Το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε. Το νέο μνημόνιο που για κάποιους θα κάνει την Ελλάδα μια ακόμα κινεζική επαρχία με χαμηλό εργατικό κόστος, πέρασε από την βουλή με οριακή πλειοψηφία (153) διότι υπήρχαν ακόμα διαφωνίες για τα εργασιακά. Καλώς ή κακώς η ελληνική βουλή χαιρέτησε το εν λόγω νομοσχέδιο και με κάποιες σχετικές δυσκολίες (όπως η – προσωρινή – σκανδαλώδης εξαίρεση των υπαλλήλων της βουλής από το νέο μνημόνιο) αυτό πλέον αποτελεί νόμο του κράτους. Αλλά σαν τους περισσότερους νόμους της Ελλάδας, τι από όλα αυτά που περιλαμβάνει θα εφαρμοστούν στην πράξη;
Ας σταθούμε σε μια πολύ ιδιαίτερη πρωτοβουλία που φάνηκε μέσα από το εν λόγω πολυνομοσχέδιο. Θεσπίζεται η θέση ανεξάρτητου από την κυβέρνηση ανώτατου στελέχους της δημόσιας διοίκησης ο οποίος θα έχει σαφείς εισπρακτικούς – επί το πλείστον – στόχους. Δεδομένου ότι δε θα επηρεάζεται από κομματικές παρεμβάσεις και πελατειακού χαρακτήρα περιορισμούς και συμβιβασμούς, η εν λόγω κίνηση αποτελεί σταθμό στον τρόπο με τον οποίο το κράτος αντιμετωπίζει ένα τόσο ευαίσθητο θέμα των ημερών μας – τα έσοδα. Εντάξει, αρκετές οι περικοπές δώρων, επιδομάτων, μισθών και συντάξεων. Με την άλλη πλευρά των οικονομικών καταστάσεων, τι γίνεται; Οι στόχοι εισπρακτικότητας των 2 προηγούμενων μνημονίων δεν πιάστηκαν ποτέ. Καιρός είναι να αναθέσουν τους εν λόγω στόχους σε ένα και μόνο άτομο το οποίο με τη βοήθεια της ομάδας της οποία θα ηγείται, θα καταφέρει να συγκεντρώσει εκέινα τα έσοδα που απαιτούνται για την επίτευξη του προϋπολογισμού της χώρας. Ένα βάρος λιγότερο για το υπουργείο οικονομικών, το οποίο ναι μεν θα ορίσει το εν λόγω πρόσωπο και θα το αξιολογεί σε τακτά χρονικά διαστήματα αλλά θα έχει και τη δυνατότητα αν μετά από 2 χρόνια αυτό παρουσιάζει “προφανή” απόκλιση από τους στόχους, να το αντικαταστήσει.
Το εάν το εν λόγω στέλεχος θα υιοθετήσει μεθόδους της ρωσικής μαφίας για να αντιμετωπίσει την εισφοροδιαφυγή και την φοροδιαφυγή, εάν θα εκμεταλλευτεί τις ορδές δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι δεν έχουν συγκεκριμένο αντικείμενο εργασίας ή εάν απλά θα αναθέσει σε ιδιωτικές εισπρακτικές εταιρείες το δύσκολο αυτό έργο, μένει να το δούμε τους επόμενους μήνες. Ο καθένας θα ήθελε να πληρωθεί και ένα extra bonus αν πιάσει τους στόχους του και ομολογουμένως υπάρχει μεγάλη ελευθερία κινήσεων για το θέμα. Μένει να δούμε αν η θέσπιση της εν λόγω θέσης θα έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα και με ποιον τρόπο – ή απλά θα μείνει στα χαρτιά.