Η ζωή είναι μια και μοναδική όπως όλοι γνωρίζουμε… Σωστά? Σωστά… γι’ αυτό λοιπόν καλό είναι να τη ζήσει ο καθένας όπως θέλει και με ότι αυτό συνεπάγεται… Βαρέθηκα να ακούω τα χαζά κλισέ του στυλ ”δεν πρέπει, μην το κάνεις, τι θα πει ο ένας, τι θα πει ο άλλος”… Βρε, δεν πάτε όλοι μέχρι τη γωνία να δείτε αν έρχομαι λέω εγώ…Έλεος πια, όλοι οι ξερόλες είναι σωστοί και οι υπόλοιποι ”λάθος”’… Βέβαια, όλοι αυτοί οι ανωτέρω προσπαθούν να βγάλουν το άχτι τους επειδή δεν έζησαν τη ζωή τους όπως ήθελαν εκείνοι…
Έζησαν μια ζωή, που είτε τους επιβλήθηκε, είτε επειδή φοβήθηκαν να την αλλάξουν… Δεν ήξεραν όμως ότι το μόνο που δεν αλλάζει είναι το χρώμα του νερού… Όλα τα άλλα αλλάζουν, αρκεί να έχεις δύναμη, θέληση και κότσια… Όταν αποφασίσεις να υψώσεις το ανάστημα σου, πρέπει να ξέρεις πως σίγουρα ”δεν θα πέσεις στα μαλακά, αλλά στα αγκάθια”… Και σίγουρα θα πονέσεις… Αν δεν πονέσεις όμως δεν θα μάθεις κι αυτό είναι Νόμος…Έτσι πρέπει όμως, να πάθεις για να μάθεις, να πονέσεις για να νιώσεις…
Μόνο έτσι θα μπορέσεις να αποκτήσεις άμυνες, αλλιώς θα ψάχνεις πάντα κάπου να ακουμπήσεις για να ξαποστάσεις κι όταν αυτό συνεπάγεται σε ανθρώπους, εκεί η φάση αλλάζει… Μπορεί να είσαι τυχερός και να βρεις στήριγμα κάπου καλά, αλλά το πιθανότερο είναι να πας να στηριχτείς σε σάπια κουφάρια σαν τους κορμούς ενός δέντρου που δεν αντέχουν το παραμικρό…Και τότε πάλι θα πονέσεις… Πάρε ρε τη δύναμη στα χέρια σου, σήκωσε το φορτίο σου, γύρισε την πλάτη σου και φύγε… Άσε τα πόδια σου να σηκώσουν το βάρος το δικό σου και του φορτίου που κουβαλάς και ΦΥΓΕ…
Ακούς; Φύγε μακριά, γίνε προστάτης και ήρωας του εαυτού σου, της πάρτης σου… Δεν σου λέω να γίνεις έρμαιο των καταστάσεων και να καταλήξεις ”σκυλί” με ότι αυτό συνεπάγεται… Απλά σου λέω να ανοίξεις τα ματάκια σου και να δεις τη ζωούλα σου που τρέχει με 1000 και θα τη χάσεις από τα μάτια σου στο τέλος… Δεν νομίζεις πως είναι νωρίς να έρθει το τέλος;Εγώ σου λέω πως είναι, για αυτό τρέχα μαζί της, τρέχα να την προλάβεις όσο είναι ακόμα καιρός, γιατί αν φύγει μακριά, τότε θα είσαι καμένο χαρτί…
Κι οι στάχτες δεν ενώνονται ξανά. Κι αν ακόμα γίνει κάτι τέτοιο τα σημάδια της φωτιάς θα σε συνοδεύουν για πάντα… Κι αυτό σίγουρα δεν θα αρέσει σε κανέναν… Ξέρεις γιατί; Γιατί ΟΛΟΙ διαβάζουν από σένα αυτό που τους δείχνεις… Αν τους δείξεις θλίψη, απογοήτευση, πόνο, μοιρολατρία, τότε τι περιμένεις να δουν; Ένα ανθρωπάκι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης θα θεωρείσαι για όλους… Αν τον γουστάρεις αυτό ”just do it”… Αν και δεν νομίζω να το θέλεις αυτό…
Πούλα τρέλα, μοίραζε χαμόγελα, λέγε καλημέρες, στέλνε φιλιά παντού… Με άλλα λόγια κάνε τους όλους να παραμιλούν για το ”τι πίνεις και δεν τους δίνεις”… Και να ξέρεις πως όταν χαμογελάς κάνεις τους άλλους να αναρωτιούνται… Κι αυτό τους πονάει πολύ, πίστεψε με, δεν γουστάρουν να σε βλέπουν να γελάς… Τους τη δίνει η χαρά και η τρέλα σου, οπότε σαλτάρισε τους…
Κάνε αυτό που εσύ θέλεις, όπως εσύ θέλεις, ξέροντας το σωστό και το λάθος… Κι αν κάνεις ένα ακόμα λάθος, απλά πρόσθεσε το στη λίστα σου και προχώρα παρακάτω… Όσο κάνεις τόσο θα μαθαίνεις… Η ζωή χαμογελάει στη γωνία, μην κάνεις πως δεν την βλέπεις…
…Live your life…
