Τι είναι τελικά αυτό που τους τελευταίους μήνες ζούμε γύρω από το μεταναστευτικό? Μαζικά κύματα φυγής από τις εμπόλεμες περιοχές ή μήπως μαζική φυγή, ακούσιων ως προς τους εαυτούς τους και εκουσίων προς τα συμφέροντα άλλων, θυμάτων που οδεύουν ως αμνοί στη σφαγή? Σαν τρίχες από ζυμάρι τους πετάνε κυριολεκτικά στις θάλασσες με προορισμό οποιοδήποτε πιθανό μέρος, αλλά πάντα με την προϋπόθεση πως η χώρα που θα πάνε να είναι αδύναμη πολιτικά ώστε να μην μπορεί να φέρει αντιρρήσεις στο να τους δεχτεί.
Κάπως έτσι καταλήγουμε να βλέπουμε εικόνες που θυμίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και πτώματα αθώων προφανώς να ξεβράζονται στην επιφάνεια και στις ακτές. Θάνατος που μύριζε ελπίδα για εκείνους τους άνθρωποι που σαν άλλα πολιτικά πιόνια χάθηκαν για ένα όνειρο για ζωή. Ελλάδα,Ιταλία,Σλοβενία,Ουγγαρία και με τα χίλια ζόρια η Αγγλία είναι οι χώρες που δέχονται κατά κύματα πρόσφυγες.
Και όλα αυτά γιατί? Γιατί αφήνουν την Τουρκία μόνη της χωρίς να δέχεται τις συνέπειες του μεταναστευτικού που θα έπρεπε να ήταν ο πρώτος δίαυλος υποδοχής, επειδή θέλουν να την ελέγχουν για να μπορεί να μάχεται κατά την Κούρδων και να μπορούν ελεύθερα οι τζιχαντιστες που είναι γέννημα θρέμμα εκπαίδευσης Τούρκων, να ελέγχουν τα πετρέλαια που κατέχουν ήδη στην Μέση Ανατολή και είναι αμερικανικών συμφερόντων εκμετάλλευσης.
Για αυτό ξαφνικά η Αμερική ως φιλάνθρωπο έθνος θέλει να προστατεύσει τον Κόσμο όλο από τους Ρώσους που διαλύουν σιγά σιγά τις βάσεις των ISIS και χάνει εκατομμύρια καθημερινά η αμερικάνικη οικονομία. Έτσι λοιπόν ψυχρός πόλεμος νούμερο δύο διαφαίνεται στην ατμόσφαιρα και αυτή τη φορά πιο σκληρός από ποτέ! Η ιστορία και το χρήμα δείχνουν τα δόντια τους και ο αριθμός των θυμάτων θα αυξάνεται είτε πολεμούν είτε όχι, είτε είναι παιδιά είτε όχι.
Χαίρε κόσμε της ανθρωπιάς αθάνατε!