Oscar 2018: Νικητές, εμφανίσεις, παραλειπόμενα

Η 90ή απονομή των βραβείων Όσκαρ πέρασε στην ιστορία πριν από 10 μέρες, στο Λος Άντζελες, χωρίς να εκπληρώσει τις προσδοκίες για έντονο πολιτικοκοινωνικό χαρακτήρα που της προσέδιδαν, αλλά με αρκετές αξιομνημόνευτες στιγμές και, φυσικά, μεγάλους νικητές. Στο άρθρο αυτό θα δούμε και θα αναλύσουμε τις πιο αξιοσημείωτες πτυχές της τελετής.

Ο Τζίμι πήρε τ΄όπλο του

Δεύτερη σερί χρονιά ως παρουσιαστής της τελετής, κι ο Τζίμι Κίμελ ήταν πολύ πιο άνετος και χαλαρός συγκριτικά με τη διαρκή επιτηδευμένη προσπάθειά του να φανεί αστείος πέρσι. Μίλησε λίγο για τον Τραμπ, λίγο για τον Harvey Weinstein, το Time’s Up και το σκάνδαλο σεξουαλικής παρενόχλησης, λίγο για την περσινή γκάφα με το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, αναφέρθηκε στις γυναικείες υποψηφιότητες σε κατηγορίες όπως η σκηνοθεσία κι η φωτογραφία στις οποίες η παρουσία γυναικών υπήρξε πρακτικά μηδενική ως τώρα, είπε τα αστεία του κι έδωσε μια μεστή κα χωρίς φανφάρες εμφάνιση ως παρουσιαστής. Κάτι σαν την τελετή συνολικά, δηλαδή.

Η –σχετική- απουσία πολιτικής και μηνυμάτων

Μετά την έντονα φορτισμένη τελετή των Χρυσών Σφαιρών, όπου οι γυναίκες καλεσμένοι φορούσαν μαύρα κι η τελετή περιστράφηκε γύρω από το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης και –σε μικρότερο βαθμό- των τουλάχιστον αμφιλεγόμενων πολιτικών που ακολουθεί ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ εντός και εκτός ΗΠΑ, κι άλλες απονομές βραβείων είχαν τέτοιο έντονο χαρακτήρα. Τα Όσκαρ όμως προτίμησαν, μάλλον σωστά κατά τη γνώμη μου, να μην αποπροσανατολιστούν από τον καλλιτεχνικό χαρακτήρα της τελετής, κάνοντας μεν αναφορές και θίγοντας, ακροθιγώς έστω, τα φλέγοντα αυτά ζητήματα, χωρίς όμως να μετατραπεί η απονομή σε… συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Μόνο και μόνο η ταινία που σάρωσε τα βραβεία, βέβαια, το Shape of Water, πέρασε το δικό της μήνυμα.

Η βράβευση δυο γιγάντων

Τα βραβεία Α΄ Ανδρικού και Γυναικείου Ρόλου κατέληξαν πανάξια σε δύο τεράστιους ηθοποιούς: τον Γκάρι Όλτμαν (πρώτη νίκη, διορθώθηκε μια αδικία) και την Frances McDormand (είχε κερδίσει και το 1996). Ο πρώτος μας έκανε να πιστέψουμε πως ο Ουίνστον Τσόρτσιλ επέστρεψε στη ζωή, ενώ η δεύτερη προκάλεσε αίσθηση τόσο με την καταπληκτική ερμηνεία της όσο και με τον ευχαριστήριο λόγο που εκφώνησε. Συγκεκριμένα, άφησε αιχμές για τη μεταχείριση των συντελεστών της ταινίας της στην απονομή, κάλεσε τις συνυποψήφιές της να σηκωθούν όρθιες και πέρασε το δικό της μήνυμα.

Ο γηραιότερος νικητής και ο σταρ του ΝΒΑ

Μια από τις πιο γλυκές και όμορφες ταινίες της χρονιάς ήταν αναμφίβολα το νοσταλγικό Call Me by Your Name, το οποίο απέσπασε το Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου για τον James Ivory. O 89χρονος σεναριογράφος έγινε με διαφορά ο γηραιότερος νικητής οποιουδήποτε Όσκαρ στα χρονικά, ξεπερνώντας κατά επτά χρόνια τον Christopher Plummer. Για να αντιληφθεί κάποιος το γεγονός, αξίζει να σημειωθεί πως ο Ivory ήρθε στη ζωή λίγους μήνες πριν από την πρώτη απονομή των βραβείων!

Οι φίλοι του αθλητισμού σίγουρα γνωρίζουν τον Κόμπι Μπράιαντ, έναν από τους μεγαλύτερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών με σωρεία διακρίσεων στο παλμαρέ του. Εδώ και λίγες ημέρες, ωστόσο, ο 39χρονος σούπερ σταρ πρόσθεσε κι ένα χρυσό αγαλματίδιο στη συλλογή του, για το φιλμ κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους Dear Basketball, στο οποίο αφηγείται την αγάπη του για την πορτοκαλί μπάλα.

Ο μεγάλος νικητής

Ιδιόμορφο, πρωτότυπο και ύμνος στη διαφορετικότητα και την ποικιλομορφία, το Σχήμα του Νερού αναδείχθηκε στο μεγάλο νικητή της βραδιάς κερδίζοντας πέντε χρυσά αγαλματίδια, συμπεριλαμβανομένων και των δυο πιο πολυπόθητων: Καλύτερη Ταινία και Σκηνοθεσία (αυτή τη φορά δεν είχαμε λάθη και αλλαγές νικητών, όπως πέρσι με το La, La, Land και το Moonlight). Ο Μεξικανός δημιουργός του, Guillermo del Toro, ακολούθησε τα βήματα των συμπατριωτών και φίλων του Αλφόνσο Κουαρόν (2013) και Αλεχάνδρο Γκονζάλες Ιναρίτου (2014, 2015), ενώ το έργο του έγινε το πρώτο μετά το Birdman που κέρδισε αμφότερα τα βραβεία ταινίας και σκηνοθεσίας. Τα υπόλοιπα βραβεία που κέρδισε, όπως και όλοι οι νικητές συνολικά, παρατίθενται παρακάτω.