Πόσες φορές έκανες κάποιο λάθος, κάποια χαζομάρα που σου κόστισε σε επαγγελματικό, οικογενειακό, φιλικό ή οποιοδήποτε άλλο επίπεδο; Για παράδειγμα, πόσες φορές πάτησες το snooze και αντί να σηκωθείς αποκοιμήθηκες και άργησες στην δουλεία σου; Πόσες φορές δεν προνόησες να κατεβάσεις ή να αποθηκεύσεις ένα σημαντικό αρχείο και ύστερα δεν μπορούσες να το βρεις με τίποτα; Πόσες φορές ξέχασες να πάρεις ένα σημαντικό έγγραφο, το στικάκι, τα κλειδιά ή γενικά οποιοδήποτε μικρό αντικείμενο χρειαζόσουν εκείνη την συγκεκριμένη ημέρα μαζί σου και έπρεπε να γυρίσεις πίσω χαραμίζοντας πολύτιμο χρόνο; Πόσες φορές αντί να διαβάζεις ή γενικότερα να κάνεις αυτό που είχες θέσει ως προτεραιότητα εκείνη την ημέρα ήσουν μπροστά στον υπολογιστή βλέποντας La Casa De Papel; Ή πόσες φορές ενώ ήσουν έξω σου ξέφυγε κάποιο μυστικό ή αδίκησες και ίσως προσέβαλες κάποιον μην ξέροντας ολόκληρη την ιστορία;
Θα μπορούσα να συνεχίσω να παραθέτω παραδείγματα, αλλά θεωρώ ότι και με αυτά μπορείς να καταλάβεις πού θέλω να καταλήξω. Όλα τα παραπάνω παραδείγματα έχουν ένα κοινό: όλα τους θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν το άτομο σκεφτόταν λογικά και απλά έπραττε αυτό που έπρεπε. Αντιθέτως, το άτομο παρασυρόμενο από αισθήματα, όπως η ευχαρίστηση που φέρνει ο ύπνος, ο πανικός όταν βιάζεσαι, ο ενθουσιασμός και η παρορμητικότητα που χαρακτηρίζουν ορισμένες συζητήσεις και συνομιλητές, η προτίμηση του να κάνεις κάτι διασκεδαστικό και εύκολο παρά κάτι κοπιαστικό και δύσκολο, οδηγούν σε λάθη που όταν τα σκέφτεται αργότερα αντιλαμβάνεται πόσο χαζά φέρθηκε. Και αυτό είναι φυσιολογικό, αφού δεν πρόκειται για κάποια εγκυκλοπαιδική γνώση που δεν γνωρίζει ή δεν έχει αφομοιώσει ακόμα, καθώς σε αυτή την περίπτωση θα ήταν αναμενόμενο και δικαιολογημένο το λάθος. Αλλά άφησε το συναίσθημα να τον παρασύρει και δεν στάθηκε για μια στιγμή να σκεφτεί ποια είναι η σωστή κίνηση.
Βέβαια όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Είναι ανθρώπινο καμιά φορά να ξεχαστείς ή να παρασυρθείς και να μην πάνε τα πράγματα όπως τα είχες προγραμματίσει. Αλλά αυτό είναι λογικό να συμβεί μία φορά. Και σε τέτοιες περιπτώσεις αποδεικνύεται η ανωτερότητα του ανθρώπου λόγω της νόησης που κατέχει σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ζώα του πλανήτη. Ο άνθρωπος αναλογίζεται ποιες πρέπει ή θέλει να είναι οι προτεραιότητές του στη ζωή και λειτουργεί ώστε να μην τις σαμποτάρει. Αναγνωρίζει και μαθαίνει από τα λάθη του και έτσι επιτυγχάνει τους κοινωνικούς, επαγγελματικούς ή προσωπικούς του στόχους, αφού δεν τα επαναλαμβάνει. Αυτό σίγουρα δεν είναι εύκολο, καθώς πολλές φορές απαιτεί αυτοσυγκράτηση, υπομονή και επιμονή. Αλλά αυτά είναι απαραίτητα χαρακτηριστικά προς την επίτευξη των όποιων στόχων έχει θέσει ο καθένας. Σπάνια καταφέρνει κανείς κάτι σπουδαίο χωρίς να έχει μοχθήσει πολύ για αυτό.
Για να συνοψίσω, βρες ποιος είναι ο στόχος σου στην ζωή και πάλεψε για να τον επιτύχεις. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα πρέπει να μείνεις ξάγρυπνος κάποια βράδια ή να πεις όχι σε μερικές εξόδους. Κάνε ορισμένες θυσίες τώρα για να λάβεις την επιβράβευση αργότερα. Πρόσεχε να μην κάνεις λάθη που μπορεί να τσαλακώσουν την εικόνα σου ή να δυσκολέψουν χωρίς λόγο την επίτευξη του στόχου σου, γιατί τότε θα νιώσεις χαζός.
