Το “Ματωμένο Διαμάντι” είναι μια οσκαρική, συγκινητική -σε πολλές σκηνές σοκαριστική – περιπέτεια του 2006 που καθηλώνει. Πραγματεύεται έναν πολιτικό πόλεμο της Αφρικανικής ηπείρου, σε σκηνοθεσία του Edward Zwich, με πρωταγωνιστές τους Leonardo Di Caprio, Jennifer Connelly και Djimon Hounsou. Απέσπασε συνολικά 5 υποψηφιότητες Όσκαρ και το όνομα της προέρχεται από τα διαμάντια που εξορύσσονται σε εμπόλεμες ζώνες.
Η ταινία μας μεταφέρει στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου της Σιέρα Λεόνε, την εποχή που υπήρχε διαφθορά, βία, αμέτρητες αιματηρές συγκρούσεις, χάος και λαθρεμπόριο διαμαντιών. Ο πόλεμος αυτός διήρκησε 11 χρόνια, από το 1991 μέχρι το 2002, αφήνοντας πίσω του πάνω από 50.000 νεκρούς. Αποτυπώνει, δηλαδή με ρεαλιστικό τρόπο τις συνθήκες και τα γεγονότα που επικρατούσαν. Γίνεται φανερό πως η χώρα είχε χωριστεί από τον αγώνα μεταξύ ανταρτικών δυνάμεων και κυβερνητικών υποστηρικτών. Δεν είναι λίγες οι στιγμές, κατά τις οποίες οι σκληρές εικόνες που απεικονίζονται αφήνουν άναυδο τον θεατή. Πιο συγκεκριμένα, η ταινία μπορεί να θεωρηθεί ως το έπος ενός ψαρά, ο οποίος προσπαθεί να σώσει την οικογένεια του μέσα από τα δεινά που προκάλεσε ο εμφύλιος.
Λίγα λόγια για την πλοκή. Μέσα στη φρίκη του πολέμου, ένας ψαράς ο Σόλομον έχει το όνειρο ο γιός του να ξεφύγει από όσα ζουν και να γίνει ένας διακεκριμένος γιατρός. Το όνειρο του δε θα αργήσει να γίνει εφιάλτης, όταν στο χωριό που ζει αυτός και η οικογένεια του, εισβάλλουν αντάρτες. Δυστυχώς, συλλαμβάνουν τον Σόλομον, τον μεταφέρουν ως εργάτη στα αδαμαντωρυχεία, ενώ ταυτόχρονα στρατολογούν με βίαιο τρόπο τον έφηβο γιο του. Έτσι ο Σόλομον βρίσκεται να δουλεύει σκληρά κάτω από άθλιες συνθήκες. Κάποια στιγμή, ανακαλύπτει ένα σπάνιο ροζ διαμάντι. Αυτή η ανακάλυψη του “γεννά” ξανά την ελπίδα στη ζωή του. Κρύβει το διαμάντι και σχεδιάζει να ξεφύγει από την καταναγκαστική εργασία και να ψάξει την οικογένεια του.
Μια σειρά δυσάρεστων γεγονότων θα οδηγήσουν τον Σόλομον στη φυλακή. Εκεί θα γνωρίσει τον Ντάνι Άρτσερ, έναν λευκό Νοτιοαφρικανικής καταγωγής, ο οποίος εκτίει ποινή φυλάκισης για λαθρεμπόριο διαμαντιών. Οι δύο ήρωες αφού αποφυλακιστούν θα κάνουν μια συμφωνία: ο Ντάνι να βοηθήσει τον Σόλομον να βρει την οικογένεια του με αντάλλαγμα το ροζ διαμάντι. Κάπως έτσι ξεκινάει η περιπέτεια τους, γεμάτη εμπόδια και αντιξοότητες. Στην πορεία τους θα συναντήσουν μια Αμερικανίδα δημοσιογράφο, γεμάτη ιδεώδη που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής.
Αν κάτι μένει ανεξίτηλο στη μνήμη του κοινού, τότε αυτό είναι σίγουρα η εξοικείωση και η συμμετοχή των παιδιών στα φρικτά δρώμενα του πολέμου. Υπάρχουν σκηνές όπου μικρά παιδιά σκορπούν το θάνατο σε ομοεθνείς τους, νιώθοντας την πράξη τους σαν ένα μέσο ψυχαγωγίας. Στιγμές παράνοιας που υπογραμμίζουν την γρήγορη -χωρίς επιλογή- ενηλικίωση όλων αυτών των νεαρών αγοριών.
Η ταινία, λοιπόν, καταφέρνει να περάσει με εύστοχο και ψυχαγωγικό τρόπο τον κοινωνικό προβληματισμό και την επαγρύπνηση του θεατή απέναντι στους σύγχρονους πολέμους και τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν οι πολίτες των εμπόλεμων ζωνών σε όλο τον κόσμο.