Καλημέρα σε όλους! Η ταινία που θα προτείνω αυτή την εβδομάδα είναι το Insensibles ή αλλιώς Painless. Πρόκειται για Γαλλο-ισπανική παραγωγή του 2012 σε σκηνοθεσία του Juan Carlos Medina ο οποίος έκανε και το ντεμπούτο του με την συγκεκριμένη ταινία. Ο λόγος που δεν την είδα νωρίτερα είναι η προκατάληψη μου προς τον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο, αλλά τέτοιες ταινίες καταφέρνουν να πείσουν κάποιον σαν και εμένα για το αντίθετο.
Φανταστείτε λοιπόν πως θα ήταν οι ζωές μας αν δεν μπορούσαμε να νιώσουμε τον πόνο. Τα παιδιά στην ταινία δεν μπορούσαν να φανταστούν αυτό που είναι αυτονόητο για κάθε άνθρωπο, να νιώθει τον πόνο. Κατά τη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου ένας γιατρός διαπιστώνει την ασθένεια των παιδιών και τα στέλνει σε ένα ψυχιατρικό άσυλο επειδή αποτελούν κίνδυνο για τους εαυτούς τους αλλά και για τους άλλους. Ταυτόχρονα ερχόμαστε στο σήμερα και στην προσπάθεια ενός νευροχειρούργου να σωθεί αφού ανακαλύπτει τυχαία ότι πάσχει από λευχαιμία. Οι γονείς του δεν μπορούν να τον βοηθήσουν αλλά διστάζουν να του πουν και τον λόγο. Μετά από αρκετή προσπάθεια να ξετυλίξει το κουβάρι θα έρθει αντιμέτωπος με τον μόνο που έζησε από τα παιδιά εκείνα. Άραγε τι σχέση έχει μαζί του?
Αυτό που προκαλεί ενδιαφέρον στην ταινία είναι οι εναλλαγές από το παρελθόν στο παρόν που γίνονται με πολύ ομαλό και κατανοητό τρόπο χωρίς να μπερδεύουν τον θεατή. Τη συστήνω λοιπόν ανεπιφύλακτα σε όσους από εσάς δεν την έχετε δει.
