Ένας αναγνώσιμος πάπυρος που διασώθηκε στον Ελλαδικό χώρο θέτει και επίσημα την υποψηφιότητα του για εγγραφή στον κατάλογο της UNESCO στην κατηγορίαμνημείο τεκμηριωμένης κληρονομιάς.
Πρόκειται για έναν πάπυρο ιδιάζουσας σημασίας, μιας και αντιγράφει ένα παλιότερο τον 5ο αιώνα π.Χ, κομμάτια, σπαράγματα του οποίου, 266 είχαν τεθεί επί τάπητος με απώτερο σκοπό την έκθεση τους σε χώρο κατάλληλο, έτσι ώστε να φιλοξενηθεί.
Οι συνθήκες όμως κυρίως υγρασίας και φωτισμού σύμφωνα με τις οποίες μπορεί να διατηρηθεί ένα τόσο σημαντικό μνημείο διερευνήθηκαν και μάλιστα έγινε δοκιμαστικός έλεγχος. Έτσι οι πίνακες, και εκείνος που εκτίθεται και οι υπόλοιποι οκτώ που φιλοξενούνται στα εργαστήρια του Μουσείου, βρέθηκαν μαζί για την περιοδική έκθεση «Μεσογειακά Παλίμψηστα», που πραγματοποιήθηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της 4ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης ΤΟ 2013.
Το εύρημα ανακαλύφθηκε το 1962 στο Δερβένι Θεσσαλονίκης στη νεκρική πυρά τάφου, ο οποίος ανήκε σε πλούσια κτερισμένη συστάδα τάφων των ύστερων κλασικών χρόνων. Αν και αναπόσπαστα κομμάτια του παζλ, φαίνεται να λείπουν, λόγω καταστροφής από φωτιά, τα εναπομείναντα κομμάτια παρέμειναν αλώβητα, έτσι ώστε να λάβουν θέση και να αποτελέσουν ένα μνημείο, που αποτελεί κομμάτι ιστορικής κληρονομιάς.
