Μας αρέσει δε μας αρέσει, 1η Σεπτεμβρίου έφτασε, ήρθε η ώρα να ευχηθούμε καλό χειμώνα (έστω, καλό φθινόπωρο). Κι αν από άποψη θερμοκρασιών το φθινόπωρο και ο χειμώνας είναι οι κρύες εποχές του χρόνου, δεν ισχύει το ίδιο και σε κινηματογραφικό επίπεδο, καθώς αυτούς τους μήνες κυκλοφορούν παραδοσιακά οι καλύτερες ταινίες της χρονιάς, αυτές που πρωταγωνιστούν συνήθως και στη χειμερινή περίοδο των βραβείων. Κάνουμε την αρχή, λοιπόν, με μια ταινία που ήδη έχει συγκεντρώσει 350 εκατομμύρια $, έχοντας έλθει για να επαναφέρει στη ζωή, εννέα χρόνια μετά, ένα άκρως επιτυχημένο franchise.
Jason Bourne (2016) – Περιπέτεια δράσης, 120΄
Σκηνοθεσία: Paul Greengrass
Σενάριο: Paul Greengrass & Christopher Rouse
Πρωταγωνιστούν: Matt Damon, Tommy Lee Jones, Alicia Vikander
Πρόκειται για το Jason Bourne, ένα franchise που ξεκίνησε το 2002 με την πρώτη ταινία και συνεχίστηκε με άλλες δύο, το 2004 και το 2007, κι έχει ήρωα τον ομώνυμο πράκτορα της CIA (Matt Damon), που ενώ εκτελεί τις πιο επικίνδυνες πράξεις και μπαίνει στο στόχαστρο του μισού πλανήτη, προσπαθεί ταυτόχρονα να βρει την ταυτότητά του. Τυπικά στο franchise ανήκει και η Κληρονομιά του Bourne (2012), χωρίς τη συμμετοχή του Damon, αλλά η ταινία που μόλις κυκλοφόρησε την αγνοεί πλήρως και συνεχίζει την ιστορία από εκεί που την αφήσαμε στο Τελεσίγραφο, εννέα χρόνια πριν.
Ο Bourne, λοιπόν, δεν είναι πια πράκτορας της CIA και ζει ξεχασμένος από φίλους και εχθρούς στα… ελληνοαλβανικά σύνορα (υπάρχει έντονο ελληνικό στοιχείο στο έργο). Ένα μέλος μιας ομάδας χάκερ (Julia Stiles) ανακαλύπτει μυστικά του παρελθόντος που τον αφορούν και τον εντοπίζει στην Αθήνα, με αποτέλεσμα τελικά ο Bourne να επιστρέψει στη δράση εναντίον των παλιών του εργοδοτών, τους οποίους θεωρεί υπεύθυνους για δεινά που υπέστη στο παρελθόν. Κύριος διώκτης του ο διευθυντής της CIA (Jones), που βρίσκεται ταυτόχρονα σε αντιπαράθεση με την υπαρχηγό του (Vikander) για το αν είναι απαραίτητη η εξόντωση του Bourne, την οποία επιδιώκει κι ένας πληρωμένος δολοφόνος (Cassel).
Τα αρκετά μεγάλα ονόματα που συμμετέχουν στο καστ είναι κάτι στο οποίο πόνταρε ο σκηνοθέτης Paul Greengrass, στην τρίτη του ταινία στο συγκεκριμένο franchise, και τόσο οι έμπειροι Tommy Lee Jones, Vincent Cassel όσο και η νεαρή και διαρκώς εξελισσόμενη Alicia Vikander τον δικαιώνουν σε ικανοποιητικό βαθμό. Το κυριότερο στοίχημα όμως το κέρδισε με την ερμηνεία του Damon, ο οποίος δείχνει ακόμη περισσότερο ώριμος και στο πετσί του ρόλου απ΄ ότι στις προηγούμενες, προ δεκαετίας, ταινίες, στις οποίες μερικές φορές έδειχνε… χαμένος στο διάστημα.
Και ο ίδιος ο Greengrass τα καταφέρνει μια χαρά σκηνοθετικά, προσαρμόζοντας αυτή τη φορά άριστα τις εναλλαγές σκηνικού (Αθήνα, Βερολίνο, Λονδίνο, Λας Βέγκας) και τοποθετώντας τις σκηνές δράσης και μάχης στα σωστά χρονικά σημεία. Ιδιαίτερα εντυπωσιακές οι σκηνές που γυρίστηκαν στο Λας Βέγκας στα τελευταία λεπτά της ταινίας. Όσο για το σενάριο, αν και λίγο τετριμμένο έχει τις ανατροπές και τις συγκινήσεις του σε βαθμό τέτοιο που δεν κουράζει.
Λίγο περίεργη, βλέποντάς την ως Έλληνας τουλάχιστον, θεωρώ την απεικόνιση της πρωτεύουσας της χώρας μας (τα γυρίσματα βέβαια πραγματοποιήθηκαν στο Λονδίνο, καθώς οι παραγωγοί δεν κατόρθωσαν να τα βρουν με τις ελληνικές αρχές), καθώς η ταινία παρουσιάζει μια Αθήνα άναρχη, με αιματηρές διαδηλώσεις και απόλυτο χάος να αποτελούν καθημερινότητα. Το όλο κόνσεπτ βέβαια εξυπηρετεί τους στόχους του σεναρίου, αλλά είναι μάλλον υπερβολικό.
Αν και οι κριτικές μέχρι τώρα για το Jason Bourne είναι ανάμικτες, προσωπικά δε νομίζω ότι έχει κάτι να ζηλέψει από τις προηγούμενες ταινίες του franchise που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Είναι ακόμη μια περιπέτεια δράσης και μυστηρίου που παρακολουθείται τουλάχιστον ευχάριστα χάρη στην άρτια δομή της, τις μεστές ερμηνείες ενός εντυπωσιακού καστ και τις καλογυρισμένες σκηνές δράσης που υπόσχεται και προσφέρει.
Βαθμολογία: 7,5/10
