Η Διονυσία Αργυροπούλου είναι αυτοδίδακτη φωτογράφος. Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία και επιθυμεί στο μέλλον το χόμπι της να γίνει επάγγελμα. Όπως δηλώνει: «Θεωρώ προσόν στην σήμερον εποχή να κάνει κάποιος το χόμπι του επάγγελμα». Η Διονυσία Αργυροπούλου είναι υπάλληλος σε πολυεθνική εταιρεία και ζει στην Αθήνα. Ασχολείται ενεργά με τη φωτογραφία και μοιράζεται τις δικές της φωτογραφίες με τους διαδικτυακούς φίλους της στο ινσταγκραμ. Παρακάτω παραχωρεί μια αποκλειστική συνέντευξη στο newsfilter.gr και μας εξηγεί πώς ξεκίνησε να φωτογραφίζει τοπία, ποιον Έλληνα φωτογράφο ξεχωρίζει, τα μυστικά μιας σωστής φωτογράφισης, τα μελλοντικά της σχέδια και πολλά ακόμη.
Ποια ήταν η πρώτη στιγμή που είχατε στα χέρια σας φωτογραφική κάμερα και ποια ήταν η αφορμή για να ασχοληθείτε με τη φωτογραφία;
Η πρώτη φωτογραφική κάμερα που έπιασα στα χέρια μου ήταν περίπου στα 6 μου χρόνια. Έβλεπα τους γονείς μου να απαθανατίζουν τις οικογενειακές μας στιγμές με μια Kodak instamatic camera 76X του 1980 και έτσι από περιέργεια προσπαθούσα να κάνω το ίδιο. Πολύ αργότερα στην εφηβεία μου, ο πατέρας μου μού έκανε δώρο μια Canon με φίλμ, με την οποία φωτογράφιζα ό,τι μου κινούσε την περιέργεια στα ταξίδια μας. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η ενασχόληση μου με τη φωτογραφία. Όταν έβλεπα τις φωτογραφίες εκτυπωμένες χαιρόμουν απ΄ το αποτέλεσμα, θυμόμουν τις υπέροχες στιγμές που περνούσαμε βγάζοντάς τες και έτσι ήθελα να βγάζω όσο περισσότερες μπορούσα. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι. Στη συνέχεια ήρθαν στη ζωή μου τα κινητά με κάμερα και μετά η Dslr.
Έχω παρατηρήσει μέσα από το προφίλ σας στο iνσταγκραμ, στο οποίο δημοσιεύετε πολύ συχνά φωτογραφίες σας, ότι έχετε πολλές λήψεις με τοπία. Τι είναι αυτό που σας εμπνέει να φωτογραφίζετε ένα τοπίο;
Είμαι λάτρης της φύσης και των ταξιδιών και έτσι πάντα δίνω πολύ προσοχή σε ό,τι με περιβάλει και σε ό,τι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και μου προκαλεί έντονα συναισθήματα. Έτσι ένα όμορφο τοπίο, όσο απλό και να είναι, θα έχει πάντα κάτι να σου πει, μπορεί να σε ταξιδέψει, να σου δημιουργήσει έντονα συναισθήματα και να σου δώσει ψυχή. Με εμπνέουν τα χρώματα, ο ουρανός, τα κτίρια, οι άνθρωποι, οι ήχοι των πόλεων ή της εξοχής και όλα αυτά μεταφράζονται σε εικόνες στο μυαλό μου προτού τις απαθανατίσω με το φακό μου. Στο ίνσταγκραμ μοιράζομαι αυτή την αγάπη μου για τα τοπία, επειδή θέλω να δείχνω όμορφες εικόνες στον κόσμο, να ταξιδεύει μέσα από αυτές και να κατακλύζεται από όμορφα συναισθήματα και θετικές σκέψεις. Έστω και ένας άνθρωπος να ξεφύγει και να ταξιδέψει για λίγα δευτερόλεπτα βλέποντας μια φωτογραφία μου, έχω πετύχει τον σκοπό μου!
Είναι η φωτογράφιση αφορμή για ταξίδι; Ταξιδεύετε συχνά;
Εννοείται ότι είναι αφορμή για ταξίδι! Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις όμορφες χώρες και πολιτισμούς μέσα από εικόνες αλλά είναι ακόμα πιο υπέροχο να τις επισκέπτεσαι ο ίδιος και να τις βλέπεις μέσα από τη δική σου ματιά!! Πριν τον κορονοϊό, προσπαθούσα να ταξιδεύω τουλάχιστον 2 φορές τον χρόνο σε ξένους προορισμούς και αρκετά πιο συχνά εντός Ελλάδας. Περιμένω με ανυπομονησία να περάσει όλο αυτό που ζούμε για να ταξιδέψω ξανά.
Eίναι γνωστό ότι είστε ερασιτέχνης φωτογράφος με πολλή αγάπη για τη φωτογραφία. Θα θέλατε να ασχοληθείτε στο μέλλον επαγγελματικά; Έχετε σκεφθεί να σπουδάσετε σε κάποια σχολή για επιπρόσθετες γνώσεις;
Ναι και βέβαια! Το όνειρο μου είναι μελλοντικά να καταφέρω να φτάσω σε ένα επίπεδο και να ασχολούμαι επαγγελματικά με τη φωτογραφία. Θεωρώ προσόν να κάνει κάποιος σήμερα το χόμπι του επάγγελμα. Είναι στα άμεσα σχέδια μου να πάω και σε
κάποια σχολή για να πάρω πρόσθετες γνώσεις, καθώς μέχρι στιγμής είμαι αυτοδίδακτη. Δεν έχω μεγάλη εξοικείωση με τα πορτραίτα για παράδειγμα, οπότε θα με ενδιέφερε να ασχοληθώ και με αυτό.
Υπάρχει κάποιος φωτογράφος τον οποίο ξεχωρίζετε και θα θέλατε στο μέλλον να συνεργαστείτε μαζί του;
Δύσκολη ερώτηση, γιατί έχω πολλούς φωτογράφους που θαυμάζω. Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου έχουν οι φωτογράφοι του National Geographic. Ένας από τους αγαπημένους μου είναι ο Keith Ladzinski. Δύσκολο να συνεργαστώ μαζί του βέβαια αλλά ποτέ δε ξέρεις πως έρχονται τα πράγματα στη ζωή! Από Έλληνες ξεχωρίζω τον Παναγιώτη Σιμόπουλο, λατρεύω τα πορτραίτα του και την αίσθηση που έχουν οι φωτογραφίες του!
Ποια φωτογραφική μηχανή χρησιμοποιείται για τη φωτογράφιση;
Χρησιμοποιώ τη Nikon D3500 με τον 18-105 mm φακό της Nikon. Είναι μια εξαιρετική επιλογή για όποιον σκέφτεται να ξεκινήσει τα βήματά του στη φωτογραφία σε ερασιτεχνικό επίπεδο.
Έχετε κάποια διάκριση για κάποια φωτογραφία σας; Έχετε συμμετάσχει σε κάποιο διαγωνισμό;
Κάποια πολύ μεγάλη διάκριση δεν έχω ακόμα. Παρόλα αυτά έχουν αναδημοσιευτεί αρκετές φωτογραφίες μου σε γνωστές σελίδες. Επίσης, έχω συμμετάσχει σε αρκετούς διαγωνισμούς και κάποιες έχουν πάρει πολύ καλές θέσεις. Έχω και την αγάπη της παρέας των φωτογράφων που έχουμε φτιάξει μέσω ίνσταγκραμ και μοιραζόμαστε την ίδια τρέλα, οπότε για μένα αυτή είναι η μεγαλύτερη διάκριση!
Μπορείτε να μας πείτε δύο μυστικά της σωστής φωτογράφησης ενός τοπίου;
Υπάρχουν αρκετοί κανόνες για μια σωστή λήψη τοπίου. Κατά την άποψη μου, το φως παίζει σημαντικό ρόλο. Την αυγή και το σούρουπο, τις «χρυσές» ώρες, μπορεί ένα τοπίο να έχει απίστευτα χρώματα, σκιές και αίσθηση. Επειδή εκείνες τις ώρες το φως είναι μαγικό. Ένα ακόμα δυνατό στοιχείο είναι ο ουρανός. Μπορεί να αλλάξει απίστευτα μια φωτογραφία. Τα σύννεφα σε συνδυασμό με τα χρώματα του ουρανού μπορούν να δημιουργήσουν ένα φανταστικό παρασκήνιο.
Οι φωτογραφίες γενικά είναι αναμνήσεις του παρελθόντος. Υπάρχουν δύσκολες καταστάσεις στη ζωή σας τις οποίες έχετε «φωτογραφίσει» με το μυαλό σας και ίσως μέχρι και σήμερα σας εμπνέουν για φωτογράφηση;
Είναι όντως στιγμές που αν δεν τις «πιάσεις» έχουν χαθεί για πάντα! Ναι, υπάρχουν δύσκολες καταστάσεις που βίωσα στο παρελθόν και με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι η ζωή είναι πολύ μικρή και δεν αξίζει να χάνουμε ούτε λεπτό της σε άσχημες σκέψεις. Άλλωστε μόνο όταν σκεφτόμαστε θετικά μας έρχονται καλά πράγματα. Η φωτογραφία είναι η αποσυμφόρηση μου από κάθε αρνητική σκέψη και με
έναν τρόπο είναι και το μέσο με το οποίο βοηθάω και όσους βλέπουν τις φωτογραφίες μου να λαμβάνουν όλη αυτή τη θετική ενέργεια.
Όλοι βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση λόγω του κορονοϊού. Τί έχετε να πείτε για αυτό και πως περνάτε το χρόνο σας;
Είναι όντως μια πρωτόγνωρη εμπειρία και δύσκολη για όλο τον κόσμο. Στεναχωριέμαι για όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους και τους αγαπημένους τους. Πιστεύω θα μας κάνει όλους πιο δυνατούς να αντιμετωπίζουμε από δω και πέρα ό,τι άλλο συναντήσουμε στο δρόμο μας στον μέλλον. Είμαι πολύ αισιόδοξη ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Πάντα μετά από μια καταιγίδα βγαίνει το ουράνιο τόξο. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας και όσο ήμουν σε αναστολή εργασίας, προσπαθούσα να γεμίζω το χρόνο μου με πράγματα που δεν είχα χρόνο να κάνω πριν. Μαγείρεψα αρκετά, ξεκίνησα να μαθαίνω μια νέα γλώσσα και φυσικά έβαλα στην καθημερινότητα μου το περπάτημα, το οποίο συνδύασα και με τη φωτογραφία που αγαπώ.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε μετά τη λήξη της καραντίνας;
Φυσικά το ταξίδι. Αρχικά, θα πάω στο χωριό μου που μου έχει λείψει και μετά σε κάποιον προορισμό του εξωτερικού.
Υπάρχει κάτι ακόμη που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Θα ήθελα να πω στον κόσμο να κάνει κουράγιο και υπομονή και σύντομα όλα όσα περνάμε θα ανήκουν στο παρελθόν. Όλα τα υπέροχα είναι μπροστά μας. Να σκεφτόμαστε θετικά, να κάνουμε όνειρα και να κάνουμε πάντα αυτό που αγαπάμε!
Τέλος, Αθανασία θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την συνέντευξη και που μου έδωσες τη δυνατότητα να μιλήσω για ένα κομμάτι της καθημερινότητάς μου που αγαπώ. Συνέχισε την υπέροχη δουλειά που κάνεις και καλή επιτυχία στα μελλοντικά σου σχέδια!
Μπορείτε να την βρείτε στα social media:
instagram: dionysia_arg
Ευχαριστούμε θερμά τη Διονυσία Αργυροπούλου για αυτήν τη συνέντευξη και το φωτογραφικό υλικό!
Επιμέλεια συνέντευξης: Aθανασία Σκόνδρα
