Βάλτε θάρρος στη ζωή σας

Ο τολμών νικά λέει ένα αρχαίο ρητό και μας γεμίζει με θάρρος κάθε φορά που πρέπει να δείξουμε αποφασιστικότητα σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μας. Τι είναι όμως θάρρος και ποιοι θεωρούνται θαρραλέοι σήμερα; Θάρρος είναι η απουσία του φόβου, η γενναιότητα, η τόλμη, το ρίσκο που πολλές φορές παίρνουμε στη ζωή μας. Είναι το απαραίτητο εκείνο συστατικό που θα μας πάει παρακάτω όταν κάτι στη ζωή μας έχει οδηγηθεί σε τέλμα. Είναι η μεγάλη απόφαση, που δυστυχώς δε μπορεί να μας εγγυηθεί την επιτυχία. Δεν θα δούμε θαρραλέους ανθρώπους σήμερα να πολεμούν σε μάχες αλλά θα δούμε πολλούς να μάχονται καθημερινά με  τα προβλήματα, τη φτώχεια την ανέχεια, την ασθένεια, τη μοναξιά…

Χρειάζεται θάρρος στη ζωή για να μπορέσεις να πετύχεις, χρειάζεται να υψώσεις το ανάστημά σου, να μη σκύβεις το κεφάλι με τη δικαιολογία έτσι είμαι εγώ, να παλεύεις συνεχώς για να πετύχεις τα όνειρά σου, να μην παραιτείσαι και φυσικά να ρισκάρεις! Αν δεν αντέχεις να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, τα όριά σου, τότε δε θα βιώσεις την επιτυχημένη αλλαγή στη ζωή σου. Ο φόβος είναι ο ανασταλτικός παράγοντας. Ο φόβος μας κρατάει πίσω, δε μας επιτρέπει να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας, αυτό με δίδαξε το περσινό καλοκαίρι. Κάποτε διάβασα πως αυτό που φοβάσαι πολύ θα το πάθεις και με έκανε να σκέφτομαι τα πράγματα κάπως διαφορετικά. Οι πιθανότητες γι’ αυτόν που ρισκάρει είναι με το μέρος του, αντίθετα αυτός που δε θα ρισκάρει στον έρωτα με κίνδυνο να απογοητευτεί, δε θα μπορέσει να ερωτευτεί έντονα, θα χάσει τη μαγεία.

Βέβαια, όπως σε όλα τα πράγματα έτσι και στις παρορμήσεις μας πρέπει να υπάρχει μέτρο. Χρειάζεται οργανωμένη σκέψη, ώστε να κάνουμε το επόμενο βήμα και όχι βιαστικές κινήσεις.

Φυσικά, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι θαρραλέοι και ούτε γεννιόμαστε έτσι. Είναι επίκτητο το θάρρος και το αποκτούμε από τις εμπειρίες μας. Σ’ αυτό συμβάλλει ουσιαστικά η οικογένεια και ο τρόπος που μεγαλώνει το παιδί. Τα παιδιά που ενθαρρύνονται από τους γονείς τους να κάνουν λάθη, έχουν περισσότερες πιθανότητες να μη φοβούνται το ρίσκο, από τα παιδιά που μεγαλώνουν με υπερπροστατευτικούς γονείς.

Δεν πρέπει να μπερδεύουμε το θάρρος με το θράσος. Υπάρχει μια λεπτή αλλά βασική διαφορά μεταξύ τους. Και τα δύο χρειάζονται τόλμη και αποφασιστικότητα, το δεύτερο όμως, είναι η διεκδίκηση πραγμάτων χωρίς σύνεση και ευθύνη. Είναι η καταπάτηση των δικαιωμάτων του άλλου στο βωμό της δικής μας επιτυχίας.

Κάποτε παίζαμε ανέμελα το παιχνίδι θάρρος ή αλήθεια, άραγε μπορούμε να παίξουμε το ίδιο παιχνίδι με την ίδια ευκολία σήμερα; Ή μήπως οι φόβοι μας παίρνουν κάτι από την παιδικότητα που έχουμε μέσα μας;