Διοικητικό δικονομικό δίκαιο είναι το σύνολο κανόνων δικαίου που ρυθμίζουν τη δικαστική προστασία στα πλαίσια της διοικητικής δικαιοδοσίας. Γενικότερα διαφορά είναι κάθε δικαστική αμφισβήτηση που προέρχεται από διατάραξη έννομης σχέσης, διοικητική διαφορά είναι η δικαστική αμφισβήτηση που προέρχεται από διατάραξη έννομης σχέσης εκ μέρους της διοίκησης. Οι διάφορες διακρίνονται σε ουσίας και ακυρωτικές και ανάλογα με το περιεχόμενο τους οι διοικητικές διάφορες ουσίας επιλύονται στα τ.δ.δ ενώ οι ακυρωτικές επιλύονται στο ΣτΕ.
Διοικητικές διάφορες ουσίας είναι αυτές που δεν μπορούν μόνο να ακυρωθούν αλλά και να τροποποιηθούν, αφορούν νομικά και πραγματικά περιστατικά, προκύπτουν από υλικές ενέργειες και συμβάσεις και όχι από ατομικές εκτελεστές πράξεις, όπως συμβαίνει με τις ακυρωτικές διάφορες. Οι σημαντικότερες διαφορές ουσίας που επιλύονται στα τ.δ.δ είναι κυρίως φορολογικές που αναφύονται τον καταλογισμό των φόρων, δασμών, τελών και παραβάσεις της γενικής φορολογικής νομοθεσίας καθώς και οι κοινωνικό ασφαλιστικές διαφορές που αφορούν την αποκατάσταση γεωργών, κτηνοτρόφων η είναι περί εργατικής στέγης. Οι διοικητικές διαφορές ουσίας που αφορούν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας η είναι υγειονομικού περιεχομένου ρυθμίζονται στα τ.δ.δ. Οι ακυρωτικές διαφορές κυρίως αφορούν ατομικές εκτελεστές πράξεις, ρυθμίζονται κυρίως στο ΣτΕ ενώ υπάρχουν και ακυρωτικές διαφορές που ρυθμίζονται με αίτηση ακυρώσεως στα τ.δ.δ και όχι στο ΣτΕ, όπως οι πολεοδομικές, εκπαιδευτικές, υπαλληλικές διαφορές που ρυθμίζονται στο διοικητικό εφετείο. Το ΣτΕ επιλύει τις ακυρωτικές διαφορές, τις διαφορές ουσίας που προέρχονται από το Σύνταγμα και τους νόμους, την ύστερα από αίτηση αναίρεση των τελεσίδικων αποφάσεων των τ.δ.δ. Τα τ.δ.δ είναι σε πρώτο βαθμό το τριμελές διοικητικό Πρωτοδικείο και σε δεύτερο το τριμελές διοικητικό εφετείο ενώ υπάρχουν και διαφορές που δεν υπερβαίνουν τις 60000 και ρυθμίζονται στο μονομελές διοικητικό Πρωτοδικείο. Ένα από τα ένδικα βοηθήματα που μπορεί να ασκήσει κανείς στα τ.δ.δ είναι η προσφυγή με την οποία ζητείται η άσκηση ουσιαστικού ελέγχου μιας διοικητικής πράξεως στα τ.δ.δ.
Η προσφυγή είναι το ένδικο βοήθημα με το οποίο ασκείται έλεγχος μιας διοικητικής πράξης που δεν μπορεί να είναι εσωτερική διοικητική πράξη ,απλή γνώμη η πράξη εκτελέσεως. Η προσφυγή που εξετάζει διαφορά ουσίας, πρέπει να είναι ένδικο Φανής προσφυγή δηλαδή διοικητική προσφυγή που ασκείται ενώπιον ιεραρχικού η άλλου κατεστημένου οργάνου στα πλαίσια ορισμένης προθεσμίας και αφορά τον έλεγχο της διοικητικής πράξης η παράλειψης κατά νόμο και ουσία. Η προθεσμία που μπορεί να ασκήσει κάποιος προσφυγή είναι 60 ημέρες ενώ αρχίζει την επόμενη ημέρα κατά την οποία συντελέστηκε το γεγονός από την αρτηρία τους και λήγει στις 7 το βράδυ της 60ης μέρας. Στο άρθρο 64παρ2 ΚΔΔικ προβλέπεται πως έχουμε προέκταση της προθεσμίας όταν ασκείται από τον υπουργό οικονομικών στις 90 ημέρες.(προέκταση έχουμε και όταν ο νομιμοποιούμενος προς άσκηση διαμένει στην αλλοδαπή).
Η προσφυγή πρέπει να περιέχει ως δικόγραφο την αρχή που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη η παρέλειψε την έκδοση της, την προσβαλλόμενη πράξη η παράλειψη και τους λόγους που θεμελιώνουν το αίτημα της προσφυγής. Οι κυρίοι λόγοι είναι η παράβαση νόμου η τύπου, η κατάχρηση εξουσίας και αναρμοδιότητα της αρχής που εξέδωσε την πράξη.
Tο παρόν άρθρο, όπως και κάθε άλλο στην ιστοσελίδα, αντικατοπτρίζει τις απόψεις του αρθρογράφου και όχι απαραίτητα του newsfilter.gr