Καλησπέρα αγαπημένοι σινεφίλ! Τί κάνετε; Ελπίζω καλά. Το γεγονός των ημερών όσον αφορά το σινεμά αυτές τις μέρες είναι φυσικά το James Bond: Skyfall. Δεν περιγράφω όμως αυτήν την ταινία στο άρθρο μου. Καλές οι αμερικανιές, αλλά θα σας γυρίσω λίγο πίσω, σε ελληνικό σινεμά, και μάλιστα σε μια πολυβραβευμένη ταινία στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αλλά και στο φεστιβάλ Καίρου παρακαλώ.
Ο Βασιλιάς λοιπόν… Ο Βαγγέλης( Βαγγέλης Μουρίκης) είναι ένας νέος που αποφυλακίζεται και αποφασίζει να κόψει τις κακές παρέες και τα μπλεξίματα με ναρκωτικά. Ξεκινά μια νέα ζωή στο χωριό του πατέρα του στην Πελοπόννησο, όπου η ντόπια κοινωνία αντιμετωπίζει τον -ομολογουμένως- ολιγομίλητο ξένο με καχυποψία.
Ο μόνος που δείχνει συμπάθεια και ειλικρινές ενδιαφέρον για τον ξένο, είναι ο αστυνόμος της περιοχής, που τον ενσαρκώνει ο όπως πάντα εξαιρετικός, Μηνάς Χατζησάββας. Ο Βαγγέλης λοιπόν, φαίνεται σιγά-σιγά να εντάσσεται στην τοπική κοινωνία και να γίνεται κομμάτι της, ώσπου φτάνει στην περιοχή η γυναίκα της ζωής του, η Μαρία και τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν διαφορετική τροπή. Στα συν της ταινίας η μουσική, οι καλές ερμηνείες, το στόρι (το οποίο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα) και η οικεία κατ’ εμέ αίσθηση της ελληνικής πραγματικότητας σε μιαν άλλη της έκφανση, αυτή της αντιμετώπισης του “άλλου”, του “ξένου”, του “διαφορετικού”.
Είναι ωστόσο πολύ πραγματικοί οι διάλογοι, καθόλου σουρεάλ, αποτυπώνοντας έτσι με σαφήνεια και απλότητα τις εκφράσεις των χαρακτήρων. Στα πλην της ταινίας η διάρκεια, η οποία ωστόσο δίνει την ευκαιρία εμβάθυνσης στο θέμα. Σας την προτείνω ανεπιφύλακτα, και όπως έχω ξαναπεί, είναι σημαντικό να στηρίζουμε καλλιτεχνικές προσπάθειες της πατρίδας μας και γενικώς ό,τι δημιουργείται στην πολύπαθη και πανέμορφη Ελλάδα μας! Επανέρχομαι την επόμενη εβδομάδα με περισσότερο ελληνικό σινεμά! Σημείωση: η ταινία είναι του 2002, σε σκηνοθεσία του Νίκου Γραμματικού και στόρι του Ν. Παναγιωτόπουλου. Αρκετά καλό καστ. Δείτε όλη την ταινία εδώ:
Θα είμαι κοντά σας με νέες προτάσεις! Να είστε πάντα καλά!
