Πότε κάποιος μας απατάει και πότε τον απατάμε εμείς; Πότε μπορούμε να θεωρηθούμε άπιστοι και ποίες πράξεις αποτελούν το περιεχόμενο του όρου απιστία; Για τους περισσότερους από εμάς, απάτη είναι να μοιράζεσαι το κρεβάτι σου με κάποιον άλλον εκτός από το σύντροφο σου, να το μοιράζεσαι για δραστηριότητες πέραν του ύπνου. Τα πράγματα στην ουσία όμως είναι πιο σύνθετα από όσο νομίζουμε.
Η απιστία προϋποθέτει δέσμευση. Για να απατήσεις κάποιον πρέπει να του έχεις υποσχεθεί πρώτα πως θα αφοσιωθείς σε αυτόν, πρέπει να έχει εναποθέσει την εμπιστοσύνη του πάνω σου και να προσδοκά από εσένα αποκλειστικότητα. Συνήθως σε μια σχέση η αμοιβαία δέσμευση θεωρείται δεδομένη, δεν είναι όμως.
Στη ζωή μας δεσμευόμαστε με πολλούς τρόπους, κάποιοι μόνο με λόγια, άλλοι με πράξεις κι άλλοι με πιστοποιητικά και όρκους. Κάθε δέσμευση όμως είναι διαφορετική. Και δεν είναι διαφορετική στη φύση της, αλλά στο πόσο ισχυρή είναι. Πόσο λοιπόν είμαστε διατεθειμένοι να μείνουμε πιστοί στη υπόσχεση που δώσαμε; Πόσο καιρό μπορούμε να περιορίζουμε την ελευθερία μας εκουσίως; Γιατί κι η δέσμευση είναι μια επιλογή που κάνουμε χωρίς να μας αναγκάζει κάποιος. Το ίδιο είναι και η απιστία.
Εάν αποκλείσουμε εκείνες τις περιπτώσεις που δύο άνθρωποι αποφασίζουν να μοιράζονται το κρεβάτι τους χωρίς περαιτέρω υποχρεώσεις, όλοι οι υπόλοιποι μπαίνοντας σε μια σχέση συναινούμε να δεσμευτούμε. Κι όταν κάποια στιγμή έρχεται ένα τρίτο πρόσωπο και μπαίνει στο μυαλό μας, τότε δεν απατάμε τον άνθρωπο μας; Όταν αρχίζει και μονοπωλεί το ενδιαφέρον και τη καρδιά μας ένα άλλο πρόσωπο δεν προδίδουμε την αφοσίωση του συντρόφου μας σε εμάς, δεν αφοσιωνόμαστε σταδιακά σε κάποιον άλλον;
Έχω πει επανειλημμένα ότι τα συναισθήματα είναι συνοδευτικά των πράξεων κι αντίστροφα. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία και ξαφνικά, τίποτα δεν έρχεται τόσο απρόοπτα στη ζωή μας, ακόμα κι εκείνο που νιώθουμε πως δεν περιμέναμε ποτέ να συμβεί. Κι όταν στο κλαμπ βλέπει ο φίλος σου μια ωραία γυναίκα και την κοιτάζει επίμονα, δεν βρέθηκε τυχαία στο κρεβάτι μαζί της, βρέθηκε επειδή την κοίταξε, την φλέρταρε, ήπιαν ένα ποτό μαζί και η βρώμικη σκέψη έγινε απόφαση και πράξη. Εκείνη την ώρα ο φίλος σου δεν καταπιέστηκε, δεν εξαναγκάστηκε όμως σε απάτησε επειδή το ήθελε. Σε απάτησε γιατί αυτόματα επέλεξε να πάψει να είναι τόσο αφοσιωμένος σε εσένα και να ξανακερδίσει την ελευθερία του να κάνει ότι θέλει με όποια το θέλει. Δεν ήταν λοιπόν ένα απρόσμενο γεγονός ήταν κάτι που το σκέφτηκε προτού το κάνει, κι ίσως ήταν παρορμητική η σκέψη και το μετάνιωσε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διάλεξε να το κάνει.
Καμιά φορά νομίζουμε και λέμε πως όταν φλερτάρει κάποιος σε ένα κλαμπ δεν απατάει. Κι ίσως σε ποιο προχωρημένα μυαλά ακόμα και ένα φιλί να μην έχει σημασία και να μην αποτελεί άπιστη πράξη. Δεν διαφωνώ. Κανείς ποτέ δεν είπε ότι η δέσμευση είναι μια εύκολη υπόθεση. Κανείς ποτέ δεν είπε ότι όλοι δεσμεύονται ώριμα και για πάντα. Κι είμαστε από τη φύση μας όντα που θέλουμε να ζούμε ελεύθερα, χωρίς αλυσίδες και λουριά. Η δέσμευση είναι ένα λουρί που συνειδητά φορέσαμε όσο κι αν μας πνίγει κάθε που το τεντώνουμε και προσπαθούμε να πάμε πιο μακριά από όσο μας επιτρέπει. Συνεπώς τα όρια που θέτουμε στην απάτη εξαρτώνται από τα όρια που φτάνει η δέσμευση μας. Όσο ισχυρότερη είναι η δέσμευση τόσο περισσότερες οι πιθανότητες απάτης.
Σε μια σχέση ερωτική το ζευγάρι είναι αυτό που θέτει τα δικά του όρια. Ενίοτε το ζευγάρι καθορίζει τη σοβαρότητα και τη σημασία μια σχέσης. Κι ύστερα πάλι τα συναισθήματα που τρέφει ο καθένας για τον άλλον τον οδηγεί να διαλέξει σε ποιο βαθμό θέλει να δεσμευτεί. Η απιστία έρχεται στη πορεία για να αποδείξει πως τελικά ο βαθμός δέσμευσης ξεπέρασε τις δυνατότητες του ζευγαριού.
Όταν απατάς δεν προδίδεις μόνο το σύντροφο σου, μα και τον εαυτό σου τον ίδιο. Προδίδεις την απόφαση που πήρες να παραμείνεις πιστός. Προδίδεις την υπόσχεση που έδωσες και στο σύντροφό σου πως θα είναι ένας και μοναδικός. Μα πάνω από όλα προδίδεις τα συναισθήματα που ίσως κάποτε έτρεφες για τον άνθρωπο δίπλα σου και αποδεικνύεις στον εαυτό σου πως ίσως να μην νιώθεις το ίδιο πια. Πως ίσως ήρθε η ώρα να αποδεσμευτείς και να επιστρέψεις στη εργένικη ελεύθερη ζωή σου. Όπως και να έχει….
Η απιστία φίλοι μου είναι μια επιλογή. Και κάθε επιλογή έχει συνέπειες.
