Ben Vaultier και μια οικογένεια φακελωμένων ανθρώπων

Είναι γελοίο πως οι άνθρωποι τείνουν να κατηγοριοποιούν τους ανθρώπους σχεδόν παρά τη θέλησή τους. Πως θα σας φαινόταν αν σας ονόμαζαν δάσκαλο, ενώ δουλεύατε ως πολιτικός μηχανικός, ή  δημόσιο υπάλληλο ενώ ήσασταν έμπορος;

Έτσι και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να ρωτήσει, πιθανόν, τον  Ben Vaultier, όταν τον τοποθετούσε στη λίστα με τους καλλιτέχνες του εικοστού αιώνα, ενώ αυτός διαδήλωνε κατά της τέχνης, με κάθε ευκαιρία στους δρόμους όλου του κόσμου.

Ο Ben Vaultier είναι ένας Γάλλος καλλιτέχνης, όπως τείνει να χαρακτηρίζεται, υποστηρικτής κυρίως της Mail art, μιας τέχνης της οποίας οι πρεσβευτές συνηθίζουν να εισβάλλουν στο κοινό τους, με επιγραφές, με μηνύματα γραμμένα σε πανό, σε τοίχους ή σε πινακίδες, ή γενικά με φράσεις πρωτότυπες που τις γνωστοποιούν με κάθε τρόπο ,  προσπαθώντας κυρίως να παραπονεθούν και να ασκήσουν κριτική στην κοινωνία και ακόμα και στη τέχνη.

Και εδώ είναι φτάνουν αυτοί οι άνθρωποι να φαίνονται καταραμένοι. Η εικόνα πάνω, έργο του Γάλλου δημιουργού, γράφει με μεγάλα πλατιά και υπερήφανα γράμματα, καθηλοτικά πάνω στο μουντό γεμάτο νόημα, κόκκινο φόντο, “η τέχνη είναι άχρηστη, φύγετε”. Πως είναι δυνατόν λοιπόν αυτός ο άνθρωπος να πετυχαίνει τελικά να θεωρηθεί καλλιτέχνης, αυτός που θεωρούσε την τέχνη ως ένα άχρηστο κίνημα, χωρίς ουσία και νόημα και δεν έχανε ευκαιρία να διαμαρτύρεται εναντίον της και να την κατακρίνει.

Εδώ είναι που δυστυχώς συναντάτε το ανυπόφορο θέμα των ταμπελών. Όλοι μας προτιμούμε να κατηγοριοποιούμε τα πράγματα για άγνωστους λόγους, γιατί αρνούμαστε να δεχτούμε το διαφορετικό και το μοναδικό. Συγκεκριμένα επιπόλαια θεωρούμε κάποιον αντιδραστικό ως καλλιτέχνης, και έναν καλλιτέχνη ως αντιδραστικό, σε μια ατελείωτη σύγχυση που δέχεται η τέχνη, σαν να πιστεύουμε πως ότι πηγάζει από αυτή έχει στόχο μόνο να προκαλέσει και να ασκήσει κριτική και όχι να ανυψώσει το ωραίο και το αρμονικό.

Και το χειρότερο ακόμα που προκύπτει αντίθετα, αφού πλέον, όλοι μας τείνουμε να θεωρούμε τα πάντα τέχνη. Όπως κάνουμε και με τον Vaultier. Μάλλον το μόνο που κάνουμε είναι να ξεχνάμε ότι η τέχνη είναι το αποκορύφωμα της δημιουργίας που προκύπτει από αγώνες για φαντασία και έμπνευση και όχι μια φράση γραμμένη για να προκαλέσει.

Ας μην το αγνοούμε πλέον, λοιπόν.

Με αγάπη και πάλι, 

η λευκή στρουμφίτα…