Στην καρδιά του χειμώνα βρισκόμαστε, μια εποχή στην οποία είθισται να κυκλοφορούν πολλές και αξιοπρόσεκτες κινηματογραφικές παραγωγές. Θα ασχοληθούμε στο παρόν άρθρο με τρεις από αυτές, αρκετά διαφορετικές αλλά όλες, με τον τρόπο της η καθεμία, στο φάσμα του σκοτεινού και του δραματικού. Α, και μια από αυτές έρχεται από τη χώρα μας. Χοακίν Φίνιξ, Φασμπέντερ, Φίντσερ και Παπαδιαμάντης, από όλα έχουμε.
Ο Μπο Φοβάται (Beau is Afraid) – Μαύρη κωμωδία/θρίλερ, 179΄
Σκηνοθεσία: Ari Aster
Πρωταγωνιστούν: Joaquin Phoenix, Nathan Lane, Amy Ryan
Ένας ήρεμος, αγχωτικός άνθρωπος πληροφορείται για τον αιφνίδιο θάνατο της μητέρας του και ξεκινά ένα απρόβλεπτο, σουρεαλιστικό ταξίδι στο οποίο καλείται να αντιμετωπίσει τους χειρότερους φόβους του
Εκτός από τον επικό, και αμφιλεγόμενο, Ναπολέοντα του Ρίντλεϊ Σκοτ, ο Χοακίν Φίνιξ πρωταγωνίστησε σε ακόμα μια ταινία τη χρονιά που μας πέρασε. Εμφανώς λιγότερο γνωστή, με μοναδική ομοιότητα τη μεγάλη διάρκεια, ένα ενδιαφέρον μείγμα μαύρου χιούμορ, απρόβλεπτων ανατροπών, εσωτερικών αναζητήσεων, σκηνών που παραπέμπουν σε κάτι ανάμεσα σε ταινία τρόμου και παρωδία της, και όλα αυτά με φόντο τα σουρεαλιστικά, εκτός λογικής σκηνικά και τους αντίστοιχους διαλόγους που θυμίζουν κάτι από Τιμ Μπάρτον, στο πιο σκοτεινό και λιγότερο φαντασμαγορικό. Η ιδέα είναι ενδιαφέρουσα, κάποια από τα αλλόκοτα επεισόδια στα οποία βρίσκουμε τον ήρωα στην τρομακτικά παράλογη Οδύσσεια του ταξιδιού του καλοστημένα και εύστοχα. Ωστόσο η ταινία θα μπορούσε εύκολα να είναι μισή με μία ώρα μικρότερη, καθώς οι εμπνεύσεις έχουν όριο και, όταν αυτές στερεύουν, παρακολουθείς μια αλλοπρόσαλλη διαδρομή χωρίς εμφανές νόημα. Για τις επιμέρους εμπνεύσεις και την πρωτοτυπία της θα τη συνιστούσα σε αυτές και αυτούς που αρέσκονται στο διαφορετικό.
Ο Δολοφόνος (The Killer) – Περιπέτεια δράσης, 118΄
Σκηνοθεσία: David Fincher
Πρωταγωνιστούν: Michael Fassbender, Tilda Swinton, Charles Parnell
Μετά από μια επίθεση εναντίον του, ένας επαγγελματίας δολοφόνος ξεκινά ένα ταξίδι εκδίκησης, κατά τη διάρκεια του οποίου όλες οι αρχές σύμφωνα με τις οποίες λειτουργεί θα δοκιμαστούν
O Michael Fassbender ενσαρκώνει έναν επαγγελματία δολοφόνο με κώδικα τιμής, σε ένα ταξίδι εκδίκησης που παραπέμπει σε ταινίες τύπου Taken και John Wick. Οι περίπλοκοι νόμοι του υποκόσμου, οι εσωτερικοί προβληματισμοί του ήρωα, το σασπένς στο φινάλε και η παρουσία του ίδιου του Fassbender εξασφαλίζουν πως η ταινία κυλάει ευχάριστα, κάποιες σκηνές, όπως αυτές με την Tilda Swinton) ξεχωρίζουν και η ταινία προσφέρει ικανοποιητική ανέξοδη ψυχαγωγία ικανοποιητικής ποιότητας, χάρη και στο πάντοτε μαεστρικό στιλ του David Fincher. Ωστόσο, δεν κερδίζει σε πρωτοτυπία, καθώς την ιστορία “ένας εναντίον όλων” στον υπόκοσμο την έχουμε δει ουκ ολίγες φορές, με διαφορετικές παραλλαγές, ενώ πλην της δράσης δεν υπάρχει κάποιο βαθύτερο νόημα σε αυτά που βλέπουμε να διαδραματίζονται. Επαρκώς ευχάριστος τρόπος να περάσει κανείς δύο ώρες, ειδικά αν προτιμά τέτοιες ταινίες, αρκεί να μην περιμένει κάτι παραπάνω από αυτό. Πιθανότατα μόλις βγει από την αίθουσα θα την έχει ήδη ξεχάσει.
Η Φόνισσα – Δράμα εποχής, 95΄
Σκηνοθεσία: Εύα Νάθενα
Πρωταγωνιστούν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Μαρία Πρωτόπαππα, Πηνελόπη Τσιλίκα, Δημήτρης Ήμελλος
Μια ηλικιωμένη γυναίκα, στη Σκιάθο των αρχών του 20ού αιώνα, καταδιώκεται από τους εφιάλτες του παρελθόντος καθώς και από τη γεμάτη δυσκολίες και στερήσεις ζωή στο νησί, ώσπου αποφασίζει να λάβει δραστικά μέτρα ώστε να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό
Το μυθιστόρημα-σταθμός του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη μεταφέρεται ξανά στη μεγάλη οθόνη, και η μεταφορά αυτή δε στερείται της λιτότητας, της πικρής γεύσης και του ωμού ρεαλισμού σε έναν κόσμο στον οποίο δεν υπάρχει η παραμικρή αφορμή χαράς. Άγονο μέρος, δυστυχισμένοι άνθρωποι, και κυρίως οι γυναίκες, βία, φτώχεια, καταπίεση, φονικές ασθένειες, ξενιτιά, η ζωή είναι ένα καθημερινό μαρτύριο χωρίς διακοπή, και στο επίκεντρο η πάντα δυναμική, μέσα σε όλα αυτά, ηρωίδα που αποφασίζει να πάρει την τύχη στα χέρια της αντλώντας έμπνευση από το παρελθόν. Στιβαρή σκηνοθεσία, μεστή ερμηνεία από την Καραμπέτη, αν εξαιρέσουμε κάποιες υπερβολές στα flashbacks και μια μεταφορά ενός θρυλικού βιβλίου με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Κάποιες φορές η ζωή δεν είναι ωραία, και ο κινηματογράφος είναι εδώ για να μας διηγηθεί και αυτές τις ιστορίες, ψάχνοντας μαζί με τους ήρωες τη λύση στο αδιέξοδο.
