Πόσος χρόνος χρειάζεται άραγε για να αποκτήσεις έναν πραγματικό φίλο και πώς ορίζεις την έννοια φιλία; Διανύουμε τη ζωή μας γνωρίζοντας αμέτρητους ανθρώπους, με τους οποίους μοιραζόμαστε στιγμές, ώρες, ημέρες, ακόμα και χρόνια. Συχνά αναλωνόμαστε σε ανούσιες σχέσεις από το φόβο και μόνο της μοναξιάς. Λίγοι όμως είναι εκείνοι που είναι πραγματικά διατεθειμένοι να συμμετάσχουν στη χαρά αλλά και στη λύπη μας, εκείνοι που θα μας στηρίξουν όταν το έχουμε ανάγκη και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να το ζητήσουμε, εκείνοι με τους οποίους θέλουμε να μοιραστούμε τα πάντα.
Οι δύσκολες συγκυρίες είναι συνήθως εκείνες που καθορίζουν το διαχωρισμό του φίλου από έναν απλό γνωστό. Είναι πολύ εύκολο να ακολουθήσουμε κάποιον στην ευτυχία του, διεκδικώντας ένα κομμάτι της και ίσως ζηλεύοντας λίγο ενδόμυχα. Αντίστοιχα όμως μοιάζει ιδιαιτέρως δυσάρεστο να βιώνεις με κάποιον τα καθημερινά του προβλήματα, τις έννοιες, τη μιζέρια του, αν αυτός ο κάποιος δεν σε ενδιαφέρει πραγματικά.
Η φιλία προϋποθέτει ανιδιοτέλεια, αγάπη για κάποιον άλλο πέρα από τον εαυτό μας, διάθεση για συναισθηματική αλληλεπίδραση αλλά και διάθεση για προσφορά. Φιλία σημαίνει να παραβλέπεις τη δική σου δυστυχία και να προσπαθείς να ομορφύνεις την καθημερινότητα του άλλου, γιατί τελικά αυτό σε κάνει ευτυχισμένο.
Το παρακάτω βίντεο με τίτλο “Το παράθυρο του νοσοκομείου” περικλείει στα 4 λεπτά του τη συμπόνοια, την προσφορά και την αγάπη. Την αγάπη για τον άνθρωπο, γι’ αυτόν που βρίσκεται σε ανάγκη, αγάπη από κάποιον που κινδυνεύει να χάσει τα πάντα.
