Όταν είδα τον τίτλο της ταινίας σκέφτηκα ότι πρόκειται για μια ρομαντική κομεντί, η οποία θα μου επιτρέψει να επικεντρωθώ σε τεχνικές λεπτομέρειες παρά σε ευγενή και υψηλά μηνύματ . Κατά την διάρκεια της ταινίας όμως κατάλαβα ότι είχα κάνει μεγάλο λάθος.
Παρουσιάζονται δύο διαφορετικές ιστορίες. Η μία είναι της Jude (Briana Evigan) και η άλλη της Emily (Kyla Kenedy). Η ζωή τους παίρνει άσχημη τροπή όταν συνειδητοποιούν ότι έλκονται ερωτικά από άτομα του αντίθετου φύλου γεγονός που έρχεται σε σύγκρουση με την κοινωνία και την θρησκεία που αποδέχονται ως φυσιολογικές αποκλειστικά και μόνο τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Η αντίδραση του κόσμου στην είδηση της σύναψης σχέσης μεταξύ ενός αγοριού και ενός κοριτσιού ή η ιδέα και μόνο μιας τέτοια σχέσης είναι σκληρή, τρομακτική και απάνθρωπη.
Στόχος της ταινίας είναι να καταδικάσει με πρωτότυπο τρόπο τις ακραίες ρατσιστικές συμπεριφορές κατά των ομοφυλόφιλων. Αντιστρέφοντας τα δεδομένα και θεωρώντας την ετεροφυλοφιλία ως αμαρτία και ανωμαλία και το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να κρύβουν την επιλογή τους από φόβο για την κοινωνική κατακραυγή αλλά και για την σωματική τους υγεία, γίνεται πολύ εύκολο για τους ετεροφυλόφιλους της πραγματικότητας να ταυτιστούν με τους πρωταγωνιστές και να αναθεωρήσουν ίσως τις απόψεις και τις αντιλήψεις τους προς τους ομοφυλόφιλους συνειδητοποιώντας σε πόσο δύσκολη και επικίνδυνη πολλές φορές θέση τους φέρνουν με την συμπεριφορά τους. Είναι εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός ότι η ταινία προβάλλει τόσο τις αιτίες που η ομοφυλοφιλία καταδιώκεται όσο και τις συνέπειες αυτής της καταδίωξης προσφέροντας μια άριστη απεικόνιση της πραγματικότητας. Ο δογματισμός της εκκλησίας, η έλλειψη ενημέρωσης από το σχολείο σε συνδυασμό με το ότι δεν παίρνει μέτρα για τον σταματημό του σχολικού εκφοβισμού, οι καταπιεστικοί γονείς και οι ομοφοβικοί συνομήλικοι καθιστούν την ομοφυλοφιλία ταμπού και κάτι κακό με αποτέλεσμα να γεννιούνται ρατσιστικές ιδεολογίες, να ντρέπονται τα μέλη της LGBT κοινωνίας για την ταυτότητά τους και να αυξάνεται το ποσοστό αυτοκτονίας στους ανθρώπους που ανήκουν στην συγκεκριμένη κοινότητα.
Όλα αυτά αποτελούν συμπεράσματα που μπορεί να βγάλει ο καθένας χάρη στο σενάριο της ταινίας. Σε γενικές γραμμές, οι διάλογοι ήταν αρκετά ρεαλιστικοί και φυσικοί. Φαινόταν ότι η σεναριογράφος Kim Rocco Shields είχε κάνει ερεύνα καθώς αναφέρονται ορισμένοι όροι για το αμερικανικό ποδόσφαιρο, στίχοι από το έργο του Shakespeare Romeo and Juliet και πολλά θρησκευτικά στοιχεία. Ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι αναφορές στην θρησκεία, γιατί οι συχνές επαναλήψεις της Αιδεσιμότατου να προτρέπει τους πάντες να υπακούν τον Θεό και να κάνουν το θέλημά Του, οι προσευχές και η μεταφορά στίχων από την Αγία Γραφή υποδηλώνουν ότι η εκπρόσωπος του Θεού στη γη χρησιμοποιούσε απλά όμορφα λόγια για να καθησυχάσει και να χειραγωγήσει τον κόσμο, χωρίς να τους παρέχει ουσιαστική βοήθεια, όπως φαίνεται να συμβαίνει όταν η Jude εξομολογήθηκε στην αιδεσιμότατο Rachel (Elisabeth Röhm) για τις αμφιβολίες και τους φόβους της σχετικά με την πορεία της ζωής της. Σε αντίθεση με αυτόν τον πετυχημένο, έμμεσο τρόπο έκφρασης της επιρροής που ασκεί η εκκλησία στους ανθρώπους έρχεται η σκηνή στην οποία για πρώτη φορά συνομιλούν οι δύο πρωταγωνίστριες. Αν και η συζήτησή τους είναι σύντομη και ουσιαστική φαίνεται στημένη, μη ρεαλιστική, καθώς μέσα σε ένα λεπτό προσπαθούν να συνοψίσουν τα μηνύματα της ταινίας. Εφευρετικός, όμως, ήταν ο τρόπος με τον οποίο χειραγωγήθηκε ο χρόνος της ιστορίας, καθώς αν και βλέπουμε τις εξελίξεις των δύο ιστοριών ταυτόχρονα, χρονικά προηγείται η ιστορία της Jude και ακολουθεί αυτή της Emily, αλλά λίγο πριν το τέλος συγχρονίζονται.
Τέλος, σχετικά με την σκηνοθεσία, για την οποία πάλι υπεύθυνη είναι η Kim Rocco Shields, είναι αρκετά καλή υπάρχουν όμως ορισμένα σημεία που θα μπορούσαν να αποδοθούν καλύτερα. Αρχικά, γίνεται πολύ άριστη χρήση των flashback που είτε εξηγούν την πράξη που πρόκειται να κάνει αμέσως μετά ο χαρακτήρας, όπως συμβαίνει όταν καταλαβαίνουμε γιατί η Jude χρησιμοποίησε κάποιους συγκεκριμένους στίχους από την Βίβλο την τελευταία φορά που συνάντησε την αιδεσιμότατο Rachel, είτε για να δείξουν κάποιες σημαντικές εμπειρίες που επιστρέφουν στις σκέψεις του ήρωα και τον στοιχειώνουν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν οι αναμνήσεις από τις λεκτικές και σωματικές επιθέσεις που δέχτηκε η Emily από συμμαθήτριές της επιστρέφουν στο μυαλό της και της προκαλούν ένα έντονο ξέσπασμα οργής. Παράλληλα, είναι αρκετά εντυπωσιακό και μοντέρνο το γεγονός ότι βλέπουμε μέσα από βίντεο που υποτίθεται πως έχει ανέβει στο YouTube μια σημαντική σειρά γεγονότων που συμβάλλουν στην εξέλιξη της πλοκής. Αυτό σημαίνει ότι στις συγκεκριμένες σκηνές η ποιότητα δεν είναι τόσο καλή και η κάμερα δεν είναι σταθερή, γιατί είναι κινητού, αλλά αυτό φυσικά δεν διαρκεί για πολύ ώστε ο θεατής να μπορεί να επικεντρωθεί στην σοβαρότητα και την σπουδαιότητα των όσων διαδραματίζονται. Ένα άλλο σημείο που αξίζει να σημειωθεί είναι η ιδιαίτερη σημασία που δόθηκε στις μεταβάσεις από την μια σκηνή στην επόμενη. Κάποιες είναι πολύ προσεγμένες και πετυχημένες, όπως το ότι από το κλείσιμο μιας πόρτας πάμε στο άνοιγμα μιας άλλης, αλλά αυτό κάνει τον θεατή να προσδοκά ότι όλες θα είναι τόσο ομαλές γεγονός που δεν συμβαίνει, όπως φαίνεται από το τέλος του παιχνιδιού της Emily με τον φίλο της Ian (Jacob Rodier) και την σκηνή του δείπνου στο σπίτι του Ian που ακολουθεί. Ένα τελευταίο αρνητικό που παρατηρείται είναι η προσπάθεια εντυπωσιασμού του θεατή από την ποιότητα της ταινίας, η οποία γίνεται αντιληπτή στις σκηνές που ενώ βλέπουμε τον ήρωα να συζητά με ένα άλλο πρόσωπο και ενώ εξακολουθούμε να ακούμε την φωνή του, τον βλέπουμε λίγο πριν από την έναρξη της συζήτησης, όπως φαίνεται στις σκηνές της εξομολόγησης της Jude.
Επομένως, η ταινία αυτή έχει και θετικά και αρνητικά στοιχεία. Παρόλα αυτά, θα πρότεινα σε όλους να δουν το Love Is All You Need?, γιατί με το που τελειώσει σε κάνει να συνειδητοποιείς πόσο κακός, σκληρός και παράλογος μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος, πόσο εύκολο είναι να χειραγωγηθεί και να φτάσει στα άκρα για να υπερασπιστεί αυτό που θεωρεί σωστό και το ότι κανείς δεν πρέπει να παίζει τον Θεό με τις ζωές ούτε των άλλων αλλά ούτε και με την δική του. Με άλλα λόγια, δείτε την συγκεκριμένη ταινία γιατί προσφέρει αρκετή τροφή για σκέψη και θα παραμένει μαζί σας για αρκετό καιρό.