Πόσες φορές έτυχε να συγκινηθούμε από την ερμηνεία ενός μικρού παιδιού, το οποίο διαγωνιζόταν σε ένα από τα πολλά talent show που έχουν κατακλύσει τα τηλεοπτικά κανάλια τα τελευταία χρόνια? Εκείνο το παιδί που εξαιρετικά ανταποκρίθηκε στις προκλήσεις της ερμηνείας, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Εκείνο που ακόμη και να μην ήταν ιδιαίτερα ταλαντούχο, με τη χαριτωμένη εμφάνιση και λόγο του προκάλεσε τη συγκίνηση των ακροατών του. Δυστυχώς όμως δεν πρόκειται για διαγωνισμό “χαριτωμενιάς” και νικητής αναδεικνύεται πάντα κάποιος που διαθέτει τις δυνατότητες. Όταν όμως η λάμψη των προβολέων σταματήσει… τι ακολουθεί?
Η παραγωγή φωνής εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι και οι φωνητικές χορδές. Η παλμική ρυθμική τους κίνηση βοηθείται από ένα ζεύγος χόνδρων το οποίο σε συνδυασμό με κάποιους μικρούς μύες που βρίσκονται σε διάφορα σημεία του λάρυγγα, δίνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όπως σε όλους τους μύες του σώματός μας, έπειτα από έντονη και παρατεταμένη λειτουργία τους παρατηρείται κόπωση και ιδιαίτερα σε μύες απαίδευτους όπως αυτοί των παιδιών. Η ικανοποιητική τους λειτουργία είναι αποτέλεσμα χρόνιας και σταδιακά αυξανόμενης εκγύμνασης. Συνεπώς η αλόγιστη χρήση τους χωρίς να έχει προηγηθεί η διδαχή κατάλληλης τεχνικής επιφέρει ταχύτατη κόπωση, δηλαδή η μυική δύναμη και ένταση μειώνεται· περιορίζεται. Έτσι καθώς ο νεαρός τραγουδιστής καταβάλει προσπάθεια μεγαλύτερη από την επιτρεπόμενη, επέρχεται η υπερκόπωση και πιθανότατα ο τραυματισμός (προσωρινός ή μη αναστρέψιμος). Φυσικά τα συμπτώματα της κόπωσης δεν εμφανίζονται κατ’ ανάγκην σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο πάσχων πολλές φορές -ιδίως αν αγνοήσει τα συμπτώματα- διατρέχει μεγάλο κίνδυνο σε μεγαλύτερη ηλικία (συνήθως ένα με δύο χρόνια μετά την ενηλικίωση) να “χάσει τη φωνή του”. Όμως στην περίπτωση αυτή η ψυχολογική βλάβη είναι μεγαλύτερη. Το νεαρό άτομο έχει πλέον συνηθίσει να “τραβά τα βλέμματα πάνω του” λόγω του χαρίσματός του, έτσι όταν το χάσει,χάνει αυτομάτως και την προσοχή. Ομοίως και στην περίπτωση της μεταφώνησης κατά την οποία το άτομο παρατηρεί αλλαγές στη φωνή του, στο εύρος και τη χροιά της. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε και τον γνωστό συνθέτη Τζόζεφ Χάυντν ο οποίος φημολογείται πως ήταν ιδιαιτέρως καλλίφωνος (και μέλος της χορωδίας του καθεδρικού ναού του Αγίου Στεφάνου στη Βιέννη). Έπειτα από τη μεταφώνηση αντιμετώπιζε δυσκολίες. Ένα άτομο λοιπόν σε νεαρή ακόμη ηλικία αρέσκεται στο να τραβάει την προσοχή· μετατρέπεται σε ένα μικρό νάρκισσο και όταν τη χάσει γίνεται εξαιρετικά ιδιότροπο, επινοώντας μάλιστα αρκετές φορές ποικίλους τρόπους για να την ξανακερδίσει. Όταν νοιώσει την απουσία της, προσπαθεί να την αποκτήσει με αρνητικές συμπεριφορές. Υιοθετεί μια εγωιστική στάση, πράγμα που επηρεάζει κάθε ήδη υπάρχουσα και μελλοντική διαπροσωπική του σχέση. Φυσικά, σε όλους μας αρέσει η δημοσιότητα, ένα παιδί βέβαια δεν έχει την ικανότητα να διαχωρίζει τις καταστάσεις και τις αιτίες που το κάνουν να ξεχωρίζει και να ελκύει την προσοχή των γύρω του, συνεπώς δημιουργείται μια ακόρεστη επιθυμία για αναγνώριση και ικανοποίηση κάθε αιτήματός του.
Σίγουρα οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την προσφορά των παιδικών talent show, αφού προσφέρουν στο κοινό μια στιγμή χαλάρωσης και βοηθούν νεαρά άτομα να γνωστοποιήσουν το ταλέντο τους· μα συνάμα οφείλουμε να προβληματιστούμε, αφού ταυτοχρόνως προκαλούν και τη σταδιακή καταστροφή τους.