Υπάρχουν τραγούδια στη ζωή ενός ανθρώπου τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με καταστάσεις και γεγονότα και το άκουσμά τους φέρνει στο νου θύμησες, εικόνες, μυρωδιές και πιο συχνά αγαπημένα πρόσωπα. Πρόσωπα που έπαιξαν ή συνεχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή σου. Πρωταγωνιστές σε παραστάσεις με μουσική υπόκρουση, καθημερινοί άνθρωποι με τις αδυναμίες και τις ατυχίες τους που τυχαίνει να περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια σε ένα μουσικό κομμάτι. Λες και γράφτηκε αποκλειστικά και μόνο για αυτούς. Ή είναι πάλι άλλες φορές που κλείνεις τα μάτια σου και κοίτα πως τυχαίνει, εμφανίζονται κατευθείαν εκεί μπροστά σου, να σου τραγουδούν με όλη τους τη ψυχή. Χιλιάδες αναμνήσεις μέσα σε λίγα μόλις λεπτά.
Το σημερινό άρθρο πρόκειται για άρθρο – αφιέρωση. 3 μουσικά κομμάτια (και ένα εξτρά) τα οποία κάθε φορά που θα τα ακούσω θα μου φέρουν στο νου ένα και μόνο συγκεκριμένο πρόσωπο. Και γνωρίζω καλά πως τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Ξέρω πόσο τ’ αγαπάει και επειδή μου έκανε και “παράπονα” πως δεν βάζω ελληνικά τραγούδια, ήρθα να την αποζημιώσω!
Γιορτή χτες, γιορτή και αύριο. Το δώρο όμως σήμερα. Και όταν δεν χαμογελάς να θυμάσαι πόσο σ’ αγαπώ.
“Κι αν αυτή γιορτάζει και δώρο δεν της πήρα, κι αν μ’ αγαπάει κι εγώ την τυραννώ, κι αν πολλά μου δίνει και λίγα μου ζητάει… κι αν δακρύζω δε μ’ αρέσει, είναι πολλή η αγάπη που χει δώσει.”