Η καλοσύνη χάθηκε η καλοσύνη πάει. Πόσο σπάνια πλέον ακούμε μια καλή κουβέντα. Πόσο σπάνια λέμε και εμείς κάτι όμορφο στον άλλον. Γίναμε τόσο εγωιστές που δε κοιτάμε τίποτα πέρα από εμάς. Δεν είναι μόνο τα χρήματα που λείπουν σε αυτήν την εποχή. Κρίση έχουμε κυρίως στα συναισθήματα. Ακόμα και όταν έχουμε τα πάντα γκρινιάζουμε. Βλέπουμε τη δυστυχία του άλλου, κλαίμε και έπειτα συνεχίζουμε κανονικά να είμαστε άπληστοι, αχόρταγοι, ανικανοποίητοι.
Οι θετικοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι που νοιάζονται για ετούτο εδώ τον κόσμο πιο πολύ και από τον εαυτό τους είναι ελάχιστοι και δυσεύρετοι. Φτάσαμε σε σημείο εθελοντές να βοηθάνε για προσωπικό τους συμφέρον. Δεν είναι όμως μόνο τα κρατικά προβλήματα. Εκεί είναι η γενική εικόνα της κοινωνίας μας. Το πρόβλημα ξεκινάει από εμάς και εξαπλώνεται στο διπλανό μας με ταχύτητα φωτός. Η κακία και η ζήλια ξεκινούν από το άτομο και μεταδίδονται στους γύρω. Με τη σειρά τους τις χαρίζουν απλόχερα σε άλλους και πάει λέγοντας.
Η κακιά νύφη, το ζωηρό παιδί, ο άχρηστος άνθρωπος, ο νευρικός άντρας, η άσχημη γυναίκα, ο χοντρός είναι μερικές εκφράσεις που χρησιμοποιούμε για τους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε. Δε κοιτάμε την καμπούρα μας αλλά του αλλουνού. Είμαι σχεδόν σίγουρη πως και όσοι όσες διαβάσουν το άρθρο και τους αρέσει θα κάνουν και θα λένε φυσικά αυτά που έκαναν και έλεγαν μέχρι πριν. Η έλλειψη δεν είναι οικονομική.
Έλλειψη υπάρχει στην αγάπη, στην καλοσύνη, στην ανιδιοτέλεια, στις γλυκές κουβέντες, στην ευγένεια. Η χώρα, εμείς δε θα σωθούμε με το χρήμα αλλά με τη καθαρή ψυχή. Αυτή συγκεκριμένα όσο και να εκκλησιάζεται κάποιος δε μπορεί να την αποκτήσει. Μόνο αν συγχωρήσει, αγαπήσει τους πάντες, τα πάντα και ερωτευτεί τη ζωή. Μην ταράζεστε που έγραψα τους πάντες και αρχίζετε να μετράτε ποιος σας έκανε και τι, απλά κάντε το.
Είναι δύσκολο όλοι προσπαθούμε να το πετύχουμε αλλά σίγουρα είναι μονόδρομος για την ευτυχία, η μόνη και σωστή λύση. Όπως μου είπε πρόσφατα μια καινούρια αξιόλογη φίλη η δύναμη και το μεγαλείο βρίσκονται μέσα μας. Ας σχολιάζουν. Ο καθένας έχει τη δική του αξία και δεν του την αφαιρεί κανείς με τα λόγια του.
Σοφές κουβέντες από ένα εξαιρετικό πλάσμα μόλις είκοσι τριών…