Η εποχή που διανύουμε, είναι δίχως άλλο η εποχή που αρκετοί ασχολούνται με την εμφάνιση, η μεγαλύτερη μερίδα είναι γυναίκες. Τί σημαίνει όμως ομορφιά; Η ανάγκη της ματαιοδοξίας που γεμίζει τα χειρουργικά κρεβάτια των πλαστικών ή μήπως η πραγματική εικόνα που όντως είμαστε; Ο κάθε άνθρωπος γεννιέται μ΄ένα ορισμένο παρουσιαστικό και για να είμαι ειλικρινής πιστεύω πως όλοι μα όλοι έχουμε κάτι όμορφο πάνω μας που μας διαφοροποιεί από τη μάζα, αυτή η μοναδικότητα μας κάνει πολύτιμους και ξεχωριστούς. Κανείς δεν πρέπει να μοιάζει με κανέναν, δε θέλουμε αντίγραφα πρωτότυπα θέλουμε!
Ομορφιά λοιπόν, ορίζεται ως το σύνολο των εξωτερικών χαρακτηριστικών που έχει ένας άνθρωπος και γίνεται αρεστός στον εαυτό του και στους γύρω του. Καλώς ή κακώς μετράει πάρα πολύ το να είναι κάποιος όμορφος εξωτερικά. Θεωρώ πως στην εποχή μας, δεν υπάρχουν άσχημοι άνθρωποι. Ο κόσμος και ειδικά οι γυναίκες φροντίζουν σε συσχετισμό με τα προηγούμενα χρόνια πολύ την εξωτερική τους εμφάνιση. Στην πραγματικότητα, κανείς δε θα προσλάβει στη δουλειά του ένα άσχημο πρόσωπο ή ένα χοντρό σώμα, εξαρτάται και από το πόστο εργασίας φυσικά, αλλά γενικότερα στις μέρες μας κανείς δε θέλει να περιβάλλεται από άσχημους ανθρώπους τόσο στη ζωή του, όσο και στη δουλειά του.
Δυστυχώς όμως, η εξωτερική ομορφιά δε συνάδει πάντα με την εσωτερική ομορφιά. Όταν λέμε εσωτερική ομορφιά, είναι ένα σύνολο αρετών, συμπεριφοράς και καλλιέργειας και όταν αναφέρεται η λέξη καλλιέργεια δε σημαίνει απαραίτητα μόρφωση. Γενικότερα, το πως συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους αλλά και στον εαυτό μας είναι η εσωτερική ομορφιά του καθενός. Πιστεύω ότι είναι πιο εύκολο να γίνει κάποιος μέτριος εξωτερικά αρκετά ωραίος από το να γίνει κάποιος άσχημος εσωτερικά όμορφος άνθρωπος…
Οι άνθρωποι εντυπωσιάζονται από το ωραίο εξωτερικά από την επιφάνεια, λίγοι κοιτάνε στο βάθος. Ο λαός λέει πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός και είναι μεγάλη αλήθεια.. Σα να βλέπεις ένα υπέροχο φρούτο αλλά μόλις πας να το δοκιμάσεις να είναι σάπιο μέσα. Μεγαλώνουμε παιδιά και με θλίβει ότι πρώτα ασχολούμαστε με την εικόνα τους και μετά με το πόσο ωραίοι άνθρωποι είναι ή μπορούν να γίνουν. ‘Οσο και αν ακούω για το τι γονίδια κληρονομεί κάποιος για να είναι καλός, ανθρώπινος, ευγενής η οικογένεια θα παίζει πάντα τον πρώτο ρόλο στο να χτίζει ευχάριστες προσωπικότητες με ήθος και σεβασμό στο σύνανθρωπο. Όσο ωραίο και αν είναι να ανοίγουν πόρτες παντού λόγω εμφάνισης, είναι πολύ λίγο αν μέσα του κανείς δεν έχει εκείνα τα χαρακτηριστικά που να τον κάνουν όχι μόνο να περάσει πόρτες αλλά να παραμείνει εκεί γιατί το αξίζει..
Την επόμενη φορά που θα κοιτάξετε το παιδί σας, πείτε του πόσο καλό, έξυπνο, ευγενικό είναι ή πόσο σωστά χειρίστηκε μια κατάσταση με αξιοπρέπεια και πάντα με σεβασμό στο συνάνθρωπο, αντί να του πείτε πόσο όμορφο είναι. Φυσικά, με μέτρο πρέπει να λέγεται και αυτό! Επειδή όμως η ομορφιά είναι κάτι επιφανειακό και εφήμερο ας εστιάσουμε στην ουσία και στην ποιότητα, τόσο για τα άτομα τα ίδια αλλά έκ του μακρόθεν για καλύτερες κοινωνίες!!