Στα αλλοτινά μας χρόνια, όταν ήμασταν παιδιά, οι αποκριές, ήταν ένα καουμπόικο καπέλο και ένα ψεύτικο πιστολάκι με τα κόκκινα καψούλια, ένα μαύρο καπέλο και μια κάπα του Ζορό. Μια φούστα πολύχρωμη με κολιέ και βραχιόλια και γινόμασταν τσιγγάνες, με μαντήλες και μπαστούνια, γιαγιάδες. Στολές που δημιουργούσαμε από τα παλιά ρούχα της μαμάς ή το μπαούλο της γιαγιάς, που η καραμέλα της ναφθαλίνης, άφηνε πάνω στα ρούχα το άρωμα της, για να διώξει το σκόρο μακριά τους. Μικροί, μεγάλοι, ντυμένοι μασκαράδες, ξεφαντώναμε, διασκεδάζαμε από σπίτι σε σπίτι, με κεράσματα, χαλβαδόπιτες, σερπαντίνες, κομφετί.
Σήμερα τα παιδιά, κατακλύζονται από πληθώρα ηρώων από την τηλεόραση και αυτούς θέλουν να μιμηθούν, ταυτίζονται μαζί τους. Το καθένα παριστάνει και έναν ρόλο και προσπαθεί να τον παίξει όσο καλύτερα μπορεί, απελευθερώνεται και το απολαμβάνει. Ακόμη και με τους γονείς του είναι σε μια πιο χαλαρή στάση, είναι πιο ήρεμο και πιο χαρούμενο. Τους αισθάνεται πιο κοντά του και ιδίως όταν μεταμφιέζονται κι εκείνοι και το διασκεδάζουν όλοι μαζί. Θα μπορούσε κάποιος να πει, πως οι αποκριές και γενικότερα τα καρναβάλια και οι μεταμφιέσεις τους, είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας που μας απελευθερώνει από κόμπλεξ και ταμπού και μας βοηθά γενικότερα στην ψυχολογία μας. Υπάρχουν όμως και κάποια παιδιά που φοβούνται και τρομάζουν με τους μασκαράδες, κυρίως 2 με 4 ετών. Αυτό σας το λέω εκ πείρας ως ψυχαγωγός, ντυμένη κλόουν, κάποια παιδάκια, μόλις με αντίκριζαν, έβαζαν τα κλάματα, γι’ αυτό κι εγώ, κατήργησα την περούκα και το μακιγιάζ και φορούσα μόνο τη στολή και το καπέλο και με αποδέχονταν πολύ καλύτερα. Αυτό συμβαίνει στα μικρότερα παιδιά, γιατί η φαντασία τους, είναι ανώριμη και φοβούνται ένα βαμμένο πρόσωπο και μια αλλαγμένη φωνή. Θα πρέπει οι γονείς να εξηγούν στα παιδιά τους γι’ αυτές τις μεταμφιέσεις και να μην το αφήνουν έτσι, γιατί μπορεί μεγαλώνοντας, να γίνει μια επώδυνη μόνιμη φοβία. Μπορούν να τους εξηγήσουν, είτε μεταμφιέζοντας τους εαυτούς τους μπροστά τους, είτε δείχνοντας τους εικόνες παρόμοιες, λέγοντας τους μια αστεία, σχετική ιστορία.
Κάθε παιδί ονειρεύεται μια τέλεια στολή για τον εαυτό του, θέλει να τη διαλέξει μόνο του και να την φορέσει όπως ακριβώς την ονειρεύτηκε, επηρεασμένο από τους αγαπημένους του ήρωες και από τους φίλους του. Αν του το αρνηθείτε, το μόνο που θα καταφέρετε, θα είναι να το εκνευρίσετε. Αυτό που μπορείτε να κάνετε, είναι να το καθοδηγήσετε χωρίς να το καταλάβει, πιο κοντά, σε αυτό που εσείς θέλετε. Αγοράστε υλικά και φτιάξτε διάφορες μάσκες και καπέλα μαζί του και ίσως ενθουσιαστεί με κάποια από αυτά και θελήσει να τα φορέσει. Πριν το πάτε σε ένα κατάστημα να αγοράσει, καλό θα ήταν να το επισκεφτείτε πρώτα μόνοι σας, για να κάνετε μια έρευνα αγοράς και στα σχέδια και στο κόστος . Μπορείτε ακόμη να χρησιμοποιήσετε εκφράσεις του τύπου «θέλεις να ντυθείς κάτι πρωτότυπο για να μη σε αναγνωρίσει κανείς;» ή «αχ τι όμορφη που είσαι με αυτή τη στολή που φτιάξαμε». Σίγουρα σαν γονείς ξέρετε καλύτερα, τι είναι αυτό που το ενθουσιάζει περισσότερο, αλλά μην ξεχνάτε πως τις περισσότερες φορές, λόγω αντίδρασης, το παιδί κάνει ακριβώς αυτό που του λέτε να μην κάνει. Γι’ αυτό χειριστείτε το αναλόγως.
Διασκέδαση
Αποκριές χωρίς σερπαντίνες και κομφετί δεν γίνονται, όσο κι αν δεν μας αρέσει να τα βλέπουμε παντού μέσα στο σπίτι. Προσαρμόστε το σπίτι πιο λιτό, στρώστε μια μοκέτα αντί το καλό ακριβό σας χαλί, ρίξτε ριχτάρια στους καναπέδες και μην αγχώνεστε υπάρχει και η ηλεκτρική σκούπα. Χαλαρώστε και απολαύστε το μαζί τους. Οργανώστε αποκριάτικα πάρτι με φίλους, τραγουδήστε, χορέψτε ξεφαντώστε.
Μια έξυπνη ιδέα
Πάρτε μια μικρή βαλίτσα ή ένα κουτί και τοποθετήστε μέσα μάσκες, απλές στολές, καπέλα και αξεσουάρ. Βάλτε την στο παιδικό δωμάτιο, δίπλα στα παιχνίδια του παιδιού και εντάξτε την σε αυτά, να μπορεί να μεταμφιέζετε όποτε θέλει, να ξεδίνει, να απελευθερώνεται και να υποδύεται ρόλους που το κάνουν να εκτονώνεται. Μπορείτε να το παίζεται οικογενειακώς, μια φορά το μήνα και να γίνεστε παιδιά μαζί τους. Θα αποβάλλεται πολύ από το άγχος σας με αυτόν τον τρόπο.
Ας χαρούμε, μαζί με τα παιδιά μας και μέσα από τα δικά τους μάτια ας ξαναζήσουμε τους ρόλους που είχαμε ονειρευτεί, ας περάσουμε όμορφες μοναδικές στιγμές, που θα μας κάνουν να ξεχαστούμε από τα προβλήματα μας και να θυμηθούμε την παιδικότητα μας.
Με αγάπη προς τους γονείς & τα παιδιά
One Comment
Ανώνυμος
Πολυ ωραια η εξυπνη ιδεα!Μπορει να εφαρμοστει φετος που καθως φαινεται θα περασουμε την αποκρια μεσα στο σπιτι αλλα κ σε αλλη στιγμη!Ευχαριστουμε πολυ,πολυ ωραιο κειμενο!