Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε μια εποχή όπου συμβαίνουν διάφορα εκκεντρικά φαινόμενα γύρω μας, που πολλές φορές μας κάνουν να αναρωτιόμαστε μήπως κάτι δεν πάει καλά με τη γενιά μας. Παρ’όλα αυτά είναι αρκετά καθησυχαστικό να γνωρίζουμε ότι κάθε γενιά έχει τις δικές τις ιδιαιτερότητες και τα δικά της αλλοπρόσαλλα -θα λέγαμε- συνήθεια. Ας δούμε λοιπόν μερικά από τα πλέον παράξενα πράγματα που έκαναν κατά κόρον οι πρόγονοι μας, κάποια από τα οποία αγνοούσαμε παντελώς.
Μετά θάνατον φωτογραφίες
Μία ευρέως γνωστή συνήθεια αποτελούσε στο παρελθόν, και κυρίως κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, η φωτογράφιση των θανόντων. Στις μέρες μας φυσικά αυτό ακούγεται τρομακτικό και μακάβριο. Παρ’ όλα αυτά εκείνη την εποχή επικρατούσε η αντίληψη ότι μέσα από αυτές τις φωτογραφίες, καθίστατο δυνατό να διατηρηθεί η μνήμη των αγαπημένων εκλιπόντων προσώπων. Συνήθως για να προβούν στη λήψη της φωτογραφίας, οι συγγενείς έδιναν στο νεκρό μία καθόλα “ζωντανή” στάση και ζωγράφιζαν μάτια πάνω στα κλειστά βλέφαρα του.
Η ηρωίνη ως φάρμακο
Και όμως το οπιοειδές αυτό κάποτε θεωρούνταν απολύτως ακίνδυνο και χρησιμοποιούνταν ως υποκατάστατο της μορφίνης. Πωλούνταν κανονικά στα φαρμακεία ως φάρμακο για το βήχα και μπορούσε να χορηγηθεί μέχρι και σε μικρά παιδιά. Το 1924 και μετά την αποκάλυψη της τεράστιας καταστροφής που προκαλεί στον οργανισμό απαγορεύτηκε η χρήση της, όμως στη Γερμανία μέχρι το 1971 συνέχισε ακάθεκτα η κυκλοφορία της στα φαρμακεία.
Βδελυγμία για το νερό
Η αλήθεια είναι ότι οι προγονοί μας έτρεφαν μία αποστροφή προς το νερό διότι το θεωρούσαν υπαίτιο για ένα πλήθος ασθενειών και η καθαριότητα δεν συγκαταλεγόταν σε καμία περίπτωση στις άμεσες προτεραιότητες τους. Αυτή δεν ήταν μόνο η πεποίθηση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων αλλά και η γνώμη των ευγενών ταυτιζόταν απόλυτα. Μάλιστα η Ισαβέλλα Α’ της Καστίλλης είχε δηλώσει ότι είχε πλυθεί μόλις δύο φορές στη ζωή της, γεγονός για το οποίο ήταν ιδιαίτερα υπερήφανη.
Πέτρες ως χαρτί τουαλέτας
Όσο και αν μας κάνει να απορούμε είναι γεγονός ότι το χαρτί δεν υπήρχε ανέκαθεν στη ζωή των ανθρώπων. Μέχρι λοιπόν την ανακάλυψη του οι πρόγονοι μας πειραματίστηκαν με διάφορα μέσα όπως φύλλα, στάχυα, ύφασμα, μαλλί, κελύφη καρύδας και φυσικά νερό. Βέβαια όλα αυτά δεν μας εκπλήττουν μέχρι φυσικά να ακούσουμε ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι (ναι, μιλώ για τους Έλληνες), χρησιμοποιούσαν για την προσωπική τους υγιεινή πέτρες, χαλίκια μέχρι και θραύσματα από σερβίτσια (Αουτς!).
Αφαίμαξη για πρόληψη των ασθενειών
“Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.” Οι πρόγονοι μας λοιπόν ακολουθούσαν κατά γράμμα αυτό το ρητό για μερικές χιλιετίες (μέχρι και την αρχή του 20ου αιώνα) και χρησιμοποιούσαν την αφαίμαξη για πρόληψη πάσης φύσεως ασθένειας. Βέβαια, φυσικό επακόλουθο ήταν να παθαίνουν συχνά μεγάλο κακό εφόσον μετερχόμενοι αυτή την ριψοκίνδυνη και ακραία πρακτική, αποδυνάμωναν περαιτέρω τον οργανισμό τους.
Φορέματα για αγόρια
Ίσως στο λαό μας αυτό δεν προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση, καθώς όλοι γνωρίζουμε το παραδοσιακό ένδυμα, το οποίο φορούσαν οι ήρωες του 1821 και μιλάω φυσικά για την φουστανέλα. Όμως αν και η συγκεκριμένη φορεσιά ήταν καθιερωμένη στα Βαλκάνια, και σε άλλες περιοχές ανά τον κόσμο ήταν σύνηθες τα αγόρια να φορούν φούστα ή φόρεμα. Συγκεκριμένα μέχρι και το 1920 τα αγόρια μέχρι τα 8 περίπου, ήταν απόλυτα λογικό να είναι ενδεδυμένα με φουστάνια. Ίσως αυτό συνέβαινε λόγω του υψηλού κόστους των ρούχων εκείνη την εποχή που οδηγούσε τους γονείς σε πιο φθηνές λύσεις, όπως τα φορέματα.
Ζωντανά ξυπνητήρια
Αμέτρητα επαγγέλματα θα μπορούσαμε να θυμηθούμε που υπήρχαν κάποτε και πλέον έχουν εξαφανιστεί. Ανάμεσα τους ο νερουλάς, ο παγοπώλης, ο γαλατάς, ο εφημεριδοπώλης και κάπου εδώ έρχεται να προστεθεί και ο knocker up ή αλλιώς ο άνθρωπος-ξυπνητήρι. Όπως λοιπόν υποδηλώνει και το όνομα τους, η δουλειά τους ήταν να ξυπνούν εκείνους που έπρεπε να πάνε στην δουλειά τους, χτυπώντας στα παράθυρα τους ή πετώντας τους μπιζέλια χρησιμοποιώντας ειδικούς σωλήνες. Το επάγγελμα αυτό υπήρχε μέχρι και τη δεκαετία του 1920. Είναι ασαφές ποιος ξυπνούσε τους knocker ups αλλά πιστεύεται ότι δεν πήγαιναν για ύπνο πριν τη δουλειά τους.
Κοθόρνοι
Το να φορέσει ένας άντρας τακούνια θα το θεωρούσαμε σήμερα κάπως εξεζητημένο. Πόσο μάλλον αν αυτά τα τακούνια έφθαναν μέχρι και τα 50 εκατοστά! Κι όμως, οι κοθόρνοι αποτελούσαν στιλιστική επιλογή της εποχής και εκτός από αξεσουάρ λειτουργούσαν και ως μέσο αποφυγής λεκέδων στα ρούχα από τις λάσπες. Φυσικά δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι όσοι φορούσαν αυτές τις πολύ ψηλές πλατφόρμες, χρειάζονταν τη συνδρομή υπηρετών για να καθιστεί εφικτή η μετακίνηση τους.
Ραδιενέργεια στα καλλυντικά
Όταν ανακαλύφθηκε η ραδιενέργεια το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου θεώρησε ότι επρόκειτο για μία άκρως θετική εξέλιξη. Έτσι, στην αγορά εμφανίστηκαν τρόφιμα, ποτά και προϊόντα καλλωπισμού εμπλουτισμένα με ράδιο και θόριο. Υπήρχαν ακόμα και ειδικές συσκευές για κορεσμό του νερού με ραδιενεργά στοιχεία. Όπως ήταν φυσικό υπήρξαν πολλά θύματα, ανάμεσα τους και ο αθλητής Εben Byers ο οποίος λόγω των τεράστιων ποσοτήτων του ραδιενεργού ποτού Radithor που κατανάλωνε, οδηγήθηκε στο θάνατο.
Κάπνισμα στο αεροπλάνο
Αν και σήμερα κάτι τέτοιο θα εξόργιζε τους ακραιφνείς και μη, θιασώτες του αντικαπνιστικού κινήματος, η αλήθεια είναι ότι πριν 50-60 χρόνια το τσιγάρο δεν είχε λάβει τις αρνητικές διαστάσεις που έχει σήμερα. Το κάπνισμα επιτρεπόταν σε όλους τους χώρους, ακόμα και κατά τη διάρκεια πτήσεων, ανεξάρτητα από την παρουσία άλλων επιβατών. Μάλιστα οι καπνιστές θα χαρούν να μάθουν ότι στις πτήσεις του Ιράν (και σε μερικές ακόμα χώρες), τους επιτρέπεται να επιδοθούν στην αμφίβολη αυτή ευχαρίστηση που τους προσφέρει το τσιγάρο ακόμα και σήμερα!