Να τα ακούμε !
Τι κι αν δεν είναι στην ηλικία μας και δεν έχουν ζήσει τα δικά μας μονοπάτια, πόνου, σκέψης και επιβίωσης!
Τι κι αν δεν έχουν ζυμωθεί με τις δυσκολίες της ζωής, τόσο όσο εμείς!
Τι κι αν η ζωή τους έχει φερθεί ευγενικά, ίσως και σκληρά, αλλά εύχομαι ολόψυχα να ναι ελάχιστες οι φορές της!
Τι κι αν δεν έχουν τη δική μας ηλικία, την τάχα δική μας ωριμότητα και κυρίως τι κι αν δεν έχουν τα δικά μας θέλω και όνειρα!
Δεν παύει να ναι τα παιδιά μας, τα παιδιά σας, που εξοικονομώντας χρόνο και χώρο απ τη ζωή τους, τη δαπανούν και την ξοδεύουν σε υπηρεσίες, προσφοράς και κάλυψης ακόμα και δικών μας ψυχικών αναγκών!
Τι κι αν το μέλλον τους είναι δυσοίωνο και δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στα δικά τους θέλω και όνειρα!
Τι κι οι συνθήκες της ζωής, δεν είναι διαγεγραμμένες και με μελανά γράμματα, ώστε να πέσουν στην απογοήτευση και στο μαρασμό!
Τι κι αν προσπαθούν να αντλήσουν δυνάμεις, απ’ τα ψυχικά τους αποθέματα!
Τι κι αν προηγούνται οι επισπεύσεις τους και οι προδιαθέσεις τους, απ΄το να μοιρολογούν και να αυθαδιάζουν, στις δυσκολίες και στα ζόρια, απέναντι στην ίδια τους τη ζωή!
Τι κι αν διαγνωσθεί η νόσος της απαλλαγμένης από διαφθορά και διαφορά σκέψης και επίγνωσης, διατριβής και επιλογής!
Αυτά τα διαμάντια, που μεγαλώσαμε και δώσαμε όλη μας την αγάπη το νοιάξιμο και τη φροντίδα, πιστέψτε τα, ακούστε τα και δε θα βγείτε ποτέ χαμένοι.
Σήμερα ένιωσα τόσο περήφανη ως μάνα, τόση υπέροχα ως άνθρωπο, αλλά και τόσο μοναδικά, ως κληρονομιά των λόγων και των απόψεών μου.
Σήμερα τα παιδιά μου με τον τρόπο τους με έκαναν να δακρύσω από χαρά, αγάπη, νοιάξιμο, φροντίδα, μα περισσότερο, απ’ την ανθρωπιά που τα τυλίγει και τη λέξη ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ!!!
Να ναι ευλογημένα όλου του κόσμου τα παιδάκια κι εμείς ως γονείς, μαζί ή και ξέχωρα, να ζούμε και να χαιρόμαστε, τα δημιουργήματά μας, χωρίς εκδικητικότητες και αντιπαραθέσεις!!!
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΑ, ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΧΑΜΕΝΟΙ ΠΑΡΑ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ, ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΑΣ!!! ΝΟΥ! ΨΥΧΗΣ!