Οι φετινές αποκριάτικες εκδηλώσεις έδειξαν ότι ο Έλληνας παρά την οικονομική κρίση θέλει και ξέρει να διασκεδάζει. Έχουμε ανάγκη να βγούμε μια βόλτα να ξεσκάσουμε, να ξεφύγουμε από το άγχος, να ξεχάσουμε για λίγο τις ευθύνες και τα προβλήματα. Ο κόσμος ανάλογα με τα οικονομικά του διαλέγει ανάλογους τρόπους διασκέδασης για να τηρήσει και φέτος τα έθιμα. Ευτυχώς οι δήμοι έκαναν διάφορες εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους, λιτές και απλές μεν, αλλά με κέφι δε. Τα άρματα στις παρελάσεις είχαν μέσα τους κάτι από διαμαρτυρία στα όσα τραβάμε, κάτι από παιδικότητα, κάτι “σούργελο” για να μας κάνουν να γελάσουμε. Και φέτος γέμισαν οι ταβέρνες, οι καφετέριες, τα club, με λιγότερες παραγγελίες βέβαια, αλλά και πάλι φάνηκε ότι έχουμε ανάγκη να διασκεδάσουμε. Οι τιμές είχαν κατέβει αρκετά, αν και ο κόσμος ξόδευε πολύ λιγότερα χρήματα από ότι τις προηγούμενες χρονιές.
Ακόμα κι αυτοί που δεν είχαν χρήματα να διασκεδάσουν σε κάποιο μαγαζί, οι εκδηλώσεις των δήμων ή έστω μια απλή βόλτα φαινόταν όνειρο που “ξόρκιζε το κακό”! Υπό το βάρος της εποχής να τρέχεις για δουλειά, παιδιά, γατιά, σκυλιά, λογαριασμούς… αυτές οι μέρες φαίνονταν μαγεία και ευκαιρία να ξεχαστούμε έστω για λίγο. Οι μέρες της ανεμελιάς τελείωσαν και γυρίσαμε πίσω στη σκληρή πραγματικότητα, αλλά τουλάχιστον με γεμάτες μπαταρίες. Πάντα οφείλουμε να κρατάμε μια μικρή κρυφή ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, για να αντέχουμε τις δυσκολίες και να μην το βάζουμε κάτω. Ίσως βοηθά να σκευαζόμαστε ότι υπάρχουν πάντα άνθρωποι πιο φτωχοί από εμάς. Την ημέρα της Καθαρής Δευτέρας φάνηκε η απόγνωση των ανθρώπων που ποδοπατούνταν για λίγη λαγάνα και ελιές. Διότι αυτά θα ήταν το μόνο τους φαγητό για 3-4 μέρες. Ας φύγουμε από την Ελλάδα κι ας δούμε παραέξω σε χώρες τις Αφρικής, της Νότιας Αμερικής κι ας παρατηρήσουμε την φτώχεια των λαών, όπου ζουν με 200€ ή και πολύ λιγότερα. Εκεί που ο κόσμος ζει σε παραγκουπόλεις μέσα στη λάσπη.
Φυσικά, πάντα πρέπει να προσπαθούμε για το καλύτερο. Να υπάρχει μόρφωση για όλους, υποδομές στην υγεία, στην εργασία και η προσπάθεια να ξεπεράσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. “Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που τα παρατάει.” (Πάουλο Κοέλιο) Με σκληρή προσπάθεια κατακτάς την κορυφή, όχι με κλάματα και ζητιανιά. Ο Έλληνας ξέρει να ξεπερνά τις δυσκολίες με κέφι και δουλειά. Αφήσαμε τους ξένους να μας ντροπιάζουν λέγοντας μας τεμπέληδες και βολεψάκηδες. Καιρός να σηκώσουμε το κεφάλι…
