Η διπολική διαταραχή, που είναι ευρέως γνωστή και ως μανιοκατάθλιψη, αφορά μια ψυχιατρική ασθένεια που αποτελείται από τις συναισθηματικές διαταραχές της μανίας και τις κατάθλιψης. Οι συγκεκριμένες διαταραχές έχουν τη μορφή εξαντλητικής κατάθλιψης αλλά και συνεχούς μανίας με διάφορες διαβαθμίσεις. Οι ασθενείς που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή αντιμετωπίζουν συχνά καταστάσεις μανίας ή ένα συνδυασμό μανίας και κατάθλιψης.
Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται κυρίως σε νεαρές ηλικίες και μπορούν να συσχετιστούν με την αναστάτωση, τη θλίψη και ένα μεγάλο κίνδυνο αυτοκτονίας. Σύμφωνα με αρκετές έρευνες, οι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της διπολικής διαταραχής είναι κοινωνικοί και ψυχολογικοί, ενώ σημαντικό ρόλο παίζουν και η νευροβιολογία, η γενετική και το περιβάλλον. Υπάρχουν δύο τρόποι για να θεραπευτούν τέτοιου είδους διαταραχές, η ψυχοθεραπεία και η χορήγηση φαρμάκων όπως αντιψυχωτικά και λίθιο. Ωστόσο, ουσιώδης θεραπεία με σκοπό την πλήρη ίαση του ασθενή δεν έχει ανακαλυφτεί. Σε περίπτωση που η κατάσταση του ασθενή είναι σοβαρή και κινδυνεύει ο ίδιος ή και άλλα πρόσωπα απαιτείται η νοσηλεία .
Συχνά, η διπολική διαταραχή συνδέεται με τη δημιουργικότητα αλλά και την ιδιοφυΐα, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις καλλιτεχνών όπως η συγγραφέας Βιρτζίνια Γούλφ και ο ζωγράφος Βίνσεντ Βαν Γκογκ οι οποίοι είχαν προσβληθεί από αυτή. Βεβαίως, αυτό δεν υποδηλώνει ότι όλοι όσοι πάσχουν από τη συγκεκριμένη διαταραχή είναι ιδιοφυείς, επίσης οι πάσχοντες αυτής υποφέρουν από δυσλειτουργικότητα που συνεπάγεται πτώση ποιότητας ζωής.
