της και το κέφι των πρωταγωνιστών της. Αν θα ακολουθήσει κι άλλη, αυτό δεν το ξέρουμε, καθώς από τη μια η συνεχιζόμενη εμπορική επιτυχία είναι καλό «δόλωμα», από την άλλη αμφιβάλλω αν μπορεί να «τραβήξει» κι άλλο αυτή η υπόθεση…
