Τα ντοκιμαντέρ αν και αποτελούν άριστη πηγή γνώσης, καθώς μαθαίνουν στον άνθρωπο πολλά, καινούρια και ενδιαφέροντα πράγματα με ευχάριστο τρόπο χωρίς να τον αναγκάζουν να αποστηθίσει κάτι ή να εξεταστεί στο τέλος, δεν έχουν πολλούς οπαδούς. Το γεγονός ότι πρέπει να είσαι σίγουρος για την εγκυρότητα των όσων σου παρουσιάζονται ή το ότι πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος σε όλη την διάρκεια της ταινίας είναι μερικοί από τους πιθανούς λόγους που δεν είναι πολλοί εκείνοι που θα αφιερώσουν τον χρόνο τους για να δουν το συγκεκριμένο είδος ταινίας. Αν, λοιπόν, ανήκεις σε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά κατανοώντας την αξία των ντοκιμαντέρ θα ήθελες να αρχίσεις να βλέπεις, θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις με το I Am Bolt.
Η ταινία επικεντρώνεται στους τρεις Ολυμπιακούς αγώνες, δηλαδή τις χρονιές 2008, 2012 και 2016, στους οποίους ο Usain Bolt κατόρθωσε να πάρει συνολικά 9 χρυσά μετάλλια. Φυσικά, υπάρχουν αρκετά στιγμιότυπα και από άλλους σημαντικούς αγώνες του ολυμπιονίκη με πιο εντυπωσιακό κατά την γνώμη μου αυτό από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων το 2002, όπου ο Bolt ήταν μόλις 15 ετών. Πέρα από τους γονείς του Jennifer και Wellesley Bolt, από τον προπονητή του Glen Mills και τους συνεργάτες του, όπως ο μάνατζερ Nugent “NJ” Walker και ο εκπρόσωπος Ricky Simms, πολλοί διάσημοι τόσο από τον αθλητικό χώρο με σημαντικότερους τον Pele, τον Neymar, την Serena Williams όσο και από την μουσική βιομηχανία, όπως ο Chronixx και ο Ziggy Marley, εμφανίστηκαν και εξέφρασαν την άποψή τους για τον μεγάλο αυτό αθλητή.
Το ντοκιμαντέρ αυτό σκηνοθετήθηκε από τους Benjamin και Gabe Turner. Η προσπάθειά τους να καταγράψουν στον φακό κάθε πτυχή της ζωής του Usain Bolt στέφθηκε με επιτυχία. Υπάρχουν πλάνα τόσο από τις προπονήσεις και τους τραυματισμούς όσο και από στιγμές ξεκούρασης και χαλάρωσης. Στις σκηνές όπου χρησιμοποιήθηκαν πλάνα από την συμμετοχή του σε αγώνες ο ολυμπιονίκης περιγράφει τις σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό του κατά τη διάρκεια της κούρσας. Επίσης, οι θεατές έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν ακόμα καλύτερα τον Bolt, καθώς του είχε δοθεί και αυτουνού μία κάμερα, στην οποία κατέγραψε ο ίδιος στιγμές που βαριόταν ή που είχε εκνευριστεί με ορισμένα δημοσιεύματα ή που είχε αγχωθεί λίγο πριν από τον αγώνα. Με άλλα λόγια, προβάλλεται ο Usain Bolt τόσο ως σπουδαίος αθλητής που αγαπάει αυτό που κάνει όσο και ως άνθρωπος που έχει ανάγκη να διασκεδάζει και να βρίσκεται με τους φίλους και την οικογένειά του.
Αυτό βέβαια που μου έκανε εντύπωση και δεν γίνεται να το αφήσω ασχολίαστο είναι η σκιαγράφηση της προσωπικότητας του Bolt. Ναι, είναι ένας πολύ αγαπητός χαρακτήρας, ένας άνθρωπος με χιούμορ, που του αρέσει να διασκεδάζει και να περνάει χρόνο με αγαπημένα του πρόσωπα. Λίγο πολύ μπορεί να χαρακτηριστεί ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, αλλά η αποφασιστικότητα, η επιμονή και η υπομονή του να πετύχει τους στόχους του είναι αυτά που τον έκαναν να γίνει γνωστός σε κάθε γωνιά της γης. Δηλώνει ότι πιστεύει ότι ο συνδυασμός του ταλέντου και της σκληρής δουλείας είναι αυτός που μπορεί να οδηγήσει τον κάθε άνθρωπο -όπως συνέβη και με τον ίδιο- στην κορυφή του επαγγέλματός του. Δεν γίνεται, όμως, πουθενά αναφορά, ούτε η παραμικρή υπόνοια, για κάποιο αρνητικό στοιχείο είτε του χαρακτήρα του είτε της αθλητικής του σταδιοδρομίας. Δεν θέλω να υπονοήσω ότι υπάρχει κάποιο καλά κρυμμένο μυστικό στην ζωή του, απλά να εκφράσω τον σκεπτικισμό μου για την ηθικά τέλεια και χωρίς ατοπήματα πορεία του, καθώς όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως από το πόσο καλοί και ηθικοί μπορεί να είναι, πολλές φορές κάνουν λάθη και εσφαλμένες επιλογές.
Επομένως, το I am Bolt είναι ένα ντοκιμαντέρ που ο καθένας θα μπορέσει να παρακολουθήσει και να απολαύσει, γιατί δεν θα κουραστεί από υπερβολικά μεγάλο αριθμό πληροφοριών και ακόμη υπάρχει αρκετή αδρεναλίνη και ένταση βλέποντας τους αγώνες, κυριολεκτικά και μεταφορικά, που πέρασε ο Usain Bolt για να αποκαλείται δικαιολογημένα ως ο γρηγορότερος άνθρωπος στον κόσμο.
