ΟΤΑΝ ΜΕΤΑΝΙΩΣΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Όταν μετανιώσουν οι άνθρωποι, θα είναι αργά; Όχι, δεν θα είναι αργά για να φορέσουμε την αλήθεια, και να ζήσουμε ξανά αρχίζοντας από την παιδική μας ηλικία. Αρκεί να μην την έχουμε καταστρέψει ολότελα την παιδική μας ηλικία, να μην έχουμε ξεχάσει πού την κρύψαμε. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε δεν χωράει ντροπή. Θα παρακαλέσουμε τα παιδιά να μας οδηγήσουν απ΄το χέρι. Σωτηρία υπάρχει πάντοτε.
30-10-1938 Γιώργος, Σαραντάρης
Το ξέρω. Πολλές φορές δεν είμαι τέλεια. Θα ήθελα να είμαι σίγουρα καλύτερος άνθρωπος, γυναίκα και πάνω απ’ όλα σύντροφος.
Θυμάμαι μια μέρα μου είπες πως φαίνομαι πονεμένη καρδιά. Δεν σου απάντησα, το αρνήθηκα.
Έχω πληγωθεί πολύ ναι…Αλλά θέλω να σ αφήσω…και να μ΄ αφήσεις…
Άσε με να είμαι δίπλα σου, να σε κάνω να γελάς, να νιώθεις όμορφα.
Όταν θα είσαι στις μαύρες σου, άσε με να σε φωτίζω.
Άσε με να κάνω τους φόβους σου χαμόγελα, το άγχος σου ήρεμες στιγμές,
την ανησυχία βεβαιότητα, τη στεναχώρια ευτυχία,
τα όνειρά σου πραγματικότητα.
Απλά άσε με…Άσε με για να σ’ αφήσω.
Θέλω να σ’ αγαπάω, να σε νοιάζομαι, να στο δείχνω.
Έλα να διαψεύσουμε όλες τις εφήμερες αγάπες. Έλα να γίνουμε το μαζί.
Δε θα σου πω ποτέ για πάντα. Θα σου λέω<<θα τα πούμε αύριο>>. Αυτό θα είναι ότι πιο αληθινό θα βγει απ το στόμα μου.
Ξέρεις κάτι; Σε νοιάζομαι. Θα στο δείχνω μέχρι να το καταλάβεις.
Ναι, μου σπας τα νεύρα. Δυσκολεύεσαι να δεχτείς την όλη χημεία που υπάρχει μεταξύ μας. Το ίδιο κι εγώ.
Δε σ’ αφήνω όμως.
Μ’ αρέσει να μου μιλάς. Θέλω απλά να σ’ ακούω και να σε χαζεύω.
Μη το πάρεις πάνω σου αλλά σε νοιάζομαι.
Δε θα στο πω ποτέ. Ίσα που θα το δείχνω.
Μη με προδώσεις κι εσύ. Εγώ δε θα το κάνω.
Αχ θεέ μου, θα μπορούσα να μιλάω για ώρες…Είναι τόσο έξυπνος. Τον θαυμάζω σαν άνθρωπο και μετά ως άνδρα.
Ίσως αυτό με τραβάει τόσο πάνω του.
Είναι δύσκολο να είσαι άνθρωπος όταν ο ένας κατασπαράζει τον άλλον.
Γι’ αυτό σε θαυμάζω. Γι’ αυτό θα προσπαθώ.
Δε το δείχνεις αλλά είσαι ξεχωριστός. Όλοι είναι, αλλά εσύ λίγο παραπάνω.
Δε θα στο πω ποτέ.
Υπάρχω κι εγώ, που τα γράφω εδώ…Τι γίνεται με ‘μένα;
Δε ξέρω.
Είναι κακό να τα θέλω όλα από ‘σένα και με ‘σένα;
Ίσως, δε ξέρω.
Σταματάω, εντάξει.
One Comment
eva:)
αυτό το θα τα πούμε αυριο… αχ αυτό το συναίσθημα που βγάζεις στα κείμενα σου με ξετρελαίνει!