Γενιές και γενιές ανθρώπων, μικρών και μεγάλων, έχουν γελάσει με την καρδιά τους με τις ξεκαρδιστικές κωμωδίες του διδύμου «Χοντρός – Λιγνός», οι οποίοι είχαν κατακτήσει το Χόλιγουντ στη δεκαετία του 1930. Ποιοι ήταν όμως οι δύο αυτοί άνθρωποι, ο Σταν Λόρελ κι ο Όλιβερ Χάρντι, πίσω από τις κάμερες, και τι συνέβη μ΄αυτούς όταν η εποχή της δόξας τους έφτασε στο τέλος; Αυτά τα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει, με όσο το δυνατόν καλλιτεχνικό τρόπο, η –βρετανικής παραγωγής- βιογραφική αυτή ταινία του Jon S. Baird, με τους καταξιωμένους John C. Reilly (Χοντρός) και Steve Coogan (Λιγνός) στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Ο Χοντρός και ο Λιγνός (Stan & Ollie, 2018) – Βιογραφικό δράμα/κωμωδία, 95΄
Σκηνοθεσία: Jon S. Baird
Σενάριο: Jeff Pope
Πρωταγωνιστούν: John C. Reilly, Steve Coogan, Nina Arianda, Shirley Henderson
Στα μέσα της δεκαετίας του ΄30 ο Σταν Λόρελ και ο Όλιβερ Χάρντι συνέθεταν το πιο διάσημο κωμικό ντουέτο στην ιστορία του σινεμά. Περίπου δεκαπέντε χρόνια αργότερα, ωστόσο, ο χρόνος, η φθορά και τα προβλήματα υγείας τους απειλούν να τερματίσουν τόσο την πλούσια καριέρα τους όσο και τη μακροχρόνια προσωπική φιλία τους.
Φαντάζομαι οι περισσότεροι από σας έχετε δει, τυχαία έστω, τουλάχιστον μία κωμωδία –μικρού ή μεγάλου μήκους- αυτού του θρυλικού, διαχρονικού, ξεκαρδιστικού διδύμου του Όλι και του Σταν, του Χοντρού και του Λιγνού, οι οποίοι με το απλό, σχεδόν καρτουνίστικο χιούμορ και την τρομερή χημεία τους άφησαν μια αστείρευτη παρακαταθήκη γέλιου και έγιναν από τους μεγαλύτερους αστέρες της κλασικής εποχής του Χόλιγουντ.
Όπως, ωστόσο, συμβαίνει πάντα σ΄αυτές τις περιπτώσεις, η ζωή –ακόμα κι αν είσαι επιτυχημένος κωμικός- μόνο κωμωδία δεν είναι. Ο Όλι και ο Σταν προφανώς ήταν αρκετά διαφορετικοί στην πραγματική ζωή από τους χαρακτήρες που υποδύονται, και το μόνο που έμενε ίδιο είναι η ισχυρή φιλία τους, που τους κράτησε μαζί στην οθόνη και το σανίδι για πάνω από 25 χρόνια.
Η ιστορία της ταινίας αυτής περιστρέφεται γύρω ακριβώς από το τέλος αυτών των χρόνων επιτυχημένης συνεργασίας. Γερασμένοι, ταλαιπωρημένοι από προβλήματα υγείας (ιδίως ο Όλιβερ) και με μεγάλη μερίδα του κοινού να τους έχει ξεχάσει, προσπαθούν να κάνουν μια νέα, πιο ταπεινή αρχή μ΄ένα αρκετά εξαντλητικό τουρ στη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία. Μετά από μια ζόρικη αρχή θα καταφέρουν να κερδίσουν το κοινό, ωστόσο το μεγάλο στοίχημα είναι να κερδίσουν τους ίδιους τους τους εαυτούς, καθώς και να μην αφήσουν παλιές πληγές να επηρεάσουν τη φιλία και τη συνεργασία τους. Από κοντά και οι γυναίκες τους, που έχοντας τελείως διαφορετικούς χαρακτήρες και φιλοδοξίες συνθέτουν μαζί τους έναν εκρηκτικό συνδυασμό.
Η ταινία προσεγγίζει σε αρκετά σημεία το ντοκιμαντέρ, εμβαθύνοντας στις σκέψεις και το χαρακτήρα των δύο κωμικών, τις διαφορές μεταξύ τους (ο φιλόδοξος, εργασιομανής Λόρελ κι ο πιο χαλαρός κι εύκολος Χάρντι), αλλά και την πολύ δυνατή φιλία που, παρά τις όποιες πρόσκαιρες προστριβές, ξεπερνούσε την έννοια μιας απλής μακροχρόνιας επαγγελματικής συνεργασίας. Σε αντίθεση με την εικόνα των αστέρων του σινεμά που έχουμε στο νου μας, ο Σταν και ο Όλι παρουσιάζονται ευάλωτοι, με πάθη κι ελαττώματα, αλλά πάντα στο τέλος αστείοι και με την αστείρευτη έμπνευση και διάθεση που γνωρίζουν πολύ καλά όσοι έχουν δει τις ταινίες τους.
Οι ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών είναι εξαιρετικές, καθώς όχι μόνο ταυτίζονται απόλυτα –εξωτερικά και εσωτερικά- με τους χαρακτήρες που υποδύονται (έχοντας παρακολουθήσει πρακτικά όλες τις ταινίες τους μπορώ να επιβεβαιώσω πως ακόμα κι οι εκφράσεις και το βλέμμα τους είναι πανομοιότυπο) αλλά ερμηνεύουν όσο ρεαλιστικά και ταυτόχρονα δραματοποιημένα το ρόλο τους, όπως οφείλει να κάνει μια βιογραφική ταινία που, όσο πιστά κι αν αποδίδει τα πρόσωπα που αναλύει, δεν είναι και ούτε οφείλει να είναι ντοκιμαντέρ.
Η ευχάριστη έκπληξη έρχεται από τις γυναίκες της υπόθεσης, τη Nina Arianda και τη Shirley Henderson, που δίνουν το κάτι παραπάνω κι αποτελούν ένα ενδιαφέρον και δυναμικό δίδυμο από μόνες τους. Θετικό πρόσημο παίρνει και η σκηνοθεσία, ατμοσφαιρκή και γλυκόπικρη όσο χρειάζεται.
Ο Χοντρός και ο Λιγνός, λοιπόν, στην πρώτη ουσιώδη προσπάθεια, μισό αιώνα και παραπάνω μετά θάνατον, να δούμε μια βιογραφική ταινία για το ανεπανάληπτο αυτό κωμικό δίδυμο. Κι ήταν μια αξιόλογη προσπάθεια, καλογυρισμένη, συγκινητική αλλά ανάλαφρη, εστιασμένη στα χαμηλά και όχι στα ψηλά των δύο σπουδαίων κωμικών και φίλων, που αξίζει οπωσδήποτε για τους πολυάριθμους φαν των ταινιών τους, αλλά και για οποιονδήποτε με ανάλογο γούστο.
Βαθμολογία: 7,5/10
