Πρόσφατη μελέτη ειδικών πάνω στην γύρη έριξε φως σε αναπάντητα – έως σήμερα – ερωτήματα ιστορικών! Σας ακούγεται αφύσικο? Κι όμως! Έρευνες πάνω στους κόκκους της γύρης επιτρέπουν στους επιστήμονες να σχηματίσουν ξεκάθαρη εικόνα για την χλωρίδα αλλά και το κλιμα παλαιότερων εποχών που συσχετίζονται με ιστορικά δρώμενα ανά εποχή.
Για παράδειγμα, έως σήμερα, πυκνό μυστήριο κάλυπτε τις τάξεις ιστορικών και αρχαιολόγων σχετικά με τα αίτια της παράλληλης εξαφάνισης σημαντικότατων κέντρων στην λεκάνη της Μεσογείου (Μυκήνες, Αίγυπτος, Χετιτική Αυτοκρατορία, βασίλειο Κύπρου) περί το 1200 π.X. Η συγκεκριμένη έρευνα όμως, η οποία βασίστηκε σε απολιθωμένους κόκκους γύρης που εντοπίστηκαν στην θάλασσα της Γαλιλαίας αποκάλυψε μια σειρά κατατοπιστικών πληροφοριών που είναι αρκετά πιθανό να συσχετίζονται με την παρακμή των προαναφερθέντων πολιτισμών.
Συγκεκριμένα, έπειτα από ενδελεχή εξέταση των κόκκων αυτών, φάνηκε πως γύρω στο 1250 π.X. η χαρακτηριστική μεσογειακή βλάστηση που ανθούσε έως τότε στις συγκεκριμένες περιοχές άρχισε να εξαφανίζεται. Ταυτόχρονα, έκανε την εμφάνισή της ένα είδος πανίδας που συναντάται σε άνυδρες περιοχές κάτι το οποίο μαρτυρά την έναρξη περιόδων ξηρασίας. Η κλιματική αλλαγή πάντα συνάδει με μετακινήσεις πληθυσμών και γενικότερες ανακατατάξεις, οπότε οι ξηρασίες εκείνη την περίοδο ενδεχομένως να εξηγούν την παρακμή των τότε μεγάλων πολιτισμών.
