Bridge of Spies (2015)
Διάρκεια: 141΄
Σκηνοθεσία: Steven Spielberg
Σενάριο: Matt Charman, Joel Coen, Ethan Coen
Πρωταγωνιστούν: Tom Hanks, Mark Rylance, Amy Ryan, Alan Alda
Ακόμη ένα ιστορικό δράμα εποχής από τον τεράστιο Στίβεν Σπίλμπεργκ, μας θύμισε τις παλιές καλές μέρες του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη περισσότερο απ΄ οποιαδήποτε άλλη πρόσφατη ταινία του.
1957. Ο Ψυχρός Πόλεμος στο αποκορύφωμά του. Οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση δίνουν καθημερινή μάχη στη σκακιέρα της διπλωματίας και όχι μόνο. Ένας Σοβιετικός κατάσκοπος (Mark Rylance) συλλαμβάνεται σε αμερικανικό έδαφος, και οι Αμερικανοί, θέλοντας να τηρήσουν, για τα μάτια του κόσμου, τις δημοκρατικές διαδικασίες, αναθέτουν στον δικηγόρο James Donovan (Hanks) την υπεράσπισή του, σε μια δίκη-παρωδία. Ο Donovan κάνει ό,τι μπορεί υπό αντίξοες συνθήκες για να υπερασπιστεί τον πελάτη του και, όταν ένας Αμερικανός πιλότος αιχμαλωτίζεται από τους Σοβιετικούς, καλείται να διαπραγματευτεί την ανταλλαγή σε εχθρικό έδαφος (Ανατολική Γερμανία). Όταν, μάλιστα, η αστυνομία της τελευταίας συλλαμβάνει έναν Αμερικανό φοιτητή, οι διαπραγματεύσεις φτάνουν σε οριακό σημείο.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο (Λίστα του Σίντλερ, Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν), τον Α΄ Παγκόσμιο (Το Άλογο του Πολέμου) και τον Αμερικανικό Εμφύλιο (Λίνκολν), ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης σκιαγραφεί και τον Ψυχρό Πόλεμο, την πιο μακροχρόνια και παρασκηνιακή σύγκρουση της σύγχρονης εποχής. Αυτή τη φορά, στον τομέα αυτό τουλάχιστον, τα καταφέρνει ίσως καλύτερα από ποτέ. Η παράνοια και ο φόβος που κυριαρχούσε σε κυβερνήσεις και πολίτες, ο λεπτός πάγος πάνω στον οποίο πατούσαν όσοι προσπαθούσαν να αποτρέψουν τον ανοιχτό πόλεμο μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων και οι τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπιζαν ξεδιπλώνονται αριστουργηματικά με τη μορφή ενός δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ. Όπως μας έχει δείξει και σε άλλες αντίστοιχες ταινίες του, για τον Σπίλμπεργκ αυτές οι καταστάσεις δεν έχουν ποτέ νικητές, μόνο ηττημένους.
Παρακολουθώντας την ταινία καταλαβαίνεις πόσο κοντά έφτασε τότε η ανθρωπότητα σ΄ έναν ανυπολόγιστα καταστροφικό πόλεμο, και πόσο συχνά ένα λάθος μπορούσε να τα τινάξει όλα στον αέρα (κυριολεκτικά). Ο συνδυασμός της εξαιρετικής σκηνοθεσίας του Σπίλμπεργκ και του ισορροπημένου σεναρίου στο οποίο έβαλαν το χεράκι τους οι αδερφοί Κοέν δημιουργούν την πιο ρεαλιστική και ταυτόχρονα καλαίσθητη απεικόνιση του Ψυχρού Πολέμου που έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Ο σκηνοθέτης, βέβαια, δεν αποφεύγει τους μελοδραματισμούς στο φινάλε, αλλά η ιστορία του, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, δείχνει πολύ πιο στιβαρή και πειστική σε σχέση με τα 2-3 προηγούμενα έργα του. Επίσης, παραδίδει σεμινάρια σκηνοθεσίας στην καθηλωτική σκηνή στο φινάλε με την ανταλλαγή των κατασκόπων να βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί.
Από το καστ ξεχωρίζει φυσικά ένας μοναδικός Τομ Χανκς, σ΄ ένα ρόλο που του πάει «γάντι». Ανθρωπιστής, ιδεαλιστής, σοβαρός, μετρημένος, αξιοπρεπής, αλλά και πολυμήχανος, ο James Donovan είναι ένας ρόλος που ο 59χρονος ηθοποιός ξέρει καλά, καθώς έχει υποδυθεί παρόμοιους χαρακτήρες σε αριστουργήματα όπως Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν και Το Πράσινο Μίλι. Θα ήταν αδικία όμως να μην τονίσουμε και την ερμηνεία του Rylance στο ρόλο του Ρώσου κατασκόπου, που κερδίζει το θεατή με την ψυχραιμία και την αφοπλιστική του ειλικρίνεια.
Ο Σπίλμπεργκ μας έχει συνηθίσει φυσικά σε αξιόλογες ταινίες, αλλά με τη Γέφυρα των Κατασκόπων κάνει το βήμα παραπάνω μετά από αρκετά χρόνια. Με τη δράση, τη συγκίνηση, την ιστορική περιγραφή και ενίοτε το χιούμορ στη σωστή τους δόση, θυμίζει τον ανεπανάληπτο Σπίλμπεργκ των 90΄s και όχι απλώς έναν ικανό σκηνοθέτη. Κατά τη γνώμη μου, η ταινία αποτελεί ό,τι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει μέχρι τώρα το 2015, τουλάχιστον απ΄ όσες είχα την ευκαιρία να δω. Μην τη χάσετε.
Βαθμολογία: 8.5/10
