Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, που οι άνθρωποι έχουν περίσσιο ελεύθερο χρόνο, όλο και περισσότεροι στρέφονται στον πιο συνηθισμένο τρόπο γυμναστικής. Το τρέξιμο! Όμως, αψηφούν τη ζέστη που επικρατεί αυτή την περίοδο και καταπονούν περισσότερο τον οργανισμό τους. Πως όμως η ζέστη και η υγρασία επηρεάζουν τον οργανισμό κατά την άθληση;
Αλλαγές στη ροή του αίματος και εφίδρωση.
Το σώμα μας έχει την ικανότητα να ρίχνει την υψηλή του θερμοκρασία με τη διαδικασία της εφίδρωσης. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την εξάτμιση του ιδρώτα, η οποία σε δροσίζει και όχι η εφίδρωση σε κατάσταση ηρεμίας, εξαιτίας της υγρασίας. Για να υπάρξει εφίδρωση και εξάτμιση, το σώμα μας πρέπει να αυξήσει τη ροή του αίματος στην επιφάνεια του δέρματος, γιατί αφενός το 
αίμα αποτελεί τον κύριο μεταφορέα θερμότητας και αφετέρου ο ιδρώτας απαρτίζεται από πλάσμα, που αποτελεί το υγρό μέρος του αίματος. Σαν αποτέλεσμα, χάνεται μεγάλος όγκος αίματος. Η αυξημένη ροή στο αίμα δεν είναι επιθυμητή για τους αθλητές αντοχής. Μάλιστα, αποτελεί μια προβληματική κατάσταση αφού το αίμα που πηγαίνει στα όργανα και στις μυϊκές ομάδες είναι λιγότερο, κάνοντας της άσκηση δυσκολότερη.
Περισσότερες απαιτήσεις από την καρδιά.
Ιδανικά, είναι επιθυμητό κατά τη διάρκεια της άσκησης η καρδιά να παράγει όσο το δυνατόν περισσότερο αίμα με ένα χτύπο, ώστε ο καρδιακός παλμός να μη επιταχυνθεί, για να τροφοδοτήσει το σώμα με τον απαραίτητο όγκο αίματος. Με περισσότερο αίμα να κυκλοφορεί στην περιφέρεια του σώματος, λιγότερο αίμα υπάρχει στους τέσσερις χώρους της καρδιάς. Το γεγονός αυτό, μειώνει τον όγκο του αίματος που παράγεται με έναν παλμό. Για να αντισταθμιστεί αυτό, ο καρδιακός ρυθμός αυξάνεται, με αποτέλεσμα η σχετική ένταση της να αυξάνεται, η καρδιά να δέχεται περισσότερη πίεση και να φτάνει στα μέγιστα όριά της δυσκολότερα. Με άλλα λόγια, ένας ρυθμός 5 λεπτά/km μοιάζει σαν 3,5 λεπτά/km, αφού η καρδιά δουλεύει σκληρότερα.
Καταπίεση των μυϊκών ομάδων και έναρξη αναερόβιας άσκησης.
Όταν οι απαιτήσεις για αίμα είναι μεγάλες από διαφορετικούς τομείς στο σώμα και ειδικά όταν η άσκηση γίνεται με την ύπαρξη υψηλής θερμοκρασίας, ο όγκος τους αίματος μειώνεται σε κάθε περιοχή και το επόμενο θύμα είναι οι μύες.
Γι αυτούς τους λόγους, προτείνεται η άσκηση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να γίνεται νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ, όταν η θερμοκρασία θα είναι χαμηλότερη. Δε θα πρέπει να καταπιέζεται το σώμα, ενώ είναι σημαντικά και συχνά διαλείμματα. Τέλος, πρέπει να τονιστεί η ανάγκη για συστηματική ενυδάτωση.
