Όλοι λίγο έως πολύ ξέρουμε τη διάσημη Μητέρα Τερέζα. Μια μοναχή με σπουδαίο ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο σε όλη της τη ζωή. Τόση καλοσύνη κι αγάπη για τον πλησίον που έχει μείνει παροιμιώδης και αναφερόμαστε με αυτόν τον χαρακτηρισμό σε έναν πολύ καλό άνθρωπο βεβαίως.
Το Σύνδρομο της Μητέρας Τερέζας είναι το σύνδρομο της υπερβολικής καλοσύνης από την οποία διακατέχονται κάποιοι άνθρωποι. Είναι σαφές γιατί παρομοιάζονται με αυτήν την σπουδαία προσωπικότητα. Η καλοσύνη είναι σπουδαίο αγαθό και χαρακτηριστικό που άπτεται τα όρια του μεγαλείου μα είναι άραγε σωστό να υπάρχει σε βαθμό υπερβολικό; Και είναι ό,τι καλύτερο ειδικότερα στην εποχή μας;
Χαρακτηριστικά
Τα χαρακτηριστικά που έχει ένας καλός υπέρ του δέοντος άνθρωπος είναι όλα όσα έχει ένας απλά καλός άνθρωπος αλλά στον υπερθετικό βαθμό. Το ότι πάντα είναι προτεραιότητά του οι άλλοι και βάζει τον εαυτό του σε δεύτερη μοίρα παραμελώντας τον και σε σημείο να νιώθει και ενοχές αν δεν μπορέσει να βοηθήσει ή να προσφέρει. Το ότι θέλει να κάνει από το πιο απλό χατήρι μέχρι την πιο δύσκολη επιθυμία του άλλου αρκεί να νιώσει τη χαρά ότι είναι χρήσιμος και σημαντικός ,δίχως να περιμένει αντάλλαγμα. Στην ουσία θέτει τον εαυτό του στη διάθεση του άλλου ανά πάσα ώρα και στιγμή,αγαπάει υπέρμετρα επίσης τον νοιάζεται,τον πονάει και τον φροντίζει με κάθε δυνατό τρόπο.
Συνέπειες
Διακατεχόμενος κάποιος από αυτό το σύνδρομο και λειτουργώντας τοιουτοτρόπως, όπως καταλαβαίνουμε θα υπάρχουν και συνέπειες και καλά θα κάνει να τις γνωρίζει τουλάχιστο. Στοχοποιείται εύκολα λοιπόν από άτομα που είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτόν και κατά περίεργο τρόπο κιόλας έλκεται και έλκει τέτοια άτομα. Υπογράφει τη θυματοποίησή του συνεπώς δεν χωρούν διαμαρτυρίες και παράπονα στη συνέχεια. Φθείρεται, αδειάζει μονίμως και πληγώνεται όπως είναι αναμενόμενο. Παραγκωνίζει τα δικά του θέλω, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης πολλές φορές και καταλήγει να χάνει τον εαυτό του και να σκορπίζεται εντέλει. Έχει μονίμως ακάλυπτες δικές του ανάγκες και όχι μόνο δεν τις καλύπτει κάποιος μα δε βρίσκει ούτε συμπαράσταση ενίοτε. Επηρεάζεται και απορροφάται από τους άλλους που στην ουσία τον απομυζούν παρασιτικά.
Η αλήθεια
Η αλήθεια είναι ότι η καλοσύνη σε τέτοιο βαθμό δεν είναι υγιής ούτε φυσιολογική σαν αίσθημα και σαν στάση ζωής. Είναι αδύνατο να λειτουργείς έτσι διότι είναι εις βάρους του εαυτού σου. Στην ουσία είναι πρόβλημα που άπτεται της ψυχολογίας κι ας έχει αφετηρία τον χαρακτήρα μας ή και το DNA μας. Εκπαιδεύεις τους άλλους να μη νοιάζονται,να μην είναι υπεύθυνοι και να μην παίρνουν πρωτοβουλίες αφού θα βασίζονται σε σένα. Το λιγότερο που θα πάθεις είναι να κουραστείς, να λυγίσεις ή να καταρρεύσεις μιαν ώρα.
Αντιμετώπιση
Τι μπορείς να κάνεις; Για αρχή να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι σε αυτήν την κατηγορία ανθρώπου και έπειτα να κατανοήσεις πως κάνεις κακό σε σένα και κυρίως δεν θα πάρεις κανένα βραβείο ποτέ, ούτε θα σου στήσουν ανδριάντα. Οφείλεις να σέβεσαι τον εαυτό σου και να τον αγαπάς, να τον φροντίζεις κι όχι να τον βάζεις στην άκρη. Να προσφέρεις σαφώς στους άλλους μα όποτε και αν μπορείς. Κυρίως να αρχίσεις να λες και όχι ή να χαλάς χατίρια για να δεις κιόλας ποιος σε αγαπάει εσένα στα αλήθεια και δεν σε βλέπει ως σωτήρα ευγενικά, κορόιδο μη ευγενικά μα αληθινά. Πάρε το είδηση επιτέλους ότι δεν μπορείς εσύ να σώσεις τον κόσμο μα δεν είναι και καθήκον σου έτσι κι αλλιώς.
Η ζωή είναι μικρή. Όσες φορές και να το πούμε δε λέει τίποτα αν δεν το συνειδητοποιήσουμε και δεν πορευτούμε ανάλογα. Φυσικά δεν σου λέει κανείς να ‘σαι κακός άνθρωπος ή άπονος ή ατομιστής. Αλλά από αυτό μέχρι να παριστάνεις τη Μητέρα Τερέζα, η απόσταση είναι τεράστια.
[via]
