Στην εποχή της οικονομικής κρίσης όλοι ψάχνουν με ποιο επάγγελμα να ασχοληθούν ώστε να έχουν οικονομική ευχέρεια ή και πλούτο. Καθένας βάζει διαφορετικές ανάγκες και στόχους για την επαγγελματική πορεία του. Υπάρχουν χρήσιμα και άχρηστα επαγγέλματα; Σπουδαία και υποτιμητικά;
Ο μεγαλοεπιχειρηματίας ( υψηλή κοινωνική θέση και πλούτος) τί θα έκανε χωρίς την καθαρίστρια του σπιτιού του ή τον μάστορα; Αυτά που θεωρεί υποτιμημένα επαγγέλματα θα αναγκαζόταν να τα κάνει μόνος του. Αυτό έπαθαν οι νεόπλουτοι κατά την οικονομική κρίση που διανύουμε. Όλα όσα κορόιδευαν τώρα τα λούζονται και βάζουν και μαλακτικό. Τα “βρωμερά επαγγέλματα” του βοθρατζή, της καθαρίστριας, του μάστορα, του εργάτη κ.τ.λ. τώρα έγιναν ξαφνικά “περιζήτητα” καθώς δίνουν έστω ένα μεροκάματο. Εκεί που στα χωράφια δούλευαν μόνο οι αλλοδαποί γιατί εμείς οι Ελληνάρες δεν τα καταδεχόμασταν, τώρα παρακαλάνε για ένα μεροκάματο στη συγκομιδή. Αυτά που τόσα χρόνια θεωρούσαμε ξεπεσμένα και πως «δεν είναι για την αφεντιά μας», διώχνουμε τους αλλοδαπούς για να πάρουμε τη θέση τους. Γιατί αυξήθηκε το μίσος προς τους αλλοδαπούς από το ξέσπασμα της κρίσης; Επειδή εκεί που δούλευαν, θέλουμε να χωθούμε εμείς τώρα!
Στις αιτήσεις του ΟΑΕΔ για προγράμματα εργασίας ανέργων για 500 θέσεις 5 μηνών κάνουν 10.000 άτομα αίτηση! Ας είναι για 5 μήνες, με τόση ανεργία ποδοπατούνται έστω να χωθούν κάπου προσωρινά. Σε θέσεις σκουπιδιάρη, εργάτη, καθαριστή δρόμου. Η περηφάνια μας άλλοτε δεν μας επέτρεπε να πέσουμε τόσο χαμηλά… τώρα μια τέτοια θέση είναι κελεπούρι! Οι “άρχοντες” που επιδεικνύονταν για τα πλούτη τους ζουν στα παγκάκια και τρώνε στα συσσίτια της ενορίας. Εκεί που άλλοτε κοιτούσαν περιφρονητικά. Οι “αρχόντισσες” ψάχνουν να καθαρίσουν σκάλες πολυκατοικίας και παθαίνουν κατάθλιψη που δεν μπορούν να αγοράσουν την νέα κρέμα. Η περιφρόνηση κάποιων επαγγελμάτων έγινε ποδοπάτημα έστω για ένα μεροκάματο. Κανένα επάγγελμα δεν είναι πια ντροπή. «Αρκεί να υπάρχει δουλίτσα» λένε.
Το λάθος μας είναι πως ούτε πριν έπρεπε να περιφρονούνται. Τι σημαίνει υποτιμητικό επάγγελμα; Υποτιμούσαν την καθαρίστρια που πλήρωναν για το σπίτι τους… τώρα την απέλυσαν, κάνουν μόνοι τις δουλειές και έμαθαν πόσο κουραστικό είναι και βλέπουν την βρωμιά που άλλοτε κορόιδευαν. Ο εργάτης στο δήμο, στο εργοστάσιο, στα χωράφια ήταν κατωτέρου κοινωνικής τάξης. Με τα κιάλια ψάχνουν πλέον εργοστάσιο να δουλέψουν. Άνθρωποι που έκαναν παλιά πασαρέλα στο Κολωνάκι. Ο ψαράς και ο αγρότης έγιναν τα πιο top επαγγέλματα! Ποιος να το περίμενε! Φυσικά είναι από τα ελάχιστα που δίνουν άμεση τροφή, γι΄αυτό βρέθηκαν στην κορυφή των προτιμήσεων. Οι αστοί των μεγαλουπόλεων γυρνάνε στο χωριό να σπείρουν τα χωράφια και άλλοι στο νησί να ψαρέψουν για να καλύψουν το πιο βασικό: την τροφή.
Ας πάρουμε τον άνθρωπο που έχει ακόμα υψηλό εισόδημα. Θέλει να φάει, να ντυθεί, να διασκεδάσει, να ζει σε καθαρό περιβάλλον. Κάποιος καθαρίζει το χώρο του, κάποιος στο εργοστάσιο φτιάχνει τα πανάκριβα ρούχα του, κάποιος δουλεύει στη ζέστη της κουζίνας για να φτιάξει το πλουσιοπάροχο φαγητό του και κάποιος μεταφέρει τα αγαθά του οδηγώντας για ώρα στην εθνική οδό. Και δεκάδες άλλα επαγγέλματα που εξασφαλίζουν την άνετη ζωή του. Τι θα έκανε χωρίς όλους αυτούς; Θα μπορούσε να το παίζει υπεράνω; Συμπεραίνουμε πως όλα τα επαγγέλματα είναι χρήσιμα. Δεν υπάρχει κανένα ανώτερο ή κατώτερο επάγγελμα. Ότι κοροϊδεύεις μια μέρα θα το βρεις μπροστά σου…