Εκατόφυλλα και μοίρες, έπλασαν σε για μένα, μια νύχτα του Δεκέμβρη… Το χιόνι έξω να πέφτει πυκνό…και μια μάνα να πονάει μέχρι να σε δει και να σ’ αγκαλιάσει για πρώτη φορά… Έμελλε να σε γνωρ... Read more

Ένας ορίζοντας ο κόσμος και χάρτινο πλεούμενο, απάνω του ο άνθρωπος… Ένα ταξίδι με αρχή, μα μ’ ένα τέλος άγνωστο και επιεικώς οδυνηρό… Πονούν όλοι, γιατί προμηνύουν τη λήξη... Read more

Εσύ εκεί κι εγώ εδώ, κουρασμένη από της νύχτας το σκοτάδι, ένα ποτήρι λευκό κρασί κι ένα τσιγάρο να με συντροφεύουν, πάνω στο παγωμένο πάτωμα… Τα άκρα μου, τρέμουν στην σκέψη σου και μ... Read more

Δεν είναι η απώλεια εκείνη που πονάει, αλλά η σκέψη της συνήθειας, είναι αυτή που μπορεί, να γκρεμίσει τον κόσμο σου σε δευτερόλεπτα… Να μην ξέρεις, ποιος είσαι, από που έρχεσαι και πο... Read more

Ξαφνικά, ενώ νιώθεις να σε διακατέχει, η απόλυτη ηρεμία του έρωτα και της ελπίδας, ο εφιάλτης έρχεται ξανά, να σου χτυπήσει την πόρτα και να εισβάλλει, δίχως να τον περιμένεις… Σου παί... Read more

Αλήθεια, υπάρχει ευτυχία και ποιος είναι εκείνος που ορίζει την έννοια της; Μήπως υπάρχουν ευτυχισμένοι άνθρωποι; Έχω την εντύπωση πως μόνο ευτυχισμένες στιγμές υπάρχουν, ιδιαίτερες στιγμές,... Read more

Κι έρχεται εκείνη η στιγμή, που περνάει αλλά δεν χάνεται, η στιγμή η δική σου, που αποφασίζεις να δράσεις, με μια διαφορά όμως… Αυτή τη φορά θα το κάνεις για σένα και μόνο, επειδή το θ... Read more