Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μία ασθένεια κατά την οποία τα επίπεδα γλυκόζης (σάκχαρο) στο αίμα είναι υψηλά. Οφείλεται στο ότι δεν εκκρίνεται αρκετή ινσουλίνη από το πάγκρεας ή αυτή που υπάρχει είναι ανεπαρκής. Το σάκχαρο που παίρνουμε από τις τροφές μπαίνει στο αίμα μας και παραμένει εκεί αντί να μπει στα κύτταρα. Το σάκχαρο δεν βρίσκεται μόνο σε γλυκά και άλλες τροφές με ζάχαρη αλλά και στα αμυλώδες όπως ψωμί και ζυμαρικά όπου αφού τα καταναλώσουμε μετατρέπονται σε σάκχαρο. Γι’αυτό δεν πρέπει να προσέχουμε μόνο την κατανάλωση γλυκών αλλά να τρώμε με μέτρο όλες τις τροφές. Στην Ελλάδα υπάρχουν 900.000 διαβητικοί και μόνο οι 250.000 παίρνουν φαρμακευτική αγωγή για να το ρυθμίσουν. Οι τύποι του διαβήτη είναι: σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1, σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, διαβήτης κύησης, λανθάνων αυτοάνοσος διαβήτης των ενηλίκων και ο δευτεροπαθής διαβήτης. Οι περισσότεροι άνθρωποι νοσούν από τον τον τύπο 1 και 2. Στον τύπο 1 το πάγκρεας δεν παράγει ινσουλίνη και πρέπει να την λαμβάνουν εξωτερικά. Εμφανίζεται σε παιδιά και νέους ενήλικες. Στον τύπο 2 το πάγκρεας παράγει ινσουλίνη αλλά όχι αρκετή. Εμφανίζεται σε ενήλικες και υπέρβαρα άτομα και αντιμετωπίζεται με αντιδιαβητικά δισκία .
Ποιά είναι τα συμπτώματα;
- αυξημένη δίψα
- πολυουρία
- κούραση
- έντονη πείνα που οδηγεί σε πολυφαγία
- απώλεια βάρους
- θάμπωμα στην όραση
Ποιοί είναι οι παράγοντες κινδύνου; Ηλικία άνω των 45 ετών, δείκτης σωματικής μάζας άνω των 25 (υπέρβαροι), γενετική προδιάθεση, καθιστική ζωή, υπέρταση, αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων, χαμηλά επίπεδα χοληστερόλης και ιστορικό αγγειοπάθειας. Ο σακχαρώδης διαβήτης επηρεάζει την καρδιά, τα μάτια, τα νεφρά, τα πόδια και τα νεύρα. Γι’αυτό πρέπει να γίνεται τακτικά γενικός έλεγχος αίματος για να βλέπουμε τα επίπεδα ώστε να το προλάβουμε έγκαιρα. Ποιά είναι η θεραπεία; Εφαρμογή ειδικής δίαιτας, μείωση σωματικού βάρους, αύξηση σωματικής άσκησης, διακοπή του καπνίσματος, χορήγηση ινσουλίνης, εξατομικευμένη εκπαίδευση του ασθενούς από τους επαγγελματίες υγείας, επικοινωνία γιατρού με ασθενή για την καλύτερη ρύθμιση της θεραπείας, αυτοέλεγχος του σακχάρου αίματος και τακτικές εξετάσεις.
Τί μπορούμε να κάνουμε ώστε να αποφύγουμε την περίπτωση να εμφανιστεί και σε εμάς; Μέτρηση σακχάρου στο αίμα κάθε 3 χρόνια το αργότερο, σωστή διατροφή, μείωση επιβλαβών υδατανθράκων ( ζάχαρη, λευκό ψωμί, σακχαρούχα ποτά), πρόσληψη υδατανθράκων από ρύζι, δημητριακά, όσπρια, φρούτα, διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους, συστηματική φυσική άσκηση. Επομένως ελέγχουμε τακτικά την υγεία μας με εξετάσεις αίματος και προσέχουμε τον οργανισμό μας για να μας προσέχει κι αυτός!
