«Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό» λένε. «Κάθε εμπόδιο σε καλό» λένε. Κι έχουν δίκιο οι πολλοί που το λένε. Έχουν σωθεί εκείνοι που το πιστεύουν και το έχουν κάνει μοτίβο ζωής τους. Γιατί εν τέλει αυτές οι λαϊκές ρήσεις δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια απλή έκφανση της αισιοδοξίας. Ένας τρόπος να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο.
Η αποτυχία, η απόρριψη, κάθε αναποδιά και κάθε κακή στιγμή έχει τη μοναδική ικανότητα να μας ρίχνει τη ψυχολογία. Κι όλοι νομίζω, έχουμε πληγωθεί, έχουμε νευριάσει κι έχουμε γράψει το χειρότερο σενάριο για το μέλλον μετά από μια δυσάρεστη κατάσταση. Είναι που μια αποτυχία μετράει για δέκα επιτυχίες. Και δέκα επιτυχίες δεν είναι ικανές να προξενήσουν τόσο μεγάλη αλλαγή στον εαυτό σου, όσο μια αποτυχία.
Θα σας φανεί περίεργο αλλά κάθε αναπάντεχο και αρνητικό γεγονός στη ζωή μας, οξύνει τη κρίση μας. Θα μου πείτε πως γίνεται αυτό, αφού συνήθως εν βρασμώ ψυχής και κάτω από ψυχολογική πίεση παίρνουμε τις πιο λανθασμένες αποφάσεις για τον εαυτό μας, καταλήγουμε στα πιο λανθασμένα συμπεράσματα. Κι όμως θα σας πω, όλα έχουν δύο όψεις.
Στην αρχή ένα αρνητικό συμβάν, φέρνει αρνητικές σκέψεις και απαισιοδοξία. Στην αρχή ένα εμπόδιο απογοητεύει και μας κάνει όλους να φλερτάρουμε με τη παραίτηση, με τον εύκολο δρόμο. Στην αρχή μια απόρριψη, κινεί τον εγωισμό μας και μας οδηγεί στην απομυθοποίηση. Όμως αυτό που η προσωπική μου εμπειρία μου έχει αποδείξει είναι πως όλες εκείνες οι αρχικές σκέψεις ποτέ δεν φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ποτέ δεν ξεπερνάς μια απόρριψη, με το να μειώσεις την αξία του άνθρωπο που ερωτεύτηκες. Ποτέ δεν σηκώνεις το κεφάλι σε μια αποτυχία, παρατώντας το όνειρο σου, το κόπο που έχεις καταβάλει για να καταφέρεις κάτι.
Ο παρορμητισμός που μας οδηγεί σε κακές επιλογές μας φέρνει μετά από καιρό στην ίδια θέση από όπου ξεκινήσαμε. Με άλλα λόγια, μας αναγκάζει να δούμε τα πράγματα διαφορετικά, πιο ρεαλιστικά, πιο αισιόδοξα. Μας αναγκάζει, επειδή το αρνητικό σενάριο που ακολούθησε ένα αρνητικό γεγονός αποδείχτηκε άκαρπο. Κι εμείς καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αυτό που μας αποθαρρύνει και μας πονάει, με άλλο τρόπο. Καλούμαστε να είμαστε πιο δυνατοί, να ζυγίσουμε σωστά τη καρδιά και τη λογική και να πάρουμε τη πορεία που εν τέλει μας βοηθάει να βελτιωθούμε και να διορθώσουμε μια κακή κατάσταση.
«Όταν πιάσεις πάτο, μόνο να βελτιωθείς μπορείς», λένε. Κι έτσι κι εγώ σας λέω πως οι δυσκολίες μεστώνουν το μυαλό. Οι δυσκολίες μας ωριμάζουν, μας σκληραγωγούν και μας κάνουν πιο ανθεκτικούς στα σκαμπανεβάσματα της ζωής. Είναι ο εξισορροπητικός παράγοντας μέσα μας. Κατευνάζουν την αλαζονεία και την έπαρση που προκαλούν οι επιτυχίες μας. Μας κάνουν μετριοπαθείς και δεκτικούς. Μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Γιατί «παν μέτρον άριστον».
Με καθαρό μυαλό και ορθή κρίση μπορούμε να φέρουμε τις μεγαλύτερες αλλαγές στη καθημερινότητα μας. Μπορούμε να πετύχουμε ότι επιθυμούμε. Μπορούμε όμως και να αποδεχτούμε πως δεν τα καταφέραμε και να ξαναπροσπαθήσουμε. Το μόνο που δεν μπορούμε να νικήσουμε είναι ο θάνατος γι’ αυτό προσοχή με τα αιχμηρά αντικείμενα και τα αυτοκίνητα στους δρόμους.