Αναμφισβήτητα η κατάθλιψη είναι μία από τις πιο δημοφιλείς ψυχολογικές διαταραχές που σύμφωνα με έρευνες, ένα αρκετά μεγάλο μέρος του πληθυσμού πάσχει από αυτή. Η κατάθλιψη εμφανίζεται σε διάφορες μορφές όπως η επιλόχεια κατάθλιψη, ψυχωτική κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, κ.ά. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα συμπτώματά της, πώς να συμπεριφερόμαστε σε τέτοιες περιπτώσεις καθώς επίσης και τους τρόπους αντιμετώπισής της. Σε γενικές γραμμές τα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι:
- υπερβολική σκέψη
-
ελάχιστη δράση
-
αυξημένη αναβλητικότητα
-
διατροφικές διαταραχές (αύξηση της όρεξης για φαγητό αλλά συχνότερα μείωση του της όρεξης)
-
μειωμένο αίσθημα αισιοδοξίας (αρνητική στάση για όλα και ότι τίποτα δε θα πάει καλά)
-
τάσεις αυτοκτονίας
Πώς όμως πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε κάποιον άνθρωπο που πιθανόν έχει κατάθλιψη;
Σίγουρα ένας άνθρωπος που πάσχει από κατάθλιψη, όπως βλέπει τα πάντα αρνητικά έτσι βλέπει και τον εαυτό του. Άρα λοιπόν το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να τονίζουμε τα θετικά στοιχεία του ατόμου και να προσπαθούμε να αυξήσουμε την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή του. Εξίσου σημαντικό είναι να μην κρίνουμε τα λόγια ή τα συναισθήματα αυτού. Επίσης είναι σημαντικό να ζητήσουμε τη βοήθεια ενός ειδικού όταν δούμε ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση ή όταν αντιληφθούμε τάσεις αυτοκαταστροφής ή αυτοκτονίας.
Τι γίνεται όμως όταν ο εμείς οι ίδιοι βρισκόμαστε σε μια τέτοια κατάσταση; Πώς αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας και τι μπορούμε να κάνουμε για να το ξεπεράσουμε;
Όταν εμείς οι ίδιοι αντιμετωπίζουμε τα παραπάνω συμπτώματα είναι πολύ σημαντικό να μην τα παρατάμε. Κάνουμε μια προσπάθεια να δούμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία, δηλαδή από ένα τρίτο μάτι. Για παράδειγμα, ας ακεφτούμε, αν εγώ ήμουν φίλος ή συγγενής ενός καταθλιπτικού προσώπου τι θα έκανα; Θα του έλεγα αυτά που λέω τώρα στον εαυτό μου; Δηλαδή βγάζουμε τον εαυτό μας έξω από την κατάσταση, αποφορτιζόμαστε, χαλαρώνουμε και βλέπουμε τα πράγματα ξεκάθαρα. Είναι πολύ σημαντικό να αντιμετωπίζουμε την κατάθλθιψη, να μην μένουμε αδρανής, να μην απομονωνόμαστε, να γεμίζουμε τον χρόνο μας με πράγματα που μας ικανοποιούν. Όπως είπαμε και παραπάνω όταν τα συμπτώματα επιμένουν είναι καλό να καταφύγουμε σε έναν ειδικό για καλύτερα αποτελέσματα. Βέβαια το σημαντικό είναι να καταλάβουμε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια και να θέλουμε οι ίδιοι να βοηθήσουμε τον εαυτό μας.
