-Μαμά φοβάμαι…
Μια φράση που ακούμε πολύ συχνά από τα παιδιά μας. Τα περισσότερα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι, για παράδειγμα, δεν ανησυχούμε και τόσο γιατί το ακούμε συχνά κι από άλλους γονείς. Σίγουρα κι εμείς οι ίδιοι βιώσαμε μικροί κάτι παρόμοιο. Όσοι ήμασταν δυνατοί και είχαμε την ανάλογη βοήθεια από το περιβάλλον μας, ξεπεράσαμε τους φόβους μας και το λέω αυτό γιατί τα παιδιά χρειάζονται την κατάλληλη στήριξη από εμάς, για να μπορέσουν αρχικά να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους και σιγά σιγά, να απαλλαγούν από αυτούς. Οι φόβοι τους διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία τους και πολλές φορές μπορεί να είναι και ανεξήγητοι για εμάς, αλλά για εκείνα φαντάζουν στα μάτια τους τρομακτικοί .
Τι φοβούνται τα παιδιά;
- Όταν είναι πολύ μικρά, φοβούνται τον αποχωρισμό, να φεύγει η μαμά για την δουλειά και να πρέπει να μείνουν με κάποιο άλλο πρόσωπο.
- Πολλά μωράκια βάζουν τα κλάματα αν δουν άγνωστα πρόσωπα, που τα βλέπουν για πρώτη φορά.
- Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας φοβούνται το σκοτάδι και γενικότερα χώρους που δεν φωτίζονται καλά.
- Πολλά παιδάκια 2 ετών και πάνω φοβούνται άλλα παιδιά πιο ισχυρογνώμων από τα ίδια και δεν θέλουν να βρίσκονται στον ίδιο χώρο με αυτά, ούτε να παίζουν μαζί τους. Αυτό μπορεί να οφείλετε στην χαμηλή αυτοεκτίμηση τους.
- Άλλα πάλι τρομάζουν υπερβολικά στους θορύβους (ενός αεροπλάνου για παράδειγμα, ή σε ένα δυνατό κλείσιμο πόρτας) .
- Τα έντομα είναι μια φοβία που εκδηλώνουν πολύ συχνά.
- Τις φωνές και τα έντονα ξεσπάσματα. Συνήθως κλείνουν τα αυτιά και τα μάτια τους, για να μην ακούν και να μη βλέπουν. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε μια παρόμοια κατάσταση που αντιμετώπισαν ή που είδαν.
- Κάποια τρομάζουν με τα αυτοκίνητα.
- Πολλά αντιδρούν με τα ζώα, τα φοβούνται και τρέχουν μακριά τους, βάζοντας τα κλάματα.
- Φοβούνται το ύψος. Πόσες φορές σηκώσατε ψηλά το παιδί σας και άρχισε να κλαίει;
- Το μπάνιο και γενικότερα το νερό είναι ένας φόβος που εκδηλώνουν επίσης.
- Με το κόψιμο της πάνας , πολλά φοβούνται να καθίσουν στο γιογιό (γι’ αυτό χρειάζεται σταδιακή εκπαίδευση).
- Τα μεγαλύτερα παιδιά φοβούνται τον αποχωρισμό, να μην χάσουν κάποιο δικό τους πρόσωπο, τα φυσικά φαινόμενα (σεισμούς, καταιγίδες), το σχολείο πολλές φορές, το σκοτάδι, την κακοποίηση και γενικότερα όσα συμβαίνουν στον κόσμο.
Πως αντιμετωπίζουμε τις φοβίες τους για να τα βοηθήσουμε:
- Θα πρέπει πάντα να τα ρωτάμε τι είναι αυτό που φοβούνται, χωρίς να κάνουμε κριτική και να το συζητάμε μαζί τους, προσπαθώντας να τους δείξουμε τα θετικά από αυτό που φοβούνται.
- Ας τους δείξουμε εμπιστοσύνη, αν την νιώσουν θα χαλαρώσουν.
- Να μην είμαστε υπερβολικοί στις αντιδράσεις μας.
- Να προσπαθούμε να μην μεταδίδουμε τους δικούς μας φόβους στα παιδιά.
- Να μην είμαστε υπερπροστατευτικοί, να αφήνουμε τα παιδιά να δοκιμάζουν καινούργια πράγματα, να αφήνουμε ελευθερία στις κινήσεις τους.
- Μπορούμε σταδιακά να προσπαθούμε να τα βοηθήσουμε να τους ξεπεράσουν, βήμα, βήμα.
- Να μην αδιαφορούμε σε όσα μας λένε.
- Να μην έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις από αυτά.
- Όσο μπορούμε να ενδυναμώνουμε τα συναισθήματα τους.
- Να είμαστε δίπλα τους και όχι μπροστά τους.
Οι φοβίες έχουν την ιδιότητα να μεγαλώνουν και να επηρεάζουν τη ζωή μας αν δεν τις αντιμετωπίσουμε εγκαίρως. Μπορεί να μην καταφέρουμε να τις ξεπεράσουμε τελείως, αλλά σίγουρα θα μας απασχολούν λιγότερο. Ας βοηθήσουμε τα παιδιά να τις δουν με άλλα μάτια, να νιώσουν ασφαλή και να μπορέσουν να μεγαλώσουν ξέγνοιαστα, να προχωρήσουν στη ζωή τους τολμώντας και χωρίς να φοβούνται τίποτα.
Με αγάπη προς τους γονείς & τα παιδιά